Να προλάβουμε...

Τέσσερα νέα κρούσματα της νόσου των πλατάνων εντοπίστηκαν στην περιοχή του Αχέροντα τελευταία. Ένα μάλιστα από τα δέντρα αυτά ήταν μνημείο της φύσης, καθώς μετρούσε 400 χρόνια ζωής. Ο συγκεκριμένος μύκητας απειλεί πια με ολοκληρωτική καταστροφή όλα τα πλατάνια της Ηπείρου. Ονομάζεται Ceratocystis platani  και αναπτύσσεται μέσα στο ξύλο των δένδρων προσβάλλοντας τις ρίζες, τον κορμό και τα κλαδιά τους.

Προέρχεται από την Αμερική και εντοπίστηκε για πρώτη φορά το 2003 στη Μεσσηνία όπου έχει ήδη προσβάλλει και νεκρώσει χιλιάδες δέντρα σε πέντε Νομούς στην Πελοπόννησο .Έχει επίσης επεκταθεί και σε δύο Νομούς της Θεσσαλίας (Καρδίτσας και Τρικάλων). Στην Ήπειρο ήρθε το 2010 και εντοπίστηκε σε δέντρο κοντά στην Εγνατία Οδό. Από τότε εξαπλώνεται ραγδαία και στους τέσσερις Νομούς καθώς και στα παραποτάμια συστήματα.

Ο συχνότερος τρόπος μετάδοσής του είναι μέσω των εργαλείων υλοτομίας ή των μηχανημάτων εκσκαφής.

Στη Γαλλία πάντως, έχουν δημιουργηθεί τεχνητά υβρίδια μεταξύ του δυτικού (αμερικανικού) πλατάνου και του ανατολικού πλατάνου τα οποία είναι ανθεκτικά στην ασθένεια και θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε περιοχές που έχουν ήδη προσβληθεί.

Με δεδομένο ότι ο  πλάτανος είναι το σήμα κατατεθέν της Ηπείρου αλλά και της πόλης μας ειδικότερα, απαιτείται όσο είναι καιρός να ληφθούν δρακόντεια μέτρα ώστε  να ανακοπεί  η προέλασή του, γιατί αλλιώς… αλίμονό μας!

Τύμβος... έκπληξη

                                                                (του Δ.Χαντζόπουλου από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ")

Γιατί (άραγε;) δεν μας εμπιστεύονται;

"Η Παγκόσμια Τράπεζα εξέδωσε την Τετάρτη την ετήσια έκθεσή της με το κωδικό όνομα «Doing Business». Ήτοι: πού αξίζει κανείς να επενδύσει τα χρήματά του και να ξεκινήσει μια επιχείρηση.
Το άμεσο συμπέρασμα είναι ότι αν θέλει κάποιος να επενδύσει στην ευρωπαϊκή περιφέρεια, θα πρέπει να αναλάβει και το ρίσκο της απόφασής του. Υπό αυτό το πρίσμα, η θλιβερή πρωτιά της Ελλάδας στη λίστα ενδεχομένως να είναι και κατανοητή. Η χώρα μας είναι στην πρώτη θέση των χωρών που εντάσσονται στη «μαύρη λίστα» των προς επένδυση χωρών. Ακολουθούν η Σλοβενία, η Ιταλία και η Κύπρος.
Όπως αναφέρει ο Economist, τα αποτελέσματα της έκθεσης σηκώνουν πολλή συζήτηση, καθώς είναι φανερό πως υπάρχει ένα έντονα αρνητικό κλίμα για την περιφέρεια της Ευρώπης, ειδικά μετά την εξάπλωση της κρίσης.

Το βασικό κριτήριο για μια σημαντική επένδυση είναι να υπάρχει στη χώρα ένα γρήγορο και ευέλικτο σύστημα υποδοχής του επενδυτή και όχι ένα νομικίστικο, ληθαργικό καθεστώς. Και είναι αλήθεια, σημειώνει το άρθρο, πως σε χώρες όπως η Ελλάδα και η Σλοβενία, που χτυπήθηκαν από την κρίση, το να ανοίξει κανείς μια επιχείρηση δεν είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο -σε αντίθεση με τη Γερμανία και τη Γαλλία, όπου οι συνθήκες είναι σχεδόν ιδανικές.

Η κατάσταση έχει γίνει χειρότερη τα τελευταία χρόνια. Είναι χαρακτηριστικό πως στη Σλοβενία χρειάζονται τουλάχιστον δύο μήνες για να υπογραφεί συμβόλαιο συνεργασίας με μια ξένη επιχείρηση. Στην Ελλάδα, αντιστοίχως, μπορεί να κρατήσει ακόμα και τέσσερα χρόνια. Το μόνο καλό είναι ότι οι δικηγόροι στη χώρα δεν θα μείνουν ποτέ χωρίς δουλειά, σημειώνει σκωπτικά το άρθρο."                                                 (pontiki .gr) 

Καλώς ήλθατε στο ...Bangladesh

Μετά από επικοινωνία κάποιων φοιτητών που ζουν στην περιοχή του κάτω Νεοχωρόπουλου μαζί μας, και οι οποίοι ήθελαν να διαμαρτυρηθούν για τις συνθήκες μετακίνησής τους μέσα από λασπόδρομους, κάναμε τις μέρες που έβρεχε μια επιτόπια αυτοψία και διαπιστώσαμε ότι είχαν απόλυτο δίκιο.

Ένα "κλικ" να κάνει κανείς δεξιά από τον δρόμο- καρμανιόλα με την επωνυμία "Λεωφόρος Σ. Νιάρχου" και τα είδε όλα.

Εικόνες μιας Ελλάδας ξεχασμένης εκεί στο 1950 έρχονται ξανά στην επιφάνεια.  Σκόνη, νερά, λακκούβες, χαλίκια, χώματα από τη μία- καινούρια σπίτια, όμορφα βαμμένα και προσεγμένα από την άλλη. Πράγμα που σημαίνει ότι οι ένοικοι έκαναν αυτό που απαιτεί η εποχή μας.

Ο Δήμος όμως πως τους έχει έτσι εγκαταλειμμένους; Πώς δεν ντρέπεται να ζητάει την ψήφο τους από τη στιγμή που οι άνθρωποι αυτοί πληρώνουν κανονικά όλα τα δημοτικά τέλη και δικαιούνται να έχουν την ίδια αντιμετώπιση με όλους τους άλλους Δημότες; Και μάλιστα όταν βρίσκονται δίπλα ακριβώς σε κεντρικότατη λεωφόρο και σε εμπορικά υπερμάρκετ; Πήγε άραγε ποτέ κάποιος αρμόδιος να δει από κοντά την κατάσταση; Φανταζόμαστε τι θα γίνεται εκεί τον χειμώνα με τις συνεχείς βροχές (Θα επανέλθουμε τότε για να καταγράψουμε νέες εικόνες).

Τι να πούμε λοιπόν στους απορημένους αυτούς φοιτητές που δεν έχουν συνηθίσει στις πόλεις που ζουν να βιώνουν τέτοιες συνθήκες; Που όταν ήρθαν να σπουδάσουν στα Ιωάννινα δεν γνώριζαν ότι θα κατοικήσουν στο νέο "Μπαγκλαντές;" 

Να τους πούμε ότι η άσφαλτος είναι ακόμη άγνωστη λέξη στα Γιάννενα του 2014;

Αναζητείται η αλήθεια... μέσω της υπερβολής

Τη μία διαβάσαμε ότι καθηγητής έκοψε τις φλέβες του με χαρτοκόπτη σε Λύκειο της Πάτρας και μάλιστα μπροστά στους μαθητές του οι οποίοι φυσικά έπαθαν σοκ, κάλεσαν σε βοήθεια , ήρθε ασθενοφόρο και ο καθηγητής διακομίστηκε στο νοσοκομείο όπου είναι πλέον εκτός κινδύνου.

Μετά άρχισαν οι ερμηνείες. Είχε ψυχολογικά, έφταιγε η κρίση, το μνημόνιο, το έκανε για διαμαρτυρία κτλ. Ο περιφερειακός διευθυντής Εκπαίδευσης μάλιστα έδωσε εντολή να απομακρυνθεί από το σχολείο μέχρις ότου διευκρινισθούν τα αίτια.
Και τώρα διαβάζουμε την επίσημη ανακοίνωση του Συλλόγου διδασκόντων του Σχολείου που διαψεύδει όλα τα δημοσιεύματα και τονίζει ότι :

1.      Δεν υπήρξε απόπειρα αυτοκτονίας του συναδέλφου

2.    Δεν έκοψε τις φλέβες του

3.    Υπήρξε ελαφρύς αυτοτραυματισμός στην εξωτερική πλευρά του πήχη, ο οποίος αντιμετωπίστηκε με Hansaplast

4.    Δε ζητήθηκε ιατρική συνδρομή και ουδέποτε κλήθηκε ασθενοφόρο στο Σχολείο

5.    Ο συνάδελφος αποχώρησε από το Σχολείο με τη συνοδεία των οικείων του.

Επίσης, ο Σύλλογος ζητάει - και με το δίκιο του-  την αποκατάσταση της αλήθειας και την επανόρθωσή της από την πλευρά των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, όπως ο νόμος και η ηθική ορίζουν.


Τα συμπεράσματα δικά σας.

Εκτελέσεις... για πλάκα

Αναρωτιούνταν τα ΜΜΕ παγκοσμίως για το που είχε χαθεί ο Κιμ Γινγκ Ουν, ο "ηγέτης" της Βόρειας Κορέας. Μήπως είχε στραμπουλήξει το πόδι του; 

Όταν εμφανίστηκε, μάθαμε ότι είχε εκτελέσει έξι υπουργούς του. Χθες διαβάσαμε ότι τουλάχιστον 50 άνθρωποι, ανάμεσά τους και αρκετοί αξιωματούχοι, εκτελέστηκαν δημοσίως επειδή παρακολουθούσαν νοτιοκορεάτικες σαπουνόπερες.Πέρυσι, άλλοι 80 άνθρωποι είχαν βρει το θάνατο για τον ίδιο λόγο. επειδή παρακολουθούσαν νοτιοκορεάτικα σόου.

Τελικά, το παράλογο όχι μόνο ζει και βασιλεύει αλλά και τον κόσμο κυριεύει πια, και μάλιστα  χωρίς αντίδραση....

Όταν τρώνε δε μιλάνε....

Ένα γεύμα,  δύο γελοιογραφίες..

                                                                              (του Δ.Χαντζόπουλου από τα "ΝΕΑ")

                                                               (του Ηλία Μακρή από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ") 

Ωραία δικαιοσύνη....

Τη φρίκη στα χέρια δύο συμμαθητών της βίωνε ανήλικη κοπέλα σε σχολικό συγκρότημα της δυτικής Θεσσαλονίκης από τα 14 της χρόνια. Οι νεαροί όχι μόνο την βίαζαν αλλά την εξέδιδαν κιόλας έναντι αμοιβής. Το μαρτύριο για την ανήλικη κοπέλα κράτησε τρία ολόκληρα χρόνια, από το 2009 μέχρι το 2012. 

Προχθές, οι δράστες- ηλικίας 20 και 19 ετών πια- κάθισαν στο εδώλιο του Τριμελούς Δικαστηρίου Ανηλίκων Θεσσαλονίκης.

Το δικαστήριο τους έκρινε ένοχους για βιασμό, μαστροπεία και σωματική βλάβη σε βάρος της συμμαθήτριας τους. Η απόφαση ήταν φυλάκιση 3 ετών και 3 μηνών τον καθένα. Και το πιο ωραίο! Η ποινή είναι εξαγοράσιμη  με 5 ευρώ την ημέρα. Οι νεαροί κατόπιν τούτου αφέθηκαν ελεύθεροι.Άλλοι τρεις συνομήλικοί τους που κατηγορούνταν για την ίδια υπόθεση, αθωώθηκαν.

Τώρα δε μένει παρά να βρουν τα χρήματα για την εξαγορά της ποινής τους. Ε, όλο και κάποιο τρόπο θα βρουν..

Έκκληση για βοήθεια....

"Σοκαρισμένη είχε μείνει το καλοκαίρι του 2012 η ελληνική κοινή γνώμη, στο άκουσμα της είδησης πως μόνιμος υπαξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού είχε παρασύρει και εγκαταλείψει μια μητέρα με τα δίδυμα παιδιά της.
Kαι οι τρεις είχαν διασωληνωθεί, ενώ σοβαρότερη όλων ήταν η κατάσταση του μικρού Νταβίντ που τώρα είναι εννέα ετών, καθώς είχε υποστεί πολλαπλά κατάγματα άκρων και γνάθου, αλλά έφερε και τραύματα στο πρόσωπο και τη στοματική κοιλότητα. 
Αποτέλεσμα των τελευταίων, όπως σημειώνει η «Εφημερίδα των Συντακτών», είναι ο εννιάχρονος να μην μπορεί μέχρι και σήμερα να μιλήσει ή να σιτιστεί κανονικά. Οπως αναφέρεται στο ρεπορτάζ, ο μικρός Πολωνός, που έμεινε διασωληνωμένος στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας για 12 ημέρες, παρουσιάζει μεγάλο οστικό έλλειμμα στην στοματική κοιλότητα και χρειάζεται συνεχή και επώδυνα χειρουργεία, που έχουν ήδη καθυστερήσει.

Η πρώτη επέμβαση αποκατάστασης πραγματοποιήθηκε τον Ιούλιο -ακριβώς δύο χρόνια μετά το τροχαίο, με εθελοντική προσφορά του χειρουργού, ενώ τα έξοδα καλύφθηκαν με οικονομικές προσφορές πολιτών. Χρειάζονται, όμως, και άλλες εξειδικευμένες επεμβάσεις (οστικά μοσχεύματα στη γνάθο), ώστε η στοματική κοιλότητα να αποκτήσει βαθμιαία τη φυσιολογική μορφολογία και να καταφέρει ο 9χρονος Νταβίντ να ξαναβρεί τη φωνή του και μια φυσιολογική ζωή.

Τα έξοδα της επέμβασης ανέρχονται σε 20.000 ευρώ, ποσό που η οικογένεια αδυνατεί να καλύψει, ειδικά λόγω του τραυματισμού τριών από τα μέλη της[..]

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, καμία βοήθεια δεν έχει δοθεί από την Πολιτεία, ούτε από την οικογένεια του δράστη, που όταν συνελήφθη δήλωσε «συγκλονισμένος».
Σημειώνεται ότι ο δράστης είχε αφεθεί ελεύθερος μετά την καταβολή χρηματικής εγγύησης. Το ποινικό δικαστήριο στο Ναυτοδικείο στις 30/5/14 αναβλήθηκε (λόγω εκλογών), ενώ το αστικό δεν έχει προσδιοριστεί ακόμη.
Η οικογένεια έκανε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων στις αρχές του χρόνου, ώστε να της χορηγηθεί ένα ποσό από το Επικουρικό Ταμείο, έναντι τελικής αποζημίωσης, ώστε ο Νταβίντ να ξεκινήσει τα χειρουργεία, όμως το δικαστήριο απέρριψε το αίτημα.
Μαζί με την οικογένεια, ο Πανελλήνιος Σύλλογος «SOS Τροχαία Εγκλήματα» απευθύνουν έκκληση σε όποιον μπορεί να βοηθήσει.
Λογαριασμός
MACIOROWSKI KRZYSTOF
MACIOROWSKI AGHIESZKA
Eurobank
IBAN GR 450 260 236 0000 300 101 391 628
                                                                                                           (news.in.gr)

Εικόνες που πρέπει να εξαλειφθούν..

Η εικόνα που βλέπει κανείς στον δρόμο για τα χωριά των Τζουμέρκων μέσω Πετροβουνίου, εκεί  στη γέφυρα, είναι ντροπή και για τον πολιτισμό αλλά και για την υποτιθέμενη προσπάθεια αναβάθμισης του τουριστικού προϊόντος της περιοχής. Θα ήταν προτιμότερο το συγκεκριμένο κτίσμα (που δύσκολα το πλησιάζεις από τη μπόχα) να μην είχε ούτε παράθυρα ούτε πόρτες, παρά να παρουσιάζει - όλο το τελευταίο διάστημα - αυτή την εικόνα και δυστυχώς χωρίς να υπάρχει καμία παρέμβαση. Τι λέει ο Δήμαρχος Βορείων Τζουμέρκων κ. Σεντελές  γι'αυτό; Η ευαισθησία του για τον πολιτισμό είναι δεδομένη,  αλλά πρέπει και να αποδεικνύεται συνεχώς.

Όταν μάλιστα βλέπουν το φως της δημοσιότητας και άλλες καταγγελίες, όπως για τον "σκουπιδότοπο" της Πλατανούσας για παράδειγμα σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά....

Μπορεί λοιπόν ένα τόσο όμορφο τοπίο να συκοφαντείται με τις εικόνες που 

βλέπετε δίπλα του;

         Και όμως μπορεί... και μάλιστα σε δημόσια θέα.

Χρήσιμα ρομπότ..

Στα εξωτερικά ιατρεία του νοσοκομείου ΥΓΕΙΑ, οι ασθενείς και οι συνοδοί τους έχουν πλέον τη δυνατότητα να επικοινωνούν διαδραστικά με το νέο υπερσύγχρονο ρομπότ, την Ερατώ. Η Ερατώ υποδέχεται, εξυπηρετεί και καθοδηγεί τους επισκέπτες καθ’ όλη τη διάρκεια της παραμονής τους στο χώρο.

Πρόκειται για ένα Ρομπότ Virtual Presence (τηλεπαρουσίας) το οποίο κινείται, μιλάει, και επικοινωνεί μέσω του ασύρματου δικτύου του νοσοκομείου με το διαδίκτυο. Η Ερατώ φέρει κάμερα, μικρόφωνα, και αισθητήρες σε μία μηχανοκίνητη τηλεκατευθυνόμενη πλατφόρμα, η οποία διαθέτει σύστημα εξισορρόπησης που της επιτρέπει να κινείται με απόλυτη ασφάλεια στους χώρους του νοσοκομείου.
Με τη βοήθειά της, οι ασθενείς – επισκέπτες μπορούν, μεταξύ άλλων:
1)Να επικοινωνούν διαδραστικά μαζί της, λαμβάνοντας πληροφόρηση για τις παρεχόμενες υπηρεσίες του Νοσοκομείου.
2)Να λαμβάνουν οδηγίες αναφορικά με την περιήγησή τους στα τμήματα και τις κλινικές του Νοσοκομείου.
3)Να καταθέτουν τις απόψεις και παρατηρήσεις τους, στο πλαίσιο προγράμματος βελτίωσης της ποιότητας και ασφάλειας των ασθενών.

Εξυπηρέτηση....

                                                                 (του Α, Πετρουλάκη από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ")

Τι είναι Ελληνισμός;

"Γ​​ια τους πατεράδες μας, και για πολλούς από μας παππούδες, η πίστη στον ελληνισμό ήταν κάτι αυτονόητο και πολύ συγκεκριμένο. Υπαγόρευε μια στάση ζωής, στάση που σε οδηγούσε να δώσεις και τη ζωή σου ακόμη όπως πολλοί από τη γενιά εκείνη που ξεκινούσαν τέτοιες μέρες το 1940 για το μέτωπο της Αλβανίας. Κι ήταν αυτή η στάση ζωής που έδινε μορφή στην αφηρημένη ατομικότητα που λέγεται ελληνισμός, αφηρημένη γιατί δύσκολα μπορείς να προσδιορίσεις τα υλικά της, ατομικότητα αφού συμμετέχει μέσω της γλώσσας και του τοπίου της παιδικής σου ηλικίας στη διαμόρφωση του χαρακτήρα σου, της μοναδικότητάς σου. Η πίστη στον ελληνισμό, όπως κάθε πίστη, είναι η αποδοχή κάποιας δύναμης που ξεπερνάει τις δικές σου δυνάμεις, στην οποία αισθάνεσαι ότι οφείλεις την ύπαρξή σου και την οποία οφείλεις να υπερασπιστείς.

Κι ήταν αυτή η πίστη που ενεργοποίησε τις ημέρες εκείνες του ’40 ο Ιωάννης Μεταξάς, ο οποίος μέσα σε μια νύχτα μεταμορφώθηκε από δικτάτορα σε εθνικό ηγέτη[..]

Τι σημαίνει εν έτει 2014 η φράση «είμαι Ελληνας»; Τι άλλο σημαίνει εκτός από τα προφανή που σου έρχονται στο μυαλό, πως είσαι πολίτης μιας πτωχευμένης πολιτείας, πως ανήκεις σε μια κατακερματισμένη κοινωνία, πως θέλεις να αισθάνεσαι Ευρωπαίος γιατί φοβάσαι να μη σου πουν πως δεν είσαι, πως μιλάς μια γλώσσα μικρή που ελάχιστα την σέβεσαι γιατί δεν σου μαθαίνουν να την σέβεσαι, πως γενικά ανήκεις σε ένα μη κανονικό κράτος, κατά την ομολογία του ίδιου του πρωθυπουργού, και πως προσπαθείς να επιβιώσεις ως πολίτης του σύγχρονου κόσμου μέσα σε αναχρονιστικές δομές του πιο πρωτόγονου απολυταρχισμού, όπως η εφορία και τα δημόσια ασφαλιστικά ταμεία. Είναι ένας επιθετικός προσδιορισμός που έχει μόνον αρνητικές σημασίες; Ή μήπως υπάρχει ακόμη η ελπίδα να ανακαλύψουμε τις θετικές του παραμέτρους;[..]

(Aπόσπασμα άρθρου του Τ. Θεοδωρόπουλου από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ")

Ο Οδυσσέας Ελύτης και το έπος του 1940..

- Τι είναι εκείνο που σας συγκίνησε στο 'Επος του Σαράντα;

- Πώς να σας το πω: ήταν ό,τι διάβαζα στην πράξη, και μ' ένα σφίξιμο στην καρδιά μην τύχει και δακρύσω, αυτά που με ανία και δυσφορία διάβαζα ώς τότε στα βιβλία και για την ιστορία της χώρας μου[..]  Με τη βοήθεια της ουσίας αυτής βρήκα το θάρρος να ξαναπροφέρω λόγια που ώς τότε φοβόμουνα επειδή τα συναντούσα μόνο στα χείλη των κούφιων πολιτικών και των πατριδοκαπήλων.

- Προσωπικά, εσείς, σαν έφεδρος ανθυπολοχαγός, τι κάνατε στον αγώνα;

- Τι να έκανα εγώ, ένα χαλασμένο παιδί της Αθήνας. Με κόπο, κόπο ανυπολόγιστο, κατάφερα να είμαι απλώς συνεπής προς την αποστολή μου. Αλλά είδα στα πρόσωπα των στρατιωτών μου τη λάμψη που είναι ικανός ο Ελληνισμός ν' αναδώσει όταν πιστεύει στο δίκιο του. Και γνώρισα από κοντά την αψηφισιά του θανάτου, την ακατάβλητη θέληση της ζωής που έγινε τελικά και δική μου. 

Στο μέτωπο, αρρώστησα από βαρύτατο τύφο. Τα νερά που πίναμε όπου βρίσκαμε, ανάμεσα στα πτώματα των μουλαριών, ήτανε μολυσμένα. Χωρίς να γνωρίζω τι έχω, χρειάστηκε να κάνω τρία μερόνυχτα με τα πόδια και με ζώο για να βρεθώ σε βατό δρόμο και να διακομισθώ στο Νοσοκομείο των Ιωαννίνων. Εμεινα εκεί σαράντα μέρες με σαράντα πυρετό, ακίνητος, με πάγο στην κοιλιά. Με είχανε αποφασίσει, αλλά εγώ δεν είχα αποφασίσει τον εαυτό μου. Θυμάμαι ότι αρνήθηκα να με μεταφέρουν στον μικρό θάλαμο των ετοιμοθανάτων, όπως κάποιο άλλο βράδυ αρνήθηκα να κοινωνήσω και να εξομολογηθώ στον παπά που μου φέρανε, όταν η κρίση της αρρώστειας έφτασε στο κατακόρυφο. 

Μόλις αρχίσανε οι βομβαρδισμοί, ανοίγανε το διπλανό μου παράθυρο -μην σπάσουν τα τζάμια και τιναχτούν απάνω μου- και φεύγανε όλοι στα καταφύγια. Ετσι πέρασα όλες τις τρομερές μέρες της Γερμανικής επιθέσεως. Κατάμονος σ' έναν έρημο θάλαμο, και γεμάτος πληγές από την απόλυτη ακινησία. Και την ημέρα που κρίθηκε ότι είχα γλυτώσει και άρχισε να υποχωρεί ο πυρετός, ήρθε η διαταγή να εκκενωθεί το Νοσοκομείο. Με βάλανε όπως όπως σ' ένα φορείο, που το χώσανε σ' ένα φορτηγό αυτοκίνητο. Η φάλαγγα από τα Γιάννενα ως το Αγρίνιο πολυβολήθηκε οκτώ φορές από τα «στούκας». Οι φαντάροι τρέχανε στα χωράφια, όμως εγώ ήταν αδύνατο να σταθώ όρθιος έστω και για μια στιγμή. Τελικά, στο Αγρίνιο, με παρατήσανε σ' ένα πεζούλι και φύγανε. Μια καλή κοπέλλα, εθελοντής νοσοκόμος με άλλη αποστολή, με βοήθησε και μ' έσυρε ως το υπόγειο μιας καπναποθήκης, όπου σωριάστηκα κ' έμεινα τρεις μέρες. 

Αλλά τα υπόλοιπα δεν έχουν σημασία για τους άλλους. Σημασία έχει ότι «έζησα το θαύμα» και σώθηκα από ένα θαύμα. Οι γιατροί στην Αθήνα τρίβανε τα μάτια τους. Σύμφωνα με την Επιστήμη, θα έπρεπε με την παραμικρή μετακίνηση να πάθω εντερορραγία και να τελειώσω.

                                   (Απόσπασμα συνέντευξης του ποιητή στην "Ελευθεροτυπία")

Μπράβο στο Πνευματικό μας Κέντρο....

Ούτε μια εκδήλωση για το Έπος του '40 , παρότι τα γεγονότα διαδραματίστηκαν λίγα χιλιόμετρα από την πόλη  μας, δεν θέλησε να εντάξει στο πρόγραμμα  των εκδηλώσεών του για την τρέχουσα περίοδο το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Ιωαννιτών. Ούτε μία.

Το ίδιο και για την επέτειο του Πολυτεχνείου. Καμία. Η αποχώρηση - "εκδίωξη" του κ. Ελισάφ από την Προεδρία του έγινε πολύ γρήγορα αισθητή. Σε  ένα απέραντο Video Club και μάλιστα  με πειρατικούς υπότιτλους τείνει πια να μεταλλαχτεί το Π.Κ κι αυτό είναι πολύ κρίμα για την άλλοτε πόλη "των γραμμάτων και των τεχνών..."  

Στα όρια του γελοίου....

"69 χρόνια μετά την τραγωδία του θανάτου και της αναπηρίας δεκάδων χιλιάδων φαντάρων, έχει έρθει η ώρα για μια ψύχραιμη ιστορική αποτίμηση που να απαντάει στο ερώτημα αν τελικά βγήκε κερδισμένη η ελληνική κοινωνία από μια εξ αντικειμένου σύμπλευση με το φασιστικό καθεστώς Μεταξά στην οποία οδηγήθηκε από τον εθνικιστικό παροξυσμό της εποχής, προκειμένου να αποτραπεί η απλή διέλευση ενός άλλου φασιστικού στρατού, με μόνο επιχείρημα ότι ο δεύτερος στρατός ήταν «ξένος» (αλλά εξίσου φασιστικός). Υποστηρίζω ότι η εμπλοκή της Ελλάδας σε αυτό το σφαγείο θα έπρεπε να είχε αποφευχθεί. Η 28η Οκτωβρίου δεν σήμαινε ούτε την «ενότητα» ούτε «το μεγαλείο του έθνους», αλλά την είσοδο της Ελλάδας σε ένα παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό πόλεμο[..]

Υπάρχουν πολλοί μύθοι για τον ελληνοϊταλικό πόλεμο. Ο πρώτος είναι ότι οι φαντάροι μας με εφ’ όπλου λόγχη στείλανε τους δειλούς εχθρούς στα βάθη της Αλβανίας. Η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Ο ελληνικός στρατός ήταν προετοιμασμένος γι’ αυτή τη σύγκρουση. Ήδη από την άνοιξη1939 το Γενικό Επιτελείο Στρατού είχε καταστρώσει ανάλογα σχέδια. Και από τον Ιούνη 1940 ο ελληνικός στρατός βρισκόταν ουσιαστικά σε κατάσταση «μυστικής επιστράτευσης». Στα σχολικά βιβλία και στα πατριωτικά αφιερώματα η «θέληση» και το «φρόνημα» ήταν ο αποφασιστικός παράγοντας για το «έπος της Αλβανίας». Η αλήθεια είναι ότι ήταν η μορφολογία του εδάφους, το βεβιασμένο της ιταλικής επίθεσης -με όλες τις δυσκολίες ανεφοδιασμού από τα ακατάλληλα λιμάνια της Αλβανίας- και μια πολύ ισχυρή ελληνική στρατιωτική μηχανή[..]"

      (Απόσπασμα άρθρου του Ν. Θεοδωρίδη μέλους του ΣΥΡΙΖΑ)

Ανιστόρητες, προκλητικές και αντεθνικές απόψεις στα όρια του γελοίου δείχνουν με εμφανή τρόπο το πώς αντιλαμβάνονται κάποιοι την έννοια της πατρίδας και των αγώνων  για ελευθερία και ανεξαρτησία στις μέρες μας.

Οι άνθρωποι πίσω από το έπος του '40....

Η ομάδα αναβίωσης του Ελληνικού Στρατού του 1940 ( όπως αναφέρει στη σελίδα της στο  facebook),  έχει σκοπό  να κάνει ιστορική αναβίωση (reenactment) των γεγονότων κατά τον τρόπο που αυτό γίνεται στο εξωτερικό, με την εξομοίωση – όσο είναι δυνατόν- των συνθηκών που βίωσαν οι Έλληνες στρατιώτες πριν από 74 χρόνια.  
Αποτέλεσμα της προσπάθειάς τους οι εικόνες που ακολουθούν και οι οποίες αναδεικνύουν την ανθρώπινη πλευρά των ιστορικών γεγονότων  του 1940.

Τζουράσικ Παρκ,,,,

Όχι, δεν είναι το Τζουράσικ Παρκ. Είναι ο πεζόδρομος απέναντι από το "Γιαννιώτικο σαλόνι". Στην είσοδο της πόλης. Εκεί που τελειώνει ο Δήμος Ιωαννιτών κι αρχίζει ο Δήμος Ανατολής. Θα πείτε: υπάρχει Δήμος Ανατολής; Απ' ό,τι φαίνεται υπάρχει. Το λέει κι η ταμπέλα. Να ετοιμάζεται ο επόμενος. Ποιος θα είναι; Ο Δήμος Περάματος;

Εικόνες όπως οι παρακάτω σ' ένα πάρκο που αντί να διαφημίζει, δυσφημεί την πόλη μας.  Ούτε ένα πεζοδρόμιο εκατό μέτρων δεν είναι ικανή η Νέα (;) Δημοτική Αρχή  και το τμήμα πρασίνου της να καθαρίσει;

   Στο τέλος του πεζόδρομου λες κι έγινε σεισμός. Τεράστιο     
   ρήγμα στην άσφαλτο, πινακίδες πεταμένες.  

   Και λίγο πιο κάτω ένα ακόμη καθαρό πεζοδρόμιο. Απέναντι 
   από το Πανηπειρωτικό.

                       

  Μπάζα πεταμένα στο πεζοδρόμιο...

  Δε μιλάμε τώρα για σκουπίδια κτλ. Αυτά είναι στο   
  καθημερινό μενού.

Κάτι αλλάζει;

Για πρώτη φορά οι καθηγητές του Πανεπιστημίου Αθηνών αποφάσισαν να διαμαρτυρηθούν με έμπρακτο και ταυτόχρονα ειρηνικό τρόπο. Προχώρησαν κανονικά στη διάλεξη του μαθήματός τους, παρά την κατάληψη κάποιων φοιτητών, που διαμαρτύρονται για τα μέτρα φύλαξης που προωθεί ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών Θεόδωρος Φορτσάκης. Και εφόσον δεν έβρισκαν αίθουσα, παρέδωσαν την προγραμματισμένη για χθες ύλη τους στο πάρκινγκ της σχολής.
«Οφείλουμε να κάνουμε το μάθημά μας. Ας μην επιχειρηματολογούμε για τα αυτονόητα. Γι' αυτό με πληρώνει το ελληνικό κράτος, για να είμαι σήμερα στη δουλειά μου» ανέφερε στην «Καθημερινή» η Μαρίζα Φουντοπούλου, πρόεδρος του Τμήματος Φιλοσοφίας-Παιδαγωγικής-Ψυχολογίας του ΕΚΠΑ. Η ίδια μαζί με τον επίκουρο καθηγητή του ίδιου τμήματος Δημήτρη Φωτεινό έκαναν μάθημα σε περίπου 20 φοιτητές στον χώρο του πάρκινγκ της σχολής.

Το πολιτικό σύστημα....

"[..]Από τον Μάιο και τις ευρωεκλογές, έχουν σταματήσει ξανά τα πάντα σ’ αυτή τη χώρα. Συζητάμε για τις επόμενες εκλογές. Κάθε 2 χρόνια εκλογές και στο ενδιάμεσο προεκλογικές περίοδοι. Οι διαρθρωτικές αλλαγές που πρέπει να γίνουν για να πάρει μπρος η οικονομία μένουν πάντα πίσω και τα λίγα που γίνονται ξεπερνιούνται από τις καταστάσεις. Όταν λένε γίνονται μεταρρυθμίσεις, εννοούν ψηφίζονται νόμοι. Οι οποίοι δεν εφαρμόζονται ποτέ. Όταν λένε γίνονται αποκρατικοποιήσεις, εννοούν ότι αποφασίζονται. Για να ξεκινήσουν μετά οι αμφισβητήσεις στα δικαστήρια οι οποίες θα κρατήσουν 10 χρόνια.

Το πολιτικό σύστημα έχει δυο γραμμές άμυνας για να διατηρήσει το χρεοκοπημένο καθεστώς της μεταπολίτευσης αλώβητο. Η ακραία επιθετική, με την ταμπέλα του αντιμνημονιακού μετώπου, υπερασπίζεται κάθε παθογένεια του συστήματος αποτελώντας άλλοθι για την υποτιθέμενη μετριοπαθέστερη. Ο πρώην αντιμνημονιακός πρωθυπουργός, μετά μνημονιακός και ξανά αντιμνημονιακός, «σκίζει τα μνημόνια κάθε μέρα» και κλείνει το μάτι σε όσο περισσότερες ομάδες πελατών μπορεί, σε δικαστικούς, ένστολους, αγρότες, πυροσβέστες, οφειλέτες δανείων. Μην ακούτε αυτούς τους πρωτόγονους της αντιπολίτευσης που θα μας βάλουν σε περιπέτειες, όλοι τα ίδια λέμε, εμείς έχουμε τον τρόπο να κοροϊδέψουμε τους Ευρωπαίους με τις καθυστερήσεις, να επαναφέρουμε τα μισθολόγια του δημοσίου στο πριν το 2012 καθεστώς, να ψηφίζουμε αφορολόγητα στο Άγιον Όρος, να μη μειώνουμε τα συνδικαλιστικά προνόμια. Γιατί να μπούμε σε περιπέτειες;

ΝΔ και Σύριζα ποντάρουν στο ίδιο σχέδιο. Δεδομένου ότι τα ελλείμματα μειώθηκαν, όπως μειώθηκαν, απαλλασσόμαστε από την επιτήρηση και καλύπτουμε τις ανάγκες μας δανειζόμενοι ξανά από τις αγορές. Γιατί αυτό είναι το μόνο πολιτικό σχέδιο που έχει το ελληνικό πολιτικό προσωπικό: ο Δανεισμός. Να διατηρήσουν ένα καθεστώς που χρεοκόπησε με δανεικά από τους ξένους. Έστω κι αν δανείζονται με υψηλότερα επιτόκια, έστω κι αν μεταθέτουν ξανά το πρόβλημα στα παιδιά τους. Γι’ αυτό οι μεν υπόσχονται το τέλος της επιτήρησης όταν γίνουν κυβέρνηση και οι δε βιάζονται να το επιτύχουν πριν τις εκλογές.

Σύσσωμη αυτή η χώρα, από την άκρα δεξιά ως την άκρα αριστερά, αρνείται πεισματικά να αλλάξει το χρεοκοπημένο μοντέλο.[..]"
                                   
                               (Απόσπασμα άρθρου του Φ. Γεωργελέ από την Αthens Voice")

Κρυφτούλι....

                                                                         (του Δ,Χαντζόπουλου από τα "ΝΕΑ")

ΖΕΝ όπως Ζαγόρι....

Πολύ καλή η προσπάθεια του Δικτύου Αριστείας Ζαγορίου (ΖΕΝ)  και μακάρι να πετύχει. Θέλει να αποτελέσει ένα σύγχρονο δίκτυο προώθησης της περιοχής των Ζαγοροχωρίων κυρίως στο εξωτερικό, ένα πείραμα συνεργασίας και εξωστρέφειας μεταξύ ανθρώπων που είδαν τα έσοδα των τουριστικών επιχειρήσεών τους (ξενοδοχεία, εστιατόρια και εταιρείες δραστηριοτήτων) να πλήττονται από την κρίση.

Να φταίει όμως άραγε μόνο η κρίση για τη μειωμένη προσέλευση επισκεπτών; Η φύση πάντως δε φταίει γιατί στάθηκε πολύ γενναιόδωρη μαζί τους, οι ξενώνες επίσης είναι πολύ καλοί, τα χωριά πολύ γραφικά (εκτός από κάποιες περιπτώσεις όπως για παράδειγμα τα Άνω Πεδινά - από όπου και ξεκίνησε η ιδέα του ΖΕΝ- έχουν μείνει πίσω σε δρόμους, λιθόστρωτα, καλντερίμια κτλ.)

Μήπως φταίνε λοιπόν οι τιμές; Μήπως η νοοτροπία κάποιων που βλέπουν τον τουρίστα ακόμη ως θύμα; Μήπως  η έλλειψη εκδηλώσεων που θα μπορούσαν να φέρουν κόσμο; Μήπως η ελλιπής διαφήμιση; Η προβληματική διείσδυση στην τουριστική αγορά; Η προσέλκυση κόσμου από τις παραλίες για μια ημερήσια εκδρομή- ξενάγηση στην περιοχή; Η δημιουργία μόνιμων φεστιβάλ-θεσμών;

Το υπαίθριο θέατρο Μονοδεντρίου για παράδειγμα είναι μοναδικό σε πανελλήνιο επίπεδο αλλά παραμένει ανενεργό. Γιατί να μην διοργανώνεται ένα πανελλήνιο φεστιβάλ ερασιτεχνικού θεάτρου κάθε καλοκαίρι; Από την άλλη, ακόμη και πετυχημένες εκδηλώσεις όπως ο θερινός κινηματογράφος στα Κάτω Πεδινά φέτος δεν "άνοιξε" καθόλου χωρίς αυτό να προβληματίσει σχεδόν κανέναν τοπικό παράγοντα. Και όμως- πολλές εκατοντάδες επισκέπτες τον ενίσχυαν κάθε χρόνο. Επίσης πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι υπάρχουν αρκετοί προορισμοί πια στη χώρα που ανεβαίνουν συνεχώς τουριστικά και θα αποτελούν υπολογίσιμο παράγοντα πια.