Ανεργία και ..κοροϊδία

"Η καθημερινή πολιτική αντιπαράθεση είναι ένα ακόμη δείγμα του πόσο "φθηνός" και  ανούσιος έχει γίνει ο πολιτικός λόγος. Ελάχιστα απ΄ όσα λέγονται ενδιαφέρουν τους Έλληνες πολίτες. Είναι πλέον βέβαιο ότι τους ανέργους θα τους θυμηθούν όλοι στις λίγες εβδομάδες της προεκλογικής περιόδου.  Κι έπειτα αναρωτιούνται γιατί δεν τους ακούει ο κόσμος και γιατί δυναμώνουν τα "άκρα". 

Έχουμε 1,5 εκατομμύριο ανέργους στον ιδιωτικό τομέα για τους οποίους δεν ακούγεται το παραμικρό. Την ίδια ώρα η τύχη της αμυντικής μας βιομηχανίας είναι πρώτο θέμα σε όλα τηλεοπτικά παράθυρα. Είναι κι αυτός ένας τρόπος για να μάθει ο ελληνικός λαός ότι έχουμε και πολεμική βιομηχανία. Όχι, δεν παράγουμε αεροπλάνα, όπως η γειτονική Τουρκία, αλλά αυτή είναι μία λεπτομέρεια. Όπως και το πόσο τελικά μας έχει κοστίσει αυτή η "βιομηχανία" όλα αυτά τα χρόνια. 

Έχουμε 1,5 εκατομμύριο ανέργους που παρακαλάνε για ένα μεροκάματο και την ίδια ώρα οι διοικητικοί υπάλληλοι των Πανεπιστημίων απεργούν και πληρώνονται! Μεγάλη μαγκιά για εκείνους που διορίστηκαν από την Σύγκλητο και πολλές φορές  έτυχε να έχουν το ίδιο επώνυμο με τους εργοδότες και ευεργέτες τους. 

Έχουμε 1,5 εκατομμύριο ανέργους και δεν υπάρχει μία πρόταση για το πως και πότε αυτοί οι άνθρωποι θα βρουν δουλειά. Και δεν μιλάμε μόνο για την κυβέρνηση ή την αντιπολίτευση. Είδατε μήπως τον επιχειρηματικό κόσμο να κάνει μία κίνηση προς αυτή την κατεύθυνση, έστω και συμβολική; Να πει, βάζω δύο δεκάρες για να δώσω δουλειά σε εκατό ανθρώπους. Ούτε για αστείο... 

Έχουμε 1,5 εκατομμύριο ανέργους που υπό τις καλύτερες συνθήκες οι περισσότεροι από αυτούς θα βρουν δουλειά μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα. Αν ξεκινούσε τώρα ένας οργασμός επενδύσεων. Αλλά κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει.  Οι άνθρωποι αυτοί είναι οι απελπισμένοι, το περιθώριο του σύγχρονου πολιτισμού μας. Ποιός θα ασχοληθεί μαζί τους; Ποιός θα ενδιαφερθεί; 

Λένε στον ΣΥΡΙΖΑ ότι θα δημιουργήσουν ανάπτυξη με δημόσιες επενδύσεις. Λες και το δημόσιο θα μπορεί να δανειστεί. Προφανώς αναφέρονται σε δραχμές που θα κόβει ασταμάτητα μία εκτυπωτική μηχανή. Αυτή είναι η πρότασή τους... 

Λένε στην κυβέρνηση ότι θα φέρουν ανάπτυξη. Αλλά δεν βλέπουμε να αλλάζει το επενδυτικό περιβάλλον. Λες και είναι ανύπαρκτο το λεγόμενο υπουργείο Ανάπτυξης. Αλλά, πως να αλλάξει το περιβάλλον, όταν αλλάζουμε τους νόμους για την φορολογία σαν τα πουκάμισα; 

Όσο το πολιτικό σύστημα δεν βρίσκει μία ικανοποιητική απάντηση στο ερώτημα "πως θα βρουν λεφτά 1,5 εκατομμύριο άνεργοι", τα άκρα δεν θα αδυνατίζουν..."
                                                         Θανάσης Μαυρίδης (capital.gr)

                                                  (Η γελοιογραφία του Κ. Δερμεντζόγλου)