Ιωάννινα.. τα χρόνια που έρχονται

Και τώρα που κόπασαν οι πανηγυρικοί και ξαναδάκρυσε κι ο πρόεδρος είναι καιρός να δούμε και τα καθημερινά προβλήματα αυτής της πόλης με το βλέμμα στραμμένο στο εγγύς μέλλον. Γιατί αναλογιζόμενος κανείς το παρελθόν  θα δει ότι η πόλη αυτή είχε ανθρώπους (από τους πλέον  ανώνυμους μέχρι τους επώνυμους ) για τους οποίους μπορούσε να είναι υπερήφανη. Στα γράμματα , στις τέχνες, στην προκοπή, στους ευεργέτες, στο κοινό καλό. Σήμερα τι έχει;

Είναι δυστυχώς η  εποχή που δύσκολα βρίσκει κανείς κάποιον που να θέλει να προσφέρει πραγματικά στον τόπο του χωρίς να έχει στο πίσω μέρος του μυαλού του oποιοδήποτε ιδιοτελές,  προσωπικό όφελος.  Πώς αλλιώς έφτασε η χώρα σ' αυτά τα χάλια;  Τουλάχιστον ας κάνουν τη δουλειά για την οποία πληρώνονται οι κυβερνήτες της εποχής μας, ας κάνουν το αυτονόητο δηλαδή. 'Οσοι αγαπούν πραγματικά την πόλη ας το αποδείξουν με τις πράξεις τους. Από πανηγυρικούς χορτάσαμε.

Μετά από  100 χρόνια όμως ελεύθερης ζωής θα περίμενε κανείς τουλάχιστον η πόλη αυτή να διαθέτει:  

- αποχέτευση και ασφαλτοστρωμένους δρόμους
- επαρκείς πεζόδρομους και ποδηλατόδρομους 
- μια ελάχιστη ευαισθητοποίηση για την καθαριότητα  με επαρκή αριθμό κάδων
- μια ελάχιστη ευαισθητοποίηση για τους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες
- ένα αξιοπρεπές κλειστό γυμναστήριο για τους εκατοντάδες νεαρούς αθλητές της και γήπεδα ποδοσφαίρου με χόρτο ειδικά στον αστικό ιστό της
- να προστατεύει τη δημόσια περιουσία της με τα όργανα της τάξης που διαθέτει
- να μην έχει την πλέον άθλια είσοδο πόλης που υπάρχει στη χώρα και εννοούμε τα 500 μέτρα της ντροπής από το παλιό Πολυκλαδικό μέχρι την πλατεία Πολυτεχνείου.
- να μην έχει καταγράψει και βρωμίσει κάθε δημόσιο κτίριο, κάθε άγαλμα , κάθε αξιοθέατο , κάθε πινακίδα
- από τους φιλάθλους της ομάδας του ΠΑΣ να προστάτεύουν και να σέβονται την  πόλη τους και όχι να τη διασύρουν στο πενελλήνιο με τοους βανδαλισμούς τους
- να έχει αξιοποιήσει το όμορφο σκηνικό που η φύση της έχει χαρίσει
- να έχει ένα εμπορικό δίκτυο σύγχρονο και μοντέρνο
- να έχει αποβάλλει νοοτροπίες παρωχημένες
- να..να..να....

Αντ' αυτών βλέπουμε την πόλη.. 

-να έχει μετατρέψει τα πάρκα σε πάρκιγκ  (βλ. Λιθαρίτσια και όχι μόνον) και τα πάρκιγκ σε καταυλισμούς τσιγγάνων (βλ.παλιά σφαγεία)
-να διεκδικεί επάξια θέση στο Γκίνες με το πάρκο στο Du Lac  να μη διαθέτει ούτε έναν κάδο απορριμμάτων
-να μην έχει καταφέρει να δώσει λύση στο θέμα των αδέσποτων που και βρωμίζουν και κόσμο δαγκώνουν
-το τοπικό εμπόριο να μην θέλει ούτε τις τιμές να ρίξει ούτε να προσαρμοστεί σε  μικρότερα κέρδη
-τη νοοτροπία των κατοίκων να εκσφενδονίζουν τη σακούλα με τα σκουπίδια από το  κάθισμα του  αυτοκινήτου καλά να κρατεί όπως και την αδιαφορία για τα προβλήματα της πόλης 
-την ατιμωρησία και η απάθεια των αρχών για όλα  τα φαινόμενα βανδαλισμών να συνεχίζεται  κανονικά
-να μην έχει καταφέρει να γίνει σημείο αναφοράς στη χώρα για κάτι θεσμικό και επαναλαμβανόμενο (ένα φεστιβάλ, μια γιορτή..)
-να μην μπορεί να κεφαλαιοποιήσει τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα
-να μη μπορεί να φτιάξει ένα ελκυστικό προϊόν για τους επισκέπτες της
-να..να ..να

Κι όμως. Όλα αυτά μπορούν να αλλάξουν και μάλιστα γοργά  αν υπάρξει η βούληση των κυβερνώντων αλλά και η συμμετοχή των πολιτών. Μέχρι τώρα πάντως, λείπει και η έμπνευση και το όραμα. Ούτε καν η διαχείρηση δεν προχωράει όπως θα έπρεπε.

Η πόλη αυτή αξίζει πολλά και πρέπει να της τα δώσουμε για να μας τα ανταποδώσει. Αν εμείς δεν κάνουμε κάτι από ποιον θα περιμένουμε να κάνει; 

                                                                          Φωτο Γ.Κουρούπης