Έτσι γίνονται οι δουλειές, κύριοι...

«Διαβάσατε τα νέα για το καινούριο εργοστάσιο παραγωγής υγειονομικών μασκών στην Λάρισα; Αξίζει τον κόπο, πιστέψτε με. Το έφτιαξε η Lariplast μαζί με τον όμιλο Animus, μέσα σε χρόνο ρεκόρ. Μέσα σε έναν μόλις μήνα, αγοράστηκαν μηχανήματα από την Κίνα, μεταφέρθηκαν αεροπορικά, βγήκαν οι άδειες, ετοιμάστηκαν οι εγκαταστάσεις, στήθηκαν οι γραμμές παραγωγής, προσλήφθηκαν οι εργαζόμενοι και από τις αρχές Μαΐου τα μηχανήματα θ’ αρχίσουν να ξερνάνε 300.000 μάσκες ημερησίως. Με 9.000.000 μάσκες τον μήνα, η χώρα εξασφάλισε την επάρκεια της σ’ αυτό το πολύτιμο και περιζήτητο αγαθό. 

Ψάχνοντας μάλιστα για περισσότερες πληροφορίες, έμαθα πολύ ενδιαφέροντα πράγματα που αφορούν τις μάσκες. Έμαθα ας πούμε ότι αυτές που κυκλοφορούν σήμερα στο εμπόριο ή στις τηλεπωλήσεις, οι χάρτινες μιας χρήσης με το πράσινο από την μια πλευρά και το λευκό από την άλλη, είναι κινέζικες δίχως πιστοποίηση και παρέχουν προστασία που δεν ξεπερνά το 20%, ακόμα κι όταν γίνεται σωστή χρήση τους. Αντιθέτως, αυτές που θα παράγει το καινούριο εργοστάσιο θα έχουν πλήρη πιστοποίηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση και θα παρέχουν προστασία έως και 95% σ’ αυτόν που την φορά. 

Το βασικότερο όμως είναι ότι οι μάσκες αυτές μπορούν να χρησιμοποιηθούν τόσο από το νοσηλευτικό προσωπικό, όσο και από τον γενικό πληθυσμό. Ως τώρα, οι μάσκες που χρησιμοποιούσαν οι επαγγελματίες της υγείας (τύπου 2 και 3) ήταν πολύ ακριβές και ήταν σπατάλη να τις φορούν οι πολίτες στην καθημερινότητα τους. Για τον απλό κόσμο, ως τώρα υπήρχε η μάσκα τύπου 1. Με την επένδυση αυτή, η αυτοματοποιημένη παραγωγή και οι τεχνολογικές καινοτομίες επιτρέπουν την παραγωγή με χαμηλό κόστος μασκών υψηλού ποιοτικού επιπέδου, οπότε αναβαθμίζεται και η προστασία του απλού πολίτη φθάνοντας στο επίπεδο προστασίας του νοσηλευτή και του γιατρού. 

Σήμερα, οι μάσκες τύπου 1 έχουν φθάσει να πωλούνται μέχρι και 3 ευρώ η μία για ανύπαρκτη σχεδόν προστασία, ενώ σε λίγες μέρες τα ελληνικά φαρμακεία και σούπερ μάρκετς θα πουλούν μάσκες τύπου 2 και 3 σε τιμή που δεν θα ξεπερνά το ένα ευρώ. 

Το ίδιο το στήσιμο του εργοστασίου ήταν ένας άθλος που δείχνει πόσο θαυμαστά αποτελέσματα μπορεί να έχει η συνεργασία ιδιωτικού τομέα και κράτους. Επίσης δείχνει πόσο αποτελεσματική είναι η συνεύρεση του ιδιωτικού επιχειρηματικού δαιμονίου και της κυβερνητικής πολιτικής βούλησης για να επιτευχθεί ένας εθνικός στόχος. Κανονικά, αυτό το εργοστάσιο θα χρειαζόταν δυο χρόνια για να στηθεί από το μηδέν. Τώρα στήθηκε μέσα σε είκοσι πέντε μέρες. Φυσικά, οι πωλήσεις του είναι εξασφαλισμένες. 

Όλη η Ευρώπη και η Αμερική ψάχνουν σαν τρελές να βρουν πιστοποιημένες μάσκες, αλλά εργοστάσια παραγωγής τους δεν υπάρχουν παρά μόνο στην Κίνα. Οι υπόλοιπες βιομηχανικές χώρες είχαν από χρόνια εγκαταλείψει αυτό το «ευτελές» προϊόν. Δορυφόρους παράγουν, όπλα υψηλής τεχνολογίας φτιάχνουν, αλλά πάνινες  μάσκες δεν μπορούν να κατασκευάσουν. Τώρα η παγκόσμια ζήτηση ανέβηκε χίλιες φορές, ποιος θα πρωτοκαλυφθεί απ’ τα κινέζικα εργοστάσια και ποιας ποιότητας αγαθό θα παράξουν οι Κινέζοι για να καλύψουν τις παραγγελίες;

Δυο Λαρισαίοι λοιπόν, ο Γιάννης Τσερέπας και ο Αχιλλέας Νταβέλης, έβαλαν σε όλους τα γυαλιά. Μας υπενθύμισαν τι σημαίνει η από χρόνια ξεχασμένη «ελληνική βιομηχανική παραγωγή».

                                              (Αρθρο του Δ.Καμπoυράκη από το liberal.gr)