Αυτοδυναμία ή περιπέτεια...

«Σε αυτές τις εκλογές δεν τίθεται ζήτημα ποιος θα είναι ο νικητής. Άλλο είναι το στοίχημα και είναι πολύ σημαντικό. Αυτό της κατάκτησης της αυτοδυναμίας.

Μετά το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών και το πλειοψηφικό ρεύμα που δείχνει να διαμορφώνεται, είναι αλήθεια ότι η πιθανότητα επίτευξης της αυτοδυναμίας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι πολύ ισχυρή. 

Όμως για να "κλειδώσει" θα χρειαστεί ίσως η συσπείρωση ευρύτερων δυνάμεων γύρω από τον βέβαιο νικητή. Ενδεχομένως ψηφοφόρων που δεν έχουν ακόμα κατασταλάξει ως προς το αν θα πάνε ή όχι να ψηφίσουν, ενώ απείχαν στις Ευρωεκλογές, ή κάποιων που ψήφισαν στις Ευρωεκλογές κάποιο άλλο μικρότερο κόμμα. Το διακύβευμα είναι σημαντικό. 

Η κυβερνησιμότητα και μέσω αυτής η εξασφάλιση πολιτικής σταθερότητας και βιώσιμης διακυβέρνησης χωρίς πολιτικές ομηρίες ή εκβιασμούς, ώστε να μπορέσει η επόμενη κυβέρνηση να εφαρμόσει το Πρόγραμμά της χωρίς "τρικλοποδιές". 

Η ευρύτερη συναίνεση ασφαλώς και είναι επιθυμητή και προφανώς θα ζητηθεί από τη νέα κυβέρνηση. Άλλο αυτό όμως το προσκλητήριο και η συστράτευση σε έναν στόχο και άλλο τα πολιτικά τερτίπια και στρατηγικές και οι πίσω σκέψεις...άνω από όλα όμως, η αυτοδυναμία είναι μονόδρομος για να αποκλειστεί το ενδεχόμενο εισόδου της χώρας σε μία μακρά περιπέτεια πολιτικής αστάθειας, πιθανών πολλαπλών εκλογών και ακυβερνησίας. 

Περιπέτεια που θα προκαλέσει τον άμεσο κίνδυνο όχι απλώς πισωγυρίσματος αλλά και κατάρρευσης ακόμη και όσων σωστά έχουν επιτευχθεί και δρομολογηθεί σε όλο αυτό το διάστημα, ανεξάρτητα από τις μεθόδους που ακολουθήθηκαν – πχ υπέρμετρες θυσίες και υπερφορολόγηση- για να φτάσουμε στο αποτέλεσμα...

Καθίσταται λοιπόν μείζον το στοίχημα της αυτοδυναμίας για να μπορέσει η χώρα να προχωρήσει σε μία νέα σελίδα. Για να μπορέσουν να υλοποιηθούν οι προσδοκίες που υπάρχουν αυτή την ώρα στην οικονομία, την αγορά και την κοινωνία. Και να κριθεί βεβαίως η νέα διακυβέρνηση από την προσήλωση στους στόχους και την ικανότητα στην υλοποίησή τους. Αλλά και για έναν ακόμη λόγο, πέραν της ίδιας της κυβερνησιμότητας. 

Για να μπορέσει η νέα κυβέρνηση να αλλάξει εκ νέου τον εκλογικό νόμο, έστω και για τις μεθεπόμενες εκλογές –αν δεν υπάρξει ευρύτερη συναίνεση– ώστε να μπορέσει να "καεί" στο μέλλον, με δίδυμες κάλπες, το ενδεχόμενο να παγιδευτεί η χώρα σε πολλαπλές εκλογικές αναμετρήσεις με απλή αναλογική και σε διαχρονικά αδύναμες κυβερνήσεις που δεν θα μπορούν να κάνουν delivery. 

Υπό αυτή την έννοια, ορισμένοι σκεπτόμενοι ψηφοφόροι που απείχαν στις Ευρωεκλογές, ίσως να πρέπει να επανεκτιμήσουν τη στάση τους. Ακόμη και αν δεν έχουν πειστεί πολιτικά ότι η σημερινή αντιπολίτευση μπορεί να εκπληρώσει τις προσδοκίες τους, έχει ίσως σημασία να σκεφτούν ποιο κοινοβουλευτικό και κυβερνητικό μέλλον επιθυμούν. Και ποιο εκλογικό σύστημα πιστεύουν ότι μπορεί να εξασφαλίσει την πολιτική σταθερότητα...»

                                  (Αρθρο του Δ. Παπακωνσταντίνου από το capιtal.gr)