Απόψεις...

 

 «Ο μύθος της «άτρωτης» Ισλαμικής Δημοκρατίας γκρεμίστηκε στον πόλεμο των 12 ημερών και το καθεστώς του ανώτατου ηγέτη Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ ανοίγει νέο κύκλο σκληρής καταστολής, τρομοκράτησης και εκφοβισμού της κοινωνίας του Ιράν για να αποκρούσει τον κίνδυνο εσωτερικής αναταραχής.

Με τους βασικούς πυλώνες της περιφερειακής ισχύος του Ιράν -ένα προηγμένο πυρηνικό πρόγραμμα και το δίκτυο δορυφόρων του γύρω από το Ισραήλ- να έχουν «παραλύσει», και τις ισραηλινές επιχειρήσεις να έχουν εκθέσει τα βαθιά τρωτά σημεία των μηχανισμών ασφαλείας και πληροφοριών της Τεχεράνης, «ξεγυμνώνοντας» τους ίδιους τους Φρουρούς της Επανάστασης, το στυγνό θεοκρατικό καθεστώς καταφεύγει σε εσωτερικές εκκαθαρίσεις για να εδραιώσει τον έλεγχο και την εξουσία του.

Το πυρηνικό πρόγραμμα χτυπήθηκε· οι επιστήμονες πίσω από την ανάπτυξή του εξοντώθηκαν, τα στοιχεία υποδεικνύουν ότι οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες κατάφεραν να διεισδύσουν μέχρι τα ανώτατα κέντρα λήψης αποφάσεων των Φρουρών της Επανάστασης (IRGC).Θεματοφύλακες της Ισλαμικής Επανάστασης του 1979 που έφερε στην εξουσία τον Αγιατολάχ Ρουχολάχ Χομεΐνί και κράτος εν κράτει στο Ιράν έπειτα από τέσσερις δεκαετίες, οι Φρουροί -μισητοί από την πλειονότητα των Ιράν- έχουν τώρα επιστρατευτεί για μία ακόμη φορά για να εξοντώσουν κάθε φωνή αντίστασης έναντι του θεοκρατικού σκοταδισμού. 

Η μέθοδος, γνωστή και δοκιμασμένη. Πογκρόμ συλλήψεων, εκτελέσεις, εκφοβισμός στο όνομα της «εθνικής ασφάλειας».Ήδη από της πρώτες ώρες της έναρξης των ισραηλινών αεροπορικών επιδρομών στο Ιράν στα μέσα Ιουνίου, οι προστάτες των μουλάδων που συνθλίβουν διαδηλώσεις, ελευθερίες και δικαιώματα, ξεκίνησαν εκτεταμένη επιχείρηση συλλήψεων. Και λίγες ώρες μετά την εκεχειρία της 24ης Ιουνίου ήλθαν οι πρώτες εκτελέσεις. Ταυτόχρονα, οι συλλήψεις εντάθηκαν αγγίζοντας τις 900 και ο αριθμός διαρκώς αυξάνεται».

                                                                                  (Ευ.Μπίφη-liberal.gr)

 «Οι επιδοτήσεις – αυτό το μαγικό χαρτζιλίκι των Βρυξελλών – ξεκίνησαν κάποτε ως εργαλείο στήριξης σε περιόδους κρίσης ή μετασχηματισμού. Στην ελληνική πραγματικότητα όμως, εξελίχθηκαν σε κάτι πολύ πιο δημιουργικό: σε μόνιμο μηχανισμό διαφθοράς, τεμπελιάς και παρακμής».

                                                                               (Κ. Στούπας-liberal.gr)

«Είμαστε ειλικρινείς όταν λέμε ότι ο ΛΕΞ «μιλάει για τη ζωή μας»; Ζούμε όντως μέσα στην αδικία, τις κόντρες με την αστυνομία και τους φίλους που χάνονται από ναρκωτικά; Εγώ πάντως όχι. Ούτε καν ο ίδιος ο ΛΕΞ δεν ανήκει στο περιθώριο για το οποίο μιλάει (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δε μπορεί και να το εκφράσει). Τα παιδιά που αναπαράγουν στίχους του στο Ίνσταγκραμ, όλο πίκρα και αγανάκτηση, μπορεί απλά να ζητάνε likes. Ή να το κάνουν «για την κουλτούρα». Με επιφύλαξη ακούω και τους γονείς τους, όταν λένε πως μέσα από τον ΛΕΞ «αφουγκράζονται τη νεολαία».

                                                                           (Β. Κρίτζας- ΚΑΘΗΜEΡΙΝΗ)