"Σεβαστή η προσπάθεια του κ. Λάκη
να προσπαθεί να εντυπωσιάσει το κοινό του χρησιμοποιώντας, εκτός από την ευφυΐα
του και το λεπτό του χιούμορ και τις λογοτεχνικές του γνώσεις, όμως θα ήθελα να
του επισημάνω πως πριν ανοίξει το στόμα του για να παραγάγει προοδευτικά
χάχανα, καλόν θα ήτο να διαβάζει και καμιά σελίδα πού και πού, ή κι αν δεν
διαβάζει, να ρωτάει κάναν διαβασμένο που λένε. Με πληροφόρησαν λοιπόν πως στην
προχθεσινή εκπομπή του πέτυχε υψηλά επίπεδα τηλεθέασης όταν, με το πονηρούτσικο
ύφος του και το βλεμματάκι που κοιτάζει πάντα από κάτω προς τα πάνω, είπε πως
είναι κρίμα που ο Ντοστογιέφσκι δεν γνώρισε τον Σταύρο Θεοδωράκη διότι θα του
είχε αφιερώσει τον «Ηλίθιο».
Ο άνθρωπος, γνωρίζοντας προφανώς το
έργο μόνον από τον τίτλο του, έχοντας τις ίδιες λογοτεχνικές γνώσεις που έχει ο
μέσος συμπατριώτης μας, κοινώς καλός ο Τσιφόρος αλλά λίγο βαρύς, ρε παιδί μου,
θεωρεί πως ο «Ηλίθιος» του Ντοστογιέφσκι περιγράφει τη ζωή κάποιου ηλιθίου στην
κυριολεξία. Απλώς θα είχε ενδιαφέρον να μάθαινε πως ο πρίγκιπας Μίσκιν, ο
πρωταγωνιστής του «Ηλιθίου», είναι από τους πιο θετικούς χαρακτήρες του μεγάλου
Ρώσου, και ότι πολύ μελάνι έχει χυθεί για τη σχέση του με τη μορφή του Χριστού.
Και ότι ακριβώς ο Ντοστογιέφσκι τον λέει Ηλίθιο για να αναδείξει την αγνότητα του
χαρακτήρα του αντιπαραβάλλοντάς τον με την «εξυπνάδα» των διαφόρων άθλιων,
παραδόπιστων και καιροσκόπων που τον περιβάλλουν[..]
(Απόσπασμα άρθρου του Τ.Θεοδωρόπουλου από την
"ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ")
"Με χαζά σκετσάκια, χοντροκομμένα βιντεοκολάζ και «ρεπορτάζ λαϊκής», όπου τη θέση του χιούμορ είχαν καταλάβει σαχλές κοινότοπες ατάκες, που υποτίθεται καυτηρίαζαν τη «μνημονιακή πολιτική[...]
Με την αλαζονική του αντίληψη ότι μπορεί στο διηνεκές να αναμασάει τα ίδια κοινότοπα αντιμνημονιακά μπινελίκια, ανακατεμένα με νεκραναστημένους «Μήτσους» και άλλες σαχλαμάρες και να τα μοσχοπουλάει σαν πολιτική σάτιρα ή ακόμη χειρότερα σαν προτροπή πολιτικής ανατροπής[...]
(Απόσπασμα άρθρου του Θ.Σκόκου από το protagon.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου