Μας δουλεύουν κανονικά....

"Ο μέσος πολίτης που γνωρίζει στοιχειωδώς ελληνικά διαβάζει στο άρθρο 74, παράγραφο 5, του Συντάγματος: «Προσθήκη ή τροπολογία άσχετη με το κύριο αντικείμενο του νομοσχεδίου ή της πρότασης νόμου δεν εισάγεται για συζήτηση.»
Το Σύνταγμα όχι απλώς απαγορεύει να ψηφίζονται άσχετες τροπολογίες, αλλά δεν επιτρέπει ούτε καν τη συζήτησή τους! Δεν επιτρέπει επίσης τη συζήτηση νομοσχεδίων που περιέχουν άσχετες τροπολογίες. Όμως αυτή ακριβώς η πρακτική είναι ο κανόνας στην ελληνική Βουλή, σχεδόν χωρίς εξαιρέσεις! Η φωτογραφική διάταξη που «βγάζει λάδι» τον κουμπάρο - λαμόγιο, θα μπει στο νομοσχέδιο για την προστασία της αρκούδας της Πίνδου, και μάλιστα «κατά σύμπτωση» θα ψηφιστεί στις 2 μετά τα μεσάνυχτα, όταν στην αίθουσα της Βουλής θα έχουν μείνει 3 άτομα, με μισό μάτι ανοιχτό ο καθένας.
Θέλετε παραδείγματα; Η τροπολογία για το κλείσιμο της ΕΡΤ μπήκε «τσόντα» στο νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης για την ηλεκτρονική παρακολούθηση καταδίκων και υποδίκων. Η τροπολογία για την αναστολή κρατικής χρηματοδότησης στη Χρυσή Αυγή μπήκε στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Περιβάλλοντος «Ρυθμίσεις θεμάτων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και άλλες διατάξεις». Η διάταξη - βόμβα με την οποία η κυβέρνηση δίνει μόνιμες άδειες στα κανάλια χωρίς να πληρώσουν ούτε ένα σεντ μπήκε σε νομοσχέδιο του Υπουργείου Υγείας. Ακόμα και πιο «ανώδυνα» θέματα, όπως ποια δικαστήρια είναι αρμόδια για τις υιοθεσίες και διατάξεις για τη λαθροϋλοτομία, η κυβέρνηση προσπάθησε να τα εισαγάγει, ούτε καν σε νομοσχέδιο, αλλά σε κυρώσεις διεθνών συμβάσεων με το Μαυροβούνιο και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα! [....]
Από την άλλη, αν κάποια εξαιρετικά επείγουσα και απρόβλεπτη ανάγκη προκύψει, λογικό είναι να πρέπει να παρθούν άμεσα αποφάσεις. Και τότε εκδίδεται Προεδρικό Διάταγμα. Πόσες τέτοιες εξαιρετικά επείγουσες κι απρόβλεπτες ανάγκες υπήρξαν, ας πούμε, τη 10ετία 2000-2009; Μαντέψτε: 3.250! Περίπου μία κάθε μέρα! Αντιθέτως, διά της φυσικής οδού, ψηφίστηκαν από τη Βουλή, στο ίδιο διαστημα μόνο(!) 1.076 νόμοι. Αλλά κι αυτοί οι νόμοι, φαίνεται ότι ούτε σαφείς ήταν, ούτε αναλυτικοί, γι' αυτό χρειάστηκαν, ως συμπλήρωμα, 53.481 υπουργικές αποφάσεις με εκατοντάδες χιλιάδες άρθρα!


Μας δουλεύουν όλους; Αναίσχυντα! Ξεφτιλίζουν το Σύνταγμα; Όσο δεν πάει! Υπάρχει καμιά επίπτωση γι' αυτό; Απολύτως καμία! Το πολιτικό μας σύστημα, ξέροντας το ποιόν και τις προθέσεις του, φρόντισε να κατοχυρώσει το ανεξέλεγκτο της λειτουργίας του. Ίσως χειρότερες επιπτώσεις κι από τον (Βενιζέλειο, να μην ξεχνάμε) νόμο περί (μη) ευθύνης Υπουργών να έχει επιφέρει στη Δημοκρατία μας η ανυπαρξία συνταγματικού δικαστηρίου. Η ίδια η Βουλή είναι αρμόδια να κρίνει τη συνταγματικότητα ή μη των ενεργειών της! Ο κρινόμενος είναι και κριτής! Δεν πα' να λέει το Σύνταγμα ό,τι θέλει. Η Βουλή γράφει στα απαυτά της και το άρθρο 44 και το άρθρο 74 και καμιά δεκαριά ακόμα. Γιατί; Γιατί έτσι τους αρέσει! Απίστευτο, αλλά τυπικά ελληνικό.
Η ανομία λοιπόν εκπορεύεται από το, θεωρητικά, προπύργιο της νομιμότητας. Θα περίμενε κανένας οι καθηγητές συνταγματολογίας αυτό να επισημαίνουν, σ' αυτό να επικεντρώνουν την προσοχή τους, γι' αυτό να ενώνουν τις δυνάμεις τους: αναθεώρηση του Συντάγματος και θωράκιση του πολιτεύματος. Οι σοβαροί το έχουν κάνει ήδη, εδώ και χρόνια. Αλλά δεν τους ακούμε, γιατί ακούμε τους άλλους, τους τηλεοπτικούς αστέρες, τους συνομιλητές του Τράγκα και του Αυτιά. Γνήσια τέκνα ενός φαύλου συστήματος, με προωθητική δύναμη την ίδια τη διαπλοκή τους με τις κομματικές μαφίες, ανεπαρκείς, εθελόδουλοι και ασπόνδυλοι, επικαλούνται άρθρα του Συντάγματος, προτρέποντας τους πολίτες στη χρήση βίας και στην ανυπακοή στους νόμους, διότι με αυτόν τον τρόπο. προστατεύεται το πολίτευμα και το Σύνταγμα![....]
Είναι προφανές, νομίζω, σε κάθε άνθρωπο που έχει πέντε δράμια μυαλό, ότι χρειαζόμαστε ένα άλλο Σύνταγμα και μια άλλη Βουλή. Χρειαζόμαστε διαφορετικούς θεσμούς που να εξασφαλίζουν έλεγχο και ισορροπία στην άσκηση των εξουσιών, χρειαζόμαστε τα checks and balances των σοβαρών πολιτευμάτων. Το τι είναι νόμιμο να μην το κρίνω εγώ κι εσύ, αλλά οι θεσμοί τους οποίους εμπιστευόμαστε." [....]
 


Από άρθρο του Θάνου Τζήμερου- ιδρυτή της πολιτικής κίνησης "Δημιουργία Ξανά"