Δεν ξέρουμε αν όλη αυτή η υπερπροσφορά ποδοσφαίρου οφείλεται στα παλιά (και πολύ ακριβά) συμβόλαια που είχε η ΕΡΤ. Αδυνατούμε, όμως, να καταλάβουμε γιατί η δημόσια τηλεόραση έπρεπε να ανταγωνίζεται την ιδιωτική, γιατί να πλειοδοτεί σε διαγωνισμούς για αθλητικά προγράμματα μεγάλης θεαματικότητας, που έτσι κι αλλιώς θα έπαιζαν στα ιδιωτικά κανάλια. Δεν είχαν τίποτε καλύτερο για να ξοδέψουν τα λεφτά μας; Δεν μπορούμε, επίσης, να καταλάβουμε γιατί ένα από τα τρία κανάλια πρέπει να είναι για Σπορ (για να μεταδίδει αγώνες του τύπου Λουντογκόρετζ - Ρεάλ) και η ΝΕΡΙΤHD να τα αναμεταδίδει. Για να βλέπουμε Αρσεναλ με Γαλατάσαραϊ –και μάλιστα από δύο κανάλια– κόντεψε να πέσει η κυβέρνηση το καλοκαίρι του 2012;
Δεν θα μιλήσουμε για τα δελτία ειδήσεων που γίνονται όλο και περισσότερο ΥΕΝΕΔ. Ούτε για τις παρεμβάσεις της κ. Σοφίας Βούλτεψη, που οδήγησαν σε βροντερές παραιτήσεις μελών του εποπτικού. Δεν κατανοεί, όμως, η κυβέρνηση ότι η εικόνα της ΝΕΡΙΤ υπογραμμίζει καθημερινά την αποτυχία του εγχειρήματος να κλείσει ξαφνικά η ΕΡΤ για να δημιουργηθεί «αδέσμευτη Δημόσια Τηλεόραση»; Ουδείς αντιλαμβάνεται ότι η ΝΕΡΙΤ είναι μια καθημερινή δυσφήμηση του κ. Σαμαρά;[..]"
(Απόσπασμα άρθρου του Π.Μανδραβέλη από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου