Προβλέψιμος...

«O Αλέξης Τσίπρας είναι πλέον τόσο προβλέψιμος που ούτε στο... στοίχημα δεν θα τον παίζαμε. Οι τακτικισμοί του είναι τόσο συνηθισμένοι που δεν μας προκαλούν έκπληξη. Απορούμε και πώς έπεσε το χρηματιστήριο γιατί φοβήθηκε μήπως δεν υπάρξει συμφωνία. Ο άνθρωπος έχει αποφασίσει να παίξει το μέλλον της χώρας στα ζάρια αδιαφορώντας αν οι συνεχείς γκάφες του κάνουν κακό στην Ελλάδα, βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα.

Τεράστια γκάφα έκανε με τις υποκλοπές του Τόμσεν κάνοντας μεγάλη ζημιά στην αξιοπιστία της χώρας και βάζοντας το ΔΝΤ να παίζει το ρόλο του ταύρου εν υαλοπωλείο. Βεβαίως υπάρχει και η γραφική πλευρά της υπόθεσης που παρουσίασε η βουλευτής Αυλωνίτου η οποία είπε ότι η Ελλάδα έσωσε το χρεοκοπημένο ΔΝΤ, αλλά αυτά τα αφήνουμε για όσους τρώνε το σανό του ΣΥΡΙΖΑ.

Τεράστια ήταν και η γκάφα του να πανηγυρίζει για τα στοιχεία του πλεονάσματος όταν όλοι γνωρίζουν ότι πρόκειται για εικονική πραγματικότητα που, είναι αλήθεια, την έχουν χρησιμοποιήσει και άλλες κυβερνήσεις. Μάλιστα η Γεροβασίλη είπε ότι το πλεόνασμα επιτεύχθηκε χάρη στη σκληρή προσπάθεια της κυβέρνησης. «Τι λες κυρία μου; Ο λαός θυσιάστηκε κι όχι η κυβέρνηση».

Μεγαλειώδης γκάφα, επίσης, να απαιτήσει Σύνοδο Κορυφής όταν δεν μπορεί να την επιβάλει. Σιγά μην ασχολούνται με τους θεατρινισμούς του Τσίπρα οι Ευρωπαίοι. Και μετά τις γκάφες οι συνεχόμενες κωλοτούμπες. Τώρα ζητάνε Γιούργκρουπ για να πει τι; Μία από τα ίδια.

Η τακτική του Τσίπρα πλέον γνωστή. Απειλεί με ρήξεις, με συγκρούσεις, το παίζει λεβέντικα, προκαλεί το κοινό αίσθημα και ταυτόχρονα οδηγεί τη χώρα και την οικονομία σε αδιέξοδο. Αδιαφορεί βεβαίως αν μπαίνουν λουκέτα στην αγορά, αν υπάρχει μεγάλη έλλειψη ρευστότητας, αν οι επιχειρηματίες χτυπάνε τα καμπανάκια για διάλυση των πάντων. Δεν έχει κανένα πρόβλημα να δημιουργήσει ζημιές που θα πληρώσει ο κόσμος τελικά και κανείς άλλος.

Πρόκειται για κυβέρνηση – οπερέτα και για πρωθυπουργό «μαέστρο» μιας κακοκουρδισμένης μπάντας που προκαλεί ζημιά στ' αυτιά μας και ακόμη χειρότερα στη ζωή μας.Τώρα πλέον δύο είναι τα σενάρια που παίζουν για μετά το Πάσχα.Είτε η κυβέρνηση θα σταματήσει τα «λεβέντικα» ζεϊμπέκικα και θα υποχωρήσει ατάκτως αποδεχόμενη τις εξοργιστικές απαιτήσεις του ΔΝΤ (για τις οποίες όμως την ευθύνη έχει ο Τσίπρας) είτε θα πάμε σε εκλογές. Δεν υπάρχει τρίτος δρόμος.

Όμως, αυτό που φαίνεται είναι ότι ο Τσίπρας προσπαθεί να πετύχει τη σύγκληση ενός Γιούργκρουπ το συντομότερο ώστε να πετύχει να μην υποχρεωθεί να ψηφίσει τα προληπτικά μέτρα. Θα πάει ο Τσακαλώτος, θα δεσμευτεί για το τέταρτο μνημόνιο αλλά με την αίρεση να μην περάσουν από τη Βουλή, που δεν θα περάσουν έτσι κι αλλιώς γιατί θα καταψηφιστούν. Η θετική δήλωση Γιούνκερ προλειαίνει το έδαφος για μια τέτοια απόφαση, αρκεί βεβαίως να συμφωνήσει και το ΔΝΤ.Κάτι που μάλλον θεωρείται απίθανο, καθώς δημοσίευμα του Reuters αναφέρει, ότι το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών φαίνεται πως καλύπτει απόλυτα το ΔΝΤ.

Σύμφωνα με τις δηλώσεις του αμερικανού αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών μιλώντας στο Κογκρέσο, αποκάλυψε πως η Ελλάδα θα έχει πρόσβαση στα χρήματα του ΔΝΤ μόνο εάν προχωρήσει στις μεταρρυθμίσεις, δηλαδή τις περικοπές που απαιτεί το Ταμείο. Ωστόσο, προέβλεψε πως κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί και έτσι το ΔΝΤ δεν θα δανείσει την Ελλάδα ούτε αναμένεται να είναι τελικά στο ελληνικό πρόγραμμα.

Στην περίπτωση οριστικής ρήξης δεν αποκλείεται στις αρχές Ιουνίου να πάμε σε εκλογές και ο Τσίπρας να εμφανιστεί στην κάλπη ως ο «αντιμνημονιακός» που δεν υπέγραψε μέτρα. Έτσι ελπίζει να διασώσει λίγο από το πολιτικό του κεφάλαιο μπας και η «δεξιά παρένθεση» γίνει πραγματικότητα κι αυτός επιστρέψει νικητής και τροπαιούχους.

Αλλά τον έχουμε πάρει χαμπάρι. Οι τακτικισμοί του είναι απόλυτα προβλέψιμοι. Αυτό που είναι εξοργιστικό είναι η αδιαφορία για την οικονομία. Προκειμένου να κρατηθεί στην καρέκλα ή να βάλει υποθήκη για νέα επιστροφή του στο Μαξίμου δεν διστάζει να κάνει τα πάντα, ακόμη και τα χειρότερα για τη χώρα του. Πρέπει να τιμωρηθεί για τις γκάφες του, τις στρατηγικές του, την κακή διαχείριση της κρίσης και την έλλειψη πατριωτισμού του ιδίου και των ομοίων του. Η απομάκρυνσή του από την εξουσία είναι το λιγότερο. Το Ειδικό Δικαστήριο είναι το πιο δίκαιο και η πλήρης αποδόμηση της ψευτοαριστεράς η πιο πιθανή κατάληξη».

                                                                                         (Antinews)