αντί προλόγου..



'Eχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη ευνοημένη από τη φύση και την ιστορία. Tα δυνατά της σημεία είναι πολλά και λίγο-πολύ γνωστά. Yπάρχουν όμως κι εκείνα- και δεν είναι λίγα - που τα βλέπουμε γύρω μας καθημερινά και μας πληγώνουν , ταλαιπωρούν την αισθητική μας.

Στο μπλογκ αυτό θα διαβάζετε σκέψεις, παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις που έρχονται αυθόρμητα στο νου περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της μοναδικής αυτής πόλης που μπορεί να γίνει ακόμη πιο όμορφη και συναρπαστική. Θα διαβάσετε επίσης και κάποιες άλλες αναρτήσεις (κείμενα, φωτογραφίες, γελοιογραφίες) που αφορούν τη γενικότερη πολιτική και όχι μόνο επικαιρότητα.

Διαβάστε τις προηγούμενες αναρτήσεις μας στη διεύθυνση www.ioannina2011.blogspot.com

Βρείτε μας και στο Facebook: https://www.facebook.com/skeptomenoipolites.ioanninon

Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2014

Λαζο-πουλειάδα..

"Περίμενα να δω τι σόι σκληράδα θα ήταν αυτή που απειλούσε στο σχετικό δελτίο τύπου ότι θα εξέπεμπε ο Λάκης Λαζόπουλος με το έκτακτο Αλτσαντίρι από το Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά.
Υπέθετα ότι ήθελε να προδιαθέσει για μια φρέσκια πολιτική σάτιρα που θα έσπαγε κόκαλα. Όσοι όμως από εσάς είχατε την υπομονή να τον παρακολουθήσετε όπως εγώ, φαντάζομαι πως θα συμφωνήσετε ότι πρόκειται για την πιο απογοητευτική εμφάνιση που πραγματοποίησε ποτέ.
Βαρύς, κουρασμένος και κυρίως χωρίς έμπνευση, προσπαθούσε να βγάλει μια πρόχειρη παράσταση με χαζά σκετσάκια, χοντροκομμένα βιντεοκολάζ και «ρεπορτάζ λαϊκής», όπου τη θέση του χιούμορ είχαν καταλάβει σαχλές κοινότοπες ατάκες, που υποτίθεται καυτηρίαζαν τη «μνημονιακή πολιτική». Το θέμα δεν είναι αν συμφωνείς ή δεν συμφωνείς με τη σάτιρα του Λαζόπουλου από πολιτική άποψη. Άλλωστε η πολιτική σάτιρα είναι κατά κανόνα «αντικυβερνητική». Το θέμα ήταν ότι η χθεσινή εμφάνιση εξέθεσε τον Λαζόπουλο και σαν καλλιτέχνη και σαν επαγγελματία.
Ακόμη και στο συνήθως πρόθυμο και καλόβολο κοινό του στο κατάμεστο θέατρο, μπορούσες να διακρίνεις την αμηχανία μέσα από το σχεδόν χαριστικό χειροκρότημά του και τη χλιαρή συμμετοχή του.
Το θέμα, επαναλαμβάνω, δεν είναι αυτό που επιθυμεί πολιτικά να περάσει ο Λαζόπουλος, ή το ότι «κάνει την πάπια για τον Κοντομηνά», όπως έγραψαν πολλοί. Είναι η αλαζονική του αντίληψη ότι μπορεί στο διηνεκές να αναμασάει τα ίδια κοινότοπα αντιμνημονιακά μπινελίκια, ανακατεμένα με νεκραναστημένους «Μήτσους» και άλλες σαχλαμάρες και να τα μοσχοπουλάει σαν πολιτική σάτιρα ή ακόμη χειρότερα σαν προτροπή πολιτικής ανατροπής. Για το τελευταίο δεν χρειάζεται να προσπαθεί άλλωστε. Οι περισσότεροι έχουμε πειστεί από την συνολική πορεία του ότι πρόκειται για έναν αυθεντικό, ανιδιοτελή αριστερό καλλιτέχνη, απόλυτα αφοσιωμένο στην υπεράσπιση των φτωχών ανθρώπων.  


Κατά τ' άλλα, ούτε ο Γιώργος Μαργαρίτης, ούτε η επίκληση του Κλούνεϊ και το μελό των Μαρμάρων με την Μελίνα, ούτε οι έπαινοι για το ανακαινισμένο Δημοτικό Θέατρο -που μεταξύ μας δεν το τίμησε με την παράστασή του- μπόρεσαν να σώσουν την κατάσταση;"
(Άρθρο του Θ.Σκόκου στο protagon.gr)
'Oπως σχολίασαν και κάποιοι στα στο διαδίκτυο..
  • Α, ρε κατακαημένο Δημοτικό Θέατρο τι σου ΄μελλε να πάθεις ...
  • Τέτοια θλιβερή προπαγάνδα που κάνει ο Λαζόπουλος, ειλικρινά ούτε ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ την έχει ανάγκη...
  • Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ο Λάκης Λαζόπουλος. Καληνύχτα σας
  • Ο Λαζόπουλος σήμερα μίλησε για όλα εκτός από την περίπτωση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και του Κοντομηνά. Λες να είναι σύμπτωση;
  • Τσου ρε Λάκη Λαζόπουλε
Πάλι καλά που έστω και αργά όλο και πιο πολύ αντιλαμβάνονται το παιχνίδι του κ. Λαζόπουλου από τη στιγμή που απώλεσε την αθωότητα της πρώτης περιόδου της "καριέρας" του. 




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...