Ως πότε;

Διαβάζουμε στο epirusgate:

«Δύο εικόνες, ένα ευαγγέλιο, ένα χειροποίητο υφαντό με αναπαράσταση του Μυστικού Δείπνου, μία ελαιογραφία, δύο δισκοπότηρα και διάφορα παραδοσιακά αντικείμενα τελετών, αφαίρεσαν άγνωστοι ιερόσυλοι, από τον βυζαντινό ναό της Ευαγγελίστριας, στην Κάτω Μερόπη Πωγωνίου. Κάτοικοι του χωριού που πήγαν στην εκκλησία, αντιλήφθηκαν αμέσως τι είχε συμβεί και κατήγγειλαν την κλοπή στο Αστυνομικό Τμήμα Δελβινακίου. Ειδικότερα, κατά το χρονικό διάστημα από την Κυριακή έως χθες, άγνωστοι, αφού διέρρηξαν παράθυρο- φεγγίτη, εισήλθαν στον ναό και αφαίρεσαν τα θρησκευτικά αντικείμενα. Προανάκριση διενεργείται από το Αστυνομικό Τμήμα Δελβινακίου Ιωαννίνων. Η Κάτω Μερόπη Πωγωνίου είναι ένα μικρό χωριό κοντά στα σύνορα με την Αλβανία με περίπου 30 κατοίκους. Σημειώνεται ότι παλαιότερα και συγκεκριμένα την πενταετία 2004- 2009, αφαιρέθηκαν από αρχαιοκάπηλους εικόνες μεγάλης αξίας, από μοναστήρια και εκκλησίες, κυρίως του Ζαγορίου, ορισμένες από τις οποίες βρέθηκαν να πωλούνται σε γκαλερί του εξωτερικού».

Κι αναρωτιέται κανείς. Ως πότε;

Ως πότε οι τοπικές κοινωνίες, η Περιφέρεια Ηπείρου και η Μητρόπολη δεν θα λαμβάνουν κάποια μέτρα αυτονόητα όπως η εγκατάσταση συναγερμού, κλειστού κυκλώματος παρακολούθησης αλλά και σιδεριών στα επικίνδυνα σημεία; 
Όταν οι εκκλησίες μας έχουν τόσο πολύτιμα ιερά αντικείμενα εντός τους, είναι δυνατόν να αφήνονται βορά στους επίδοξους αρχαιοκάπηλους; Μήπως θα έπρεπε κάποιες εικόνες μεγάλης αξίας να μεταφέρονται σε χώρους φύλαξης ή Μουσεία και να αντικαθίστανται με αντίγραφα; Είναι πολύ θλιβερό να βλέπει κανείς κάθε λίγο και λιγάκι το ίδιο έργο.

                      Από τη διάρρηξη της εκκλησίας της Παναγίας στο Kουκούλι  (ethnos.gr)