«Οι σύγχρονες Δημοκρατίες πάσχουν από εγγενείς δυστοκίες τις οποίες δημιουργεί η εποχή, καθώς έχουν τελειώσει, για να χρησιμοποιήσουμε την τετριμμένη έκφραση, οι μεγάλες αφηγήσεις της ιστορίας.
Αυτό δείχνουν η άνοδος της ακροδεξιάς και της ακροαριστεράς. Σαφώς για την άνοδο της ακροδεξιάς υπάρχει ως επεξηγηματική βάση η ορμητική επέλαση του μεταναστευτικού. Για την ακροαριστεράς πυροδότης είναι η ακρίβεια που έχει ενσκήψει στον δυτικό κόσμο μετά την πανδημία που αποδιοργάνωσε εφοδιαστικές αλυσίδες αλλά και την επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία που στέρεψε και ανακατένειμε τους ενεργειακούς αγωγούς.
Ωστόσο, κοινή βάση και των δύο είναι ο λαϊκισμός των εύκολων λύσεων τις οποίες προβάλλουν σε πολυσύνθετα και αλληλοεξαρτώμενα προβλήματα. Ο λαϊκισμός τους υπονομεύει την εμπιστοσύνη στην θεσμική συγκρότηση των κρατών.Έτσι υπό την επίδραση των σόσιαλ μίντια και των δημαγωγών πολιτικών, οι πολίτες γίνονται εύκολο υποχείριο και υποδοχείς των κηρυγμάτων απαξίωσης της πολιτικής.
Σε αυτό βέβαια πέραν των πανταχού παρόντων σόσιαλ, συμβάλουν τα ΜΜΕ που διαμορφώνουν τις απόψεις και θεριεύουν και τον σεχταρισμό. Οι εφημερίδες πνέουν τα λοίσθια και παραδίδονται σε ισχυρά οικονομικά πρόσωπα ή σε ισχυρούς οικονομικούς ομίλους. Σε οικονομικά λόμπι τα οποία σε αιχμιακές στιγμές διοχετεύουν τις απόψεις που τους εξυπηρετούν.
Τα ηλεκτρονικά Μέσα, και δη η τηλεόραση, αντί για ενημέρωση προσφέρουν σόου, στοχεύοντας στο συναίσθημα και αμβλύνοντας την κριτική δυνατότητα του τηλεθεατή. Προωθούν τα συμφέροντά των ιδιοκτητών και όχι το κοινό καλό.
Έτερο πρόβλημα είναι η αδιαφάνεια στη διαχείριση των δημοσίων πόρων,
η ευνοιοκρατία και η έλλειψη των ηγετικών μορφών του
παρελθόντος. Όμως ίσως είναι οι καιροί που δημιουργούν τους ηγέτες».
(Απόσπασμα άρθρου του Γ. Σιδέρη από το liberal.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου