Απόψεις...

«Μπήκε ήδη ο Οκτώβριος και περιμένουμε το πώς θα πέσει ο πρόεδρος Κυριάκος. Αν θα τον διώξει ο Τραμπ, η Ρουμάνα εισαγγελέας, η μάνα των Τεμπών ή  ένας κάποιος - ο οποιοσδήποτε - άλλος τέλος πάντων. Είπαν ότι μπορεί και να φύγει μόνος του, φοβούμενος την επανεμφάνιση Τσίπρα. Το λόμπι των πετρελαίων έχει παίξει όλα τα χαρτιά του. Έχει αγοράσει μέσα ενημέρωσης, έχει υιοθετήσει κόμματα και κομματίδια, έχει χρηματοδοτήσει την εκστρατεία λάσπης σε βάρος του κ. Μητσοτάκη. 

Τώρα είναι η σειρά του Κυριάκου να ανοίξει τα δικά του χαρτιά.  Δεν πρόκειται για τη μονομαχία στο Ελ Πάσο, για μια κινηματογραφική ταινία σαν εκείνα τα γουέστερν σπαγγέτι. Δεν αναμετρώνται δύο οικογένειες που θέλουν να ελέγχουν την πόλη. Από τη μία πλευρά είναι ο νόμιμα εκλεγμένος πρωθυπουργός και από την άλλη ένας συνασπισμός ισχυρών του χρήματος που έχουν επενδύσει στην πτώση της κυβέρνησης και στον έλεγχο της χώρας από τα υποχείριά τους και τους ίδιους,  

Όπως και το 2015 έτσι και σήμερα δίνεται αγώνας να μείνει όρθια η χώρα. Κάποιους αυτό δεν τους ενδιαφέρει. Τους νοιάζει μόνο να έχουν τον έλεγχό της. Ο κόσμος, όμως, έχει αισθητήριο. Ξέρει τι συμβαίνει και ποιο είναι το συμφέρον της χώρας. Μεταξύ των ολιγαρχών και του Μητσοτάκη είναι προτιμότερος ο Κυριάκος, ο εκλεγμένος πρωθυπουργός. Και ξέρει ακόμη ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα αποκτήσει αντίπαλο μόνο όταν η αντιπολίτευση αποφασίσει να πάψει να ταυτίζεται με τα συμφέροντα της ολιγαρχίας και απομακρυνθεί από την αυλή των βαρόνων του χρήματος». 

                                                                      (Θ. Mαυρίδης-liberal.gr) 

«Τα χρόνια πέρασαν, οι συνθήκες άλλαξαν, άλλαξαν και οι κωδικοί ενός «επαναστατικού» βιογραφικού. Το αν πορεύθηκες κι εσύ στους δρόμους της Γένοβας αντικαταστάθηκε από το «αν κι εσύ έπλευσες προς τη Γάζα». Και όχι μόνον αυτό. Δεν αρκεί να έπλευσες. 

Αυτό που κυρίως μετράει είναι το αν «απήχθης» από το σιωνιστικό κράτος. Διότι άλλο είναι να σε απαγάγει ένας στρατός με καταδρομική επιχείρηση και άλλο, πολύ πιο εξευτελιστικό, να σε προπηλακίζουν Αιγύπτιοι πολίτες, όπως έγινε στην πρώτη εκστρατεία των ακτιβιστών προς τη Γάζα. Ο ακτιβισμός είναι επάγγελμα, ιδίως ο αριστερός ακτιβισμός και ο ακτιβιστής είναι ένας επαγγελματίας που αναλαμβάνει και τα ρίσκα του».

                                                               (Σ. Μουμτζής-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)