αντί προλόγου..



'Eχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη ευνοημένη από τη φύση και την ιστορία. Tα δυνατά της σημεία είναι πολλά και λίγο-πολύ γνωστά. Yπάρχουν όμως κι εκείνα- και δεν είναι λίγα - που τα βλέπουμε γύρω μας καθημερινά και μας πληγώνουν , ταλαιπωρούν την αισθητική μας.

Στο μπλογκ αυτό θα διαβάζετε σκέψεις, παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις που έρχονται αυθόρμητα στο νου περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της μοναδικής αυτής πόλης που μπορεί να γίνει ακόμη πιο όμορφη και συναρπαστική. Θα διαβάσετε επίσης και κάποιες άλλες αναρτήσεις (κείμενα, φωτογραφίες, γελοιογραφίες) που αφορούν τη γενικότερη πολιτική και όχι μόνο επικαιρότητα.

Διαβάστε τις προηγούμενες αναρτήσεις μας στη διεύθυνση www.ioannina2011.blogspot.com

Βρείτε μας και στο Facebook: https://www.facebook.com/skeptomenoipolites.ioanninon

Τετάρτη 9 Απριλίου 2014

Προσωπικά δεδομένα κατά.. περίσταση;

"Για να καταλάβουμε: από πότε η συζήτηση ενός δημόσιου λειτουργού με βουλευτή, σε δημόσιο χώρο, για θέμα δημοσίου ενδιαφέροντος είναι ιδιωτική τους υπόθεση; Δηλαδή, ο κ. Αναστάσιος Μπαλτάκος δεν κάλεσε τον κ. Ηλία Κασιδιάρη στο σπίτι του. Σε δημόσιο γραφείο του Κοινοβουλίου έγινε η συζήτηση. Δεν μίλησαν για τις ερωτικές τους περιπέτειες. Για θέματα λειτουργίας του κράτους -συνεπώς δημοσίου ενδιαφέροντος- κουβέντιαζαν. Ασχέτως αν ο κ. Μπαλτάκος έλεγε ανοησίες ή η πράξη του κ. Κασιδιάρη είναι ποταπή (δεν ξέρουμε ποιος «κώδικας τιμής» των ακροδεξιών το επιτρέπει) παράνομη δεν μοιάζει. Διότι και ο πρόεδρος του Νοσοκομείου Παίδων «Αγλαΐα Κυριακού» κ. Χάρης Τομπούλογλου κατεγράφη με κρυφή κάμερα να χρηματίζεται σε δημόσιο χώρο. Ουδείς θεώρησε ότι αυτό ήταν ιδιωτική του υπόθεση και ουδείς διώχθηκε για παραβίαση του νόμου περί προσωπικών δεδομένων. Ολοι συνομολόγησαν ότι τα «δεδομένα» ενός δημόσιου λειτουργού, που καταγράφτηκαν σε δημόσιο χώρο, και αφορούσαν μια δημόσια υπόθεση, δεν ήταν ιδιωτικά· ήταν «δημόσια δεδομένα».

Γράψαμε πολλάκις ότι «η προστασία των προσωπικών δεδομένων είναι το "καινούργιο κοσκινάκι" της ελληνικής κοινωνίας. Δεν ξέρουμε πού να το κρεμάσουμε, με αποτέλεσμα να το κρεμάμε παντού...». Οι μισθοί στελεχών των ΔΕΚΟ (που πλήρωνε ο ελληνικός λαός) θεωρήθηκαν το 2007 προσωπικά δεδομένα εκείνων που τους έπαιρναν και δεν μπορούσε να τους μάθει ούτε η Βουλή! Τα «πόθεν έσχες» των βουλευτών κρύβονται -μετά από... λίγες εμφανίσεις- με πρόσχημα ότι αποτελούν δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα! [..]

Το χειρότερο δε είναι ότι οι έννοιες της «ιδιωτικής ζωής» και των «προσωπικών δεδομένων» χρησιμοποιούνται για εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπών. Αλλοτε απαγορεύεται με δρακόντειες ποινές η δημοσιοποίηση των στοιχείων κατηγορουμένων (ποιος θυμάται το έπος της «35χρονης» το 2008;) κι άλλοτε κυβερνητικοί παράγοντες προτρέπουν τους πολίτες «να δουν τις χειροπέδες» (σκάνδαλο «κουμπάρων», 2005).[..]

Επομένως, αν δεχθούμε ότι οι επαφές του γενικού γραμματέα της κυβέρνησης με ένα βουλευτή της Χρυσής Αυγής, δεν αποτελεί οικογενειακή τους υπόθεση, ποια ακριβώς προσωπικά δεδομένα αποκαλύπτονται και ποιος συγκεκριμένος νόμος παραβιάζεται;"

                     (Απόσπασμα άρθρου του Π.Μανδραβέλη  από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ")

                                                                                                 (του Η. Μακρή)


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...