Στο ίδιο έργο χρόνια θεατές..

Το παρεμπόριο στη λίμνη καλά κρατεί,  με την ανοχή ή και τις ευχές των αρχών, τη στιγμή μάλιστα  που η κυβέρνηση υποτίθεται ότι κάνει αγώνα για την πάταξή του και  έχει συστήσει ειδική υπηρεσία γι΄αυτό το σκοπό. 

Στο πιο όμορφο και τουριστικό σημείο ,  οι συμπαθείς κατά τα άλλα Αφροαμερικάνοι πωλητές, είναι στα πόστα τους. Το εμπόρευμα ξεφορτώνεται,  μεταφέρεται, τα παγκάκια καταλαμβάνονται, τα αυτοκίνητο τροφοδοσίας παρκάρει μονίμως πάνω στο πεζοδρόμιο, μέσα στον πεζόδρομο, χρόνια τώρα. Η περιοχή θυμίζει φάντασμα του παρελθόντος με τα περισσότερα μαγαζιά να έχουν κλείσει..

 

Λίγο πιο πάνω κάποιος έχει παρκάρει για να πάει για καφέ και έχει βγει ο μισός στο δρόμο. Από τύχη γλύτωσε το ατύχημα μεγάλο λεωφορείο που κατέβαινε προς τη λίμνη.

Οι αστυνομικοί με τις μηχανές αυτή τη φορά πίνουν τον καφέ τους και μαζεύουν ήλιο κάτω από τη Μεραρχία.Αλήθεια τι ακριβώς προσφέρουν μ΄αυτή την τακτική;

Η πρώην Νομαρχία έχει γίνει χώρος επικόλλησης κηδειόχαρτων και το σύνθημα δίπλα δίνει τον τόνο.'Αλλωστε  το κτίριο έχει την πρωτοκαθεδρία του δημόσιου εξευτελισμού.
 

Από την "'Οαση" ακούγονται φωνές από κάποιους ξένους μετανάστες που βρήκαν χώρο για να μοιράσουν την είσπραξη πιθανώς από τα φανάρια. Η πλατεία έχει κόσμο. Με τέτοιον ήλιο, όσα τραπεζάκια και να έβγαζε κανείς έξω θα ήταν γεμάτα όλη μέρα. Αλλά..όχι εδώ. Εδώ ο χώρος χάσκει χρεωκοπία.

Τα αδέσποτα παντού μπροστά μας..

Και φυσικά το παραλίμνιο πάρκιγκ θυμίζει και πάλι αλ-τσαντήρι  που τώρα έχει επεκτείνει τον  καταυλισμό και μπροστά από το πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής αλλά και στη γωνία για παραλίμνιο, στο υποτιθέμενο πάρκο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης..

                                Άντε έτσι να πας μπροστά....