αντί προλόγου..



'Eχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη ευνοημένη από τη φύση και την ιστορία. Tα δυνατά της σημεία είναι πολλά και λίγο-πολύ γνωστά. Yπάρχουν όμως κι εκείνα- και δεν είναι λίγα - που τα βλέπουμε γύρω μας καθημερινά και μας πληγώνουν , ταλαιπωρούν την αισθητική μας.

Στο μπλογκ αυτό θα διαβάζετε σκέψεις, παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις που έρχονται αυθόρμητα στο νου περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της μοναδικής αυτής πόλης που μπορεί να γίνει ακόμη πιο όμορφη και συναρπαστική. Θα διαβάσετε επίσης και κάποιες άλλες αναρτήσεις (κείμενα, φωτογραφίες, γελοιογραφίες) που αφορούν τη γενικότερη πολιτική και όχι μόνο επικαιρότητα.

Διαβάστε τις προηγούμενες αναρτήσεις μας στη διεύθυνση www.ioannina2011.blogspot.com

Βρείτε μας και στο Facebook: https://www.facebook.com/skeptomenoipolites.ioanninon

Σάββατο 22 Ιουνίου 2019

Στη διαπασών...


Ηχορύπανση στον μέγιστο βαθμό και μάλιστα μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες πρέπει να ανέχονται κάτοικοι αλλά και επισκέπτες ή πελάτες άλλων καταστημάτων  στο ιστορικό κέντρο της πόλης και μάλιστα δίπλα στις επάλξεις του κάστρου  από συγκεκριμένο κατάστημα του οποίου τα ντεσιμπέλ χτυπάνε κόκκινο σε καθημερινή βάση.  Είναι πραγματικά να απορεί κανείς πώς μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο σε μια κατοικημένη περιοχή ενώ είναι γνωστές οι  διατάξεις περί κοινής ησυχίας.

Λίγο πιο πέρα, η ακτή Μιαούλη στο σχεδόν σκοτάδι, εφόσον οι λάμπες είναι από τις παλιές αφού οι LED τοποθετούνται ... αλλού. Το ίδιο σκοτεινό παραμένει και το πάρκο Κατσάρη με την παραβατικότητα και την καταστροφομανία να ανεβαίνει, εν μέσω σκότους. 

Τα κάγκελα από την παιδική χαρά, τα μεταλλικά κάγκελα δίπλα στην Παμβώτιδα, οι καταγραμμένοι τοίχοι και οι βανδαλισμοί μαρτυρούν την ασυδοσία που λαμβάνει χώρα εκεί καθημερινά  και ανεξέλεγκτα.

Ως πότε μια πόλη που θέλει να καθιερωθεί ως εναλλακτικός και ποιοτικός τουριστικός προορισμός θα ανέχεται συμπεριφορές που  μόνο κακό μπορεί να της κάνουν;
  



 


                               Καταγραμμένα τα τοιχία της Παμβώτιδας 

         Διαλυμένη η περίφραξη της (κατ΄ευφημισμόν) παιδικής χαράς






                          Κάθε μέρα και λιγότερο μεταλλικό κάγκελο 

 
                                  Η κατασκότεινη ακτή Μιαούλη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...