Aυτοδιοικητικές εκλογές..αλλιώς (2)

Το να εκλέγεται ο δήμαρχος από το δημοτικό συμβούλιο έχει πολλά πλεονεκτήματα. Κατ’ αρχάς, οι σύμβουλοι εκλέγονται ανάλογα με τη σειρά κατάταξής τους και εξαλείφεται η στρέβλωση να εκλέγονται σύμβουλοι με λιγότερους σταυρούς επειδή ανήκουν στις πριμοδοτημένες θέσεις της συμπολίτευσης. Ο υποψήφιος δήμαρχος μπαίνει στην κρίση των συμπολιτών του ως σύμβουλος και μετράει το ποσοστό αποδοχής του επί ίσοις όροις με όλους τους άλλους. Προφανώς κάποιος με υψηλότερη σταυροδοσία έχει προβάδισμα, αν και το σύστημα δεν αποκλείει το δημοτικό συμβούλιο να επιλέξει κάποιον με λιγότερους σταυρούς που όμως μπορεί να λειτουργήσει ενωτικά ή είναι καλός μάνατζερ. 

Δεύτερον, ξέρει ότι για να εκλεγεί δεν αρκεί να πείσει τους ψηφοφόρους αλλά και τους άλλους συμβούλους. Η απόσταση δημάρχου – συμβούλων μικραίνει. Δεν είναι πια «αυτός που τους έβγαλε», αλλά αυτοί που τον ψήφισαν, οδηγώντας σε ένα περισσότερο συλλογικό μοντέλο διοίκησης. Οι όροι αντιπολίτευση και συμπολίτευση χάνουν την ομαδική τους χροιά και ακόμα περισσότερο την κομματική, γεγονός που μετατοπίζει το κέντρο βάρους των ζυμώσεων από το μικροπολιτικό πεδίο στο ουσιαστικό, των πραγματικών προβλημάτων του δήμου.

Η «Δημιουργία, ξανά!» προτείνει οι δημοτικές εκλογές να συνδυάζονται και με ένα παράλληλο σύστημα δημοψηφίσματος.

Εξηγώ. Η ενημέρωση των πολιτών για τα θέματα του δήμου είναι από ανεπαρκής ως μηδενική. Πόσοι ξέρετε ποιο είναι το ετήσιο κονδύλι που διαχειρίζεται ο δήμος σας, η οικονομική του κατάσταση, αν χρωστάει ή όχι, πόσους υπαλλήλους απασχολεί, ποιες υπηρεσίες περιλαμβάνει, ποια είναι τα δέκα σημαντικότερα έργα που έγιναν την τελευταία 4ετία και πόσο κόστισαν; Τι παρέλαβε και τι παραδίδει η απερχόμενη αρχή; Ποιο είναι το νομικό πλαίσιο άσκησης της δημοτικής εξουσίας; (Πόσοι ξέρετε ότι τη νομική ευθύνη για το πεζοδρόμιό σας την έχετε εσείς και όχι ο Δήμος, ότι πρέπει να το επισκευάζετε με δικά σας έξοδα και αν κάποιος σκοντάψει σε μια τρύπα του και χτυπήσει μπορεί να σας μηνύσει;) Αυτά θα έπρεπε να είναι τα κριτήρια για να αποφασίσουμε αν κάποιος πέτυχε ή όχι στην αποστολή του.

Αντιθέτως, τα κριτήριά μας είναι αν έχει ωραίο χαμόγελο κι αν είναι γνωστός του μπατζανάκη του κουνιάδου της ξαδέλφης. (Αυτά δεν είναι λίγο – πολύ και τα κριτήρια για τις εθνικές εκλογές;) Όμως υπεύθυνη πολιτική με ανεύθυνο πολίτη δεν γίνεται. Ούτε με ανενημέρωτο. 

Προτείνουμε λοιπόν, ο κάθε δήμος να έχει στο site του, στους πίνακες ανακοινώσεων, στα έντυπα που εκδίδει, μια ενότητα των top 10 προβλημάτων, έτσι όπως τα αξιολογεί το δημοτικό συμβούλιο, όπου να γίνεται μια συνοπτική αλλά ζουμερή από πλευράς πληροφοριών παρουσίαση. Να οργανώνει εκστρατείες ενημέρωσης των πολιτών εντός και εκτός διαδικτύου. Οι ψηφοφόροι την ημέρα των εκλογών θα έχουν και ένα ψηφοδέλτιο με τα αυτά τα 10 θέματα στο οποίο θα σημειώνουν τα 5 πιο σημαντικά για αυτούς, βάζοντας τους αριθμούς 1-5 κατά σειρά αξιολόγησης. Η διαχείριση της κυκλοφορίας, η καθαριότητα, η ασφάλεια, οι παιδικοί σταθμοί, τα κέντρα υγείας, τα ΚΑΠΗ, η αποχέτευση, θα αποτιμηθούν με συντελεστή βαρύτητας στη συνείδηση των δημοτών.[..]

Αν μάλιστα καθιερωθεί η, σχεδόν χωρίς κόστος, ηλεκτρονική ψηφοφορία, η δημοτική αρχή μπορεί να προσφεύγει στην γνώμη των πολιτών συχνότερα στη διάρκεια της θητείας της.

                  (Άρθρο του Θ.Τζήμερου, επικεφαλής της "Δημιουργίας Ξανά")

Ως "σκεπτόμενοι πολίτες" πάντως συμφωνούμε και επαυξάνουμε. Κάποτε πρέπει να αλλάξουν προς το καλύτερο και σ' αυτή την έρμη τη χώρα τα πράγματα. Φτάνει τόσο ..κάρβουνο.