αντί προλόγου..



'Eχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη ευνοημένη από τη φύση και την ιστορία. Tα δυνατά της σημεία είναι πολλά και λίγο-πολύ γνωστά. Yπάρχουν όμως κι εκείνα- και δεν είναι λίγα - που τα βλέπουμε γύρω μας καθημερινά και μας πληγώνουν , ταλαιπωρούν την αισθητική μας.

Στο μπλογκ αυτό θα διαβάζετε σκέψεις, παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις που έρχονται αυθόρμητα στο νου περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της μοναδικής αυτής πόλης που μπορεί να γίνει ακόμη πιο όμορφη και συναρπαστική. Θα διαβάσετε επίσης και κάποιες άλλες αναρτήσεις (κείμενα, φωτογραφίες, γελοιογραφίες) που αφορούν τη γενικότερη πολιτική και όχι μόνο επικαιρότητα.

Διαβάστε τις προηγούμενες αναρτήσεις μας στη διεύθυνση www.ioannina2011.blogspot.com

Βρείτε μας και στο Facebook: https://www.facebook.com/skeptomenoipolites.ioanninon

Παρασκευή 6 Ιουνίου 2014

Τουριστικό προϊόν ..

Οι δρόμοι (βλ.Εγνατία) φέρνουν κόσμο, ο κόσμος έρχεται,  αλλά η πόλη δεν δείχνει να είναι σε θέση  να κεφαλαιοποιήσει τον αυξημένο αριθμό αφίξεων.
Επιτρέπεται ας πούμε, ο μώλος,  μια από τις πλέον όμορφες περιοχές της να παρουσιάζει τη σημερινή κατάσταση; Μπροστά στα καραβάκια κάποια προϊστορικά σταντ  που στηρίζονται σε πλάκες που ξεκόλλησαν από τα τοιχία της λίμνης, σκεπασμένα επίσης με πέτρες, μια παμπάλαιη μηχανή ποπ κορν και γλυφιτζούρια καρφωμένα πάνω σε φελιζόλ; 'Η παραδίπλα σε πλαστικό σπασμένο τραπεζάκι της κακιάς ώρας να πωλείται η "πραμάτεια"; Και παρακεί διάφοροι περαστικοί Βαλκάνιοι να πουλάνε μπαλόνια πανηγυριών ή Αφρικανοί με ειδίκευση στα εποχιακά είδη; 
Δεν θα έπρεπε  να έχουν δοθεί άδειες από το Δήμο, μετά από διαγωνισμό για το καλύτερο τίμημα, και σε καλαίσθητα σταντ να πωλούνται είδη ενδιαφέροντος για τους τουρίστες; Και ο Δήμος να εισπράττει και αισθητικά να αναβαθμίζεται ο χώρος; Πράγματα που έχουν εξαλειφθεί αλλού γιατί εδώ συνεχίζουν να  επικρατούν; Πιστεύουν κάποιοι ότι ο κόσμος που έρχεται είναι πιο πίσω από τη δική τους αντίληψη για το προσφερόμενο τουριστικό προϊόν; Ας κάνουν μια βόλτα σε άλλες πόλεις να δουν τότε πόσο πίσω έχουν μείνει οι ίδιοι.  
Εντύπωση κάνει επίσης το ότι οι ωραίες ταβέρνες στην πλατεία Μαβίλη δεν περνάνε και την καλύτερη περίοδό τους, για να το πούμε κομψά. Κι ενώ αλλού είναι γεμάτες (βλ.Καστοριά,Πρέβεζα κλπ.) εδώ φυτοζωούν; Πώς όμως να πλησιάσει ο πελάτης όταν πουθενά δε βλέπει μια τιμή, ένα μενού τέλος πάντων ή  μια προσφορά  εκτός από τους κράχτες που του την πέφτουν συνεχώς; Ό,τι αλλού έχει ξεπεραστεί ως πότε θα βρίσκει εδώ εφαρμογή; Δεν το καταλαβαίνουν ότι ο κόσμος δεν τσιμπάει πια σε τέτοιες  συμπεριφορές; Κρίμα, γιατί οι Ηπειρώτες φημίζονταν κάποτε για το εμπορικό τους δαιμόνιο.


Ρωτούσαν κάποιοι τουρίστες που είχαν ακούσει για το Γιαννιώτικο σαλόνι λόγω των αγώνων τέννις που έγιναν τελευταία, αν θα μπορούσαν να φάνε εκεί κάτι. Τι να τους πεις; Ότι δεν υπάρχει ούτε ένα σταντ για ένα αναψυκτικό; Στο μέρος που πηγαίνουν παιδιά και οικογένειες;  Ούτε αυτό δεν κατάφεραν να κάνουν πράξη οι τοπικοί άρχοντες.. ένα αναψυκτικό για τα παιδιά στο Γιαννιώτικο σαλόνι.. Τι να λέμε τώρα..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...