(Χρ.Παπανίκος - "Ελλάδα 24")
Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2025
Το "μοντέλο" ... ΔΕΝ λειτουργεί
« Κατ’ αρχάς, να υπενθυμίσω πως στον Κάμπο της Θεσσαλίας η κατάσταση κάθε άλλο παρά ιδανική είναι: η περιοχή δεν έχει συνέλθει ακόμη από τις καταστροφικές πλημμύρες και, επιπλέον, οι τιμές των βασικών προϊόντων που παράγει (βαμβάκι, καλαμπόκι, σιτάρι…) βρίσκονται στα χαμηλότερα επίπεδα της πενταετίας. Όλα αυτά δημιουργούν ένα εκρηκτικό κλίμα, το οποίο πολλαπλασιάζεται όταν οι κάτοικοι ακούνε και διαβάζουν για την «καλή πορεία» της ελληνικής οικονομίας.
Μου έλεγε λοιπόν ο φίλος πως στην επιχείρησή του πληρώνει για ηλεκτρικό περίπου 0,20 €/kWh, ενώ το φωτοβολταϊκό που διαθέτει πουλάει με 0,06 €.Δεν αμφισβήτησα τα λεγόμενά του· του απάντησα απλώς πως «κλαίνε οι χήρες, κλαίνε και οι παντρεμένες». Του θύμισα πως τώρα πληρώνει το κόστος της «πράσινης φούσκας», στην οποία ο ίδιος μετείχε τα τελευταία 20 χρόνια και περηφανευόταν ότι είχε κερδίσει μια περιουσία.
Θυμόμουν πως κατά καιρούς μου περιέγραφε ότι μέσω πολιτικών προσβάσεων - ασχέτως κυβέρνησης - εξασφάλιζε άδειες ΑΠΕ, τις οποίες στη συνέχεια πωλούσε σε πολλαπλάσια τιμή σε Έλληνες και ξένους επενδυτές. Όσοι παρακολουθούν όσα γράφω εδώ και χρόνια θα θυμούνται πως έχω αναφερθεί επανειλημμένως στη «πράσινη φούσκα»: στη μανία που κατέλαβε Έλληνες και ξένους να επενδύουν σε ΑΠΕ χωρίς κανένα ρεαλιστικό σχέδιο.
Ενίοτε γίνονταν επενδύσεις χωρίς καν εξασφαλισμένη διασύνδεση στο δίκτυο. Υπήρξαν μεγαλόπνοα σχέδια για εξαγωγές στη Βόρεια Ευρώπη, χωρίς όμως να υπάρχει το απαραίτητο δίκτυο μεταφοράς. Κάποια από αυτά θα χρειαστούν δεκαετίες για να υλοποιηθούν, καθώς είναι εξαιρετικά δύσκολο να κατασκευαστεί μια γραμμή μεταφοράς που θα διασχίζει πολλές χώρες και περιουσίες.
Φτάσαμε πράγματι να παράγουμε τεράστιες ποσότητες ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ - αλλά μόνο τα μεσημέρια, όταν η κατανάλωση είναι μικρότερη από τις βραδινές ώρες. Φτάσαμε να εξάγουμε μεσημεριανό ρεύμα σε γειτονικές χώρες με αρνητικές τιμές, δηλαδή με ζημιά.Αυτό συμβαίνει επειδή τα μεσημέρια όλοι παράγουν και η προσφορά υπερβαίνει κατά πολύ τη ζήτηση.
Βάζουμε λοιπόν τον Έλληνα καταναλωτή να επιδοτεί μέσω του ΕΤΜΕΑΡ τις ΑΠΕ, ώστε να εξάγουμε ρεύμα με αρνητικές τιμές στους καταναλωτές γειτονικών χωρών. Με άλλα λόγια, ο Έλληνας καταναλωτής επιδοτεί… τους καταναλωτές άλλων χωρών.Ας μην ξεχάσουμε να δώσουμε το επόμενο βραβείο Νόμπελ στους Ευρωπαίους που το σχεδίασαν, καθώς και στον ΓΑΠ με την Μπιρμπίλη, που το πρωτο-υλοποίησαν όταν προσπαθούσαν να μετασχηματίσουν τη χώρα σε «Δανία του Νότου».
Τις βραδινές ώρες, λοιπόν, που τα φωτοβολταϊκά δεν παράγουν και όλοι επιστρέφουν στο σπίτι, ανάβουν φώτα, μαγειρεύουν κ.λπ., η ζήτηση αυξάνεται και οι τιμές εκτοξεύονται.Το νέο σχέδιο υποστηρίζει ότι θα επενδύσουμε σε μπαταρίες και αντλησιοταμιευτήρες, ώστε να αποθηκεύουμε την ενέργεια της ημέρας για χρήση το βράδυ ή τις μέρες με συννεφιά.
Καθώς το μοντέλο
αυτό δεν έχει λειτουργήσει πουθενά στον κόσμο σε μεγάλη κλίμακα, διατηρώ
επιφυλάξεις για την ικανότητά του να κρατήσει το σύστημα σταθερό για πολλές
ώρες».
(Απόσπασμα άρθρου του Κ.Στούπα από το liberal.gr)
Ηγέτης... για τσίρκο
»Πρώτο, μόλις έβαλε τον Βαρουφάκη υπουργό οικονομικών,
κατάλαβε ότι ο άνθρωπος δεν κάνει. Δεν τον έδιωξε όμως αμέσως, παρά την
κρισιμότητα των στιγμών. Δεύτερο, πολύ γρήγορα αντιλήφθηκε ότι η Ζωή
Κωνσταντοπούλου, χρησιμοποιούσε την Προεδρεία της Βουλής για να παίζει το
παιχνίδι της υπέρ της δραχμής. Δεν την άλλαξε, αλλά ούτε και έκανε τίποτα για
να την περιορίσει.
Τρίτο, ο Πάνος Καμένος έγινε ο μονάκριβος κυβερνητικός του εταίρος τον Ιανουάριο του 2015, γιατί πήγε νωρίτερα στο ραντεβού από τον Σταύρο Θεοδωράκη και γιατί ανέβηκε τους ορόφους με το ασανσέρ. Το γράφει, μη έχοντας κανέναν ενδοιασμό να μας ταΐζει τέτοια φούμαρα.
Τέταρτο, ο Πάνος ξανάγινε
κυβερνητικός του εταίρος και μετά τις δεύτερες εκλογές, διότι την ώρα των πανηγυρισμών
τον αιφνιδίασε ανεβαίνοντας στην εξέδρα και αγκαλιάζοντας τον. Το γράφει και
αυτό, δίχως να νιώθει ένα τόσο δα συναίσθημα ντροπής.
Πέμπτο, ξέρει ότι το παρατράβηξε με τις προσωπικές επιθέσεις εναντίον της Μαρέβας, αλλά δεν φταίει αυτός διότι ήταν η απάντηση του στην τοξικότητα της πολιτικής της ΝΔ. Και εκείνος, άβγαλτος και άμαθος στην τοξικότητα όπως ήταν, παρασύρθηκε ο καημένος.
Έκτο, στην Novartis, πάλι άμαθος και αδιάβαστος πιάστηκε. Και εκεί τον παρέσυραν οι συνεργάτες του.Έβδομο, και στο Μάτι παγιδεύτηκε από τους ασυντόνιστους και ατζαμήδες υπουργούς του. Τι να έκανε κι αυτός μέσα σε τέτοιο μπάχαλο; Τα νύχια του θα μύριζε για να μάθει ότι υπάρχουν νεκροί; Ας το ήξερε όλη η υπόλοιπη χώρα, τώρα μιλάμε για εκείνον.
Όγδοο, δεν φταίει αυτός που πριμοδότησε τον Κασσελάκη να γίνει αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, φταίει η Αχτσιόγλου που της πρόσφερε την αρχηγία στο πιάτο και εκείνη τον έφτυσε.Ένατο, μετά το 13-0, είχε άποψη ότι ο Νίκος Παπάς δεν έπρεπε να ναι υποψήφιος, αλλά ο Νίκος δεν προσφέρθηκε να αποχωρήσει, ο Αλέξης δεν του το είπε και τελικά τους έφαγε η σιωπή. Όπερ, δεν υπήρξε λάθος στο συγκεκριμένο, μόνο αμηχανία.
Δέκατο, τον Πολάκη ήθελε να τον διώξει για δέκα διαφορετικούς λόγους, αλλά τον είχε πάντα δίπλα του διότι πιεζόταν από τη βάση και από τις τάσεις. Οπότε τον είχε αμολητό να κάνει ζημιές στο κόμμα και στον ίδιον καθημερινά.Ενδέκατο, ο Λαφαζάνης του έλεγε να καταλάβουν την Τράπεζα της Ελλάδας και εκείνος αμφέβαλε αν ο υπουργός του έχει την παραμικρή επαφή με την πραγματικότητα. Αλλά τον κρατούσε στο υπουργείο του.
Δωδέκατο, ο Κατρούγκαλος τον κατέστρεψε με την προεκλογική του γκάφα γα αύξηση εισφορών, αλλά δεν του κάκιωσε διότι ήδη το καράβι ήταν στη σάθρο. Και ποιος ηγείτο του σαθρού καραβιού;Φτάνει ως εδώ, ας μην φτάσω στο είκοσι τέσσερα.
Απλώς αναρωτιέμαι αν
ένας τύπος που κουβαλά στην πλάτη του όλα τα παραπάνω, έχει τα προσόντα να
θεωρείται ηγέτης. Εμένα για πολιτικό άθυρμα μου μοιάζει».
(Αρθρο του Δ.Καμπουράκη από το liberal.gr)
.jpg)
Το εγχώριο ρωσόφιλο μωσαϊκό...
« Οι πρόσφατες αποκαλύψεις από το βιβλίο του κ. Τσίπρα για τα «συντροφικά σαλιαρίσματα» Λαφαζάνη και Βαλαβάνη με Μεντβέντεφ, Πούτιν και τους ολιγάρχες της ρωσικής κλεπτοκρατίας δεν προκάλεσαν καμία έκπληξη. Ήταν απλώς η υπενθύμιση ενός παλιού, γνώριμου έργου.Το ΚΚΕ και οι αριστερίστικες σέχτες είναι βαθιά ποτισμένα με ρωσολαγνεία.
Δεν είναι μυστικό: Tο κόμμα γεννήθηκε ως παράρτημα του ΚΚΣΕ. Για δεκαετίες, στο όνομα του «προλεταριακού διεθνισμού», τα συμφέροντα της Μόσχας έμπαιναν πριν από τα συμφέροντα της Ελλάδας. Όταν η Μόσχα είπε Μακεδονικό κράτος που θα περιλαμβάνει τη μισή Ελλάδα, το ΚΚ έσπευσε να την παραχωρήσει. Αυτό που ένας φυσιολογικός πατριώτης θα έλεγε «προδοσία», εκείνοι το βάφτιζαν «καθήκον». Άβυσσος…
Κι όταν μετά το ’91 έφυγε το κομμουνιστικό περιτύλιγμα, έμεινε το αντανακλαστικό. Όπως τα σκυλάκια του Παβλόφ: ακούνε καμπάνα από Μόσχα, αρχίζουν να τρέχουν τα σάλια. Τόσο απλά.
Στον αντίποδα, η άκρα δεξιά: Χρυσαυγίτες, ορθόδοξοι ταλιμπάν και παντός τύπου ψεκασμένοι που ονειρεύονται ότι η Ρωσία είναι ο «φυσικός σύμμαχος του ορθόδοξου γένους». Θρέφονται από μύθους της Τουρκοκρατίας για το «ξανθό γένος» που θα μας λυτρώσει και αγνοούν ότι η ρωσική αυτοκρατορία επί αιώνες άναβε εξεγέρσεις στα Βαλκάνια μόνο και μόνο για να τις αφήσει να πνιγούν στο αίμα, ως αντιπερισπασμό στους σουλτάνους.
Υπάρχει και η τρίτη κατηγορία: όσοι νοσταλγούν οποιαδήποτε μορφή ολοκληρωτισμού. Θεωρούν τη δημοκρατία μπελά, τις δυτικές κοινωνίες διεφθαρμένες και τον πολίτη επικίνδυνα… ελεύθερο. Καθώς η ελευθερία απαιτεί ευθύνη, και η ευθύνη είναι βαριά, προτιμούν έναν «ηγέτη» να αποφασίζει για εκείνους. Και ο Πούτιν, με το παγωμένο βλέμμα και τον αυταρχισμό του, τους ταιριάζει γάντι.
Έτσι συγκροτείται το εγχώριο ρωσόφιλο μωσαϊκό: αριστεροί διεθνιστές που λατρεύουν την ΕΣΣΔ ακόμα κι αν δεν υπάρχει, δεξιοί μυθομανείς που περιμένουν το «ξανθό γένος» να τους σώσει, και ολοκληρωτικοί πάσης φύσεως που δεν αντέχουν τη Δημοκρατία. Ένα πολύχρωμο πλήθος που συμφωνεί μόνο σε ένα: ότι η Μόσχα έχει πάντοτε δίκιο. Για όλα.
Το συνονθύλευμα αυτό από μόνο είναι
γραφικό και ακίνδυνο όταν όμως σε περιόδους κρίσεων που πληθαίνουν οι
αμφισβητίες του συστήματος, χειραγωγείται από δίκτυα υβριδικού πολέμου για να
αποσταθεροποιηθεί το σύστημα, γίνεται επικίνδυνο».
(Aπόσπασμα άρθρου του Κ. Στούπα από το Liberal.gr)
.jpg)
Απόψεις...
«Η φιλοσοφία της «τραμπικής ειρήνης» συνοψίζεται σε τρία στοιχεία: την πίστη στη μέθοδο του εκφοβισμού, την αντίληψη ότι «η ισχύς επιβάλλει το δίκαιο» και την ιδέα ότι ο πόλεμος είναι «κακός για τις μπίζνες». Η Ιστορία, όμως, βρίθει παραδειγμάτων όπου ακριβώς αυτά τα στοιχεία οδήγησαν σε καταστροφικές συμφωνίες .Η προεδρία του Ντόναλντ μετατρέπει τις ΗΠΑ σε άτυπο ρωσικό λόμπι, ανατρέποντας τη δυτική τάξη και πιέζοντας για συμφωνία εις βάρος της Ουκρανίας.
Συμπερασματικά: Οι ΗΠΑ κρατούν για τον εαυτό τους τον ρόλο του μεσολαβητή με τη φιλοσοφία η «ισχύς φέρνει το δίκαιο»· δεν αναγνωρίζονται αντικειμενικές αξίες κράτους δικαίου και κανόνων, ούτε προτεραιότητα στη στήριξη δημοκρατικών καθεστώτων υπό συνθήκες απειλής από αυταρχικά καθεστώτα. Η άρνηση των ΗΠΑ να βοηθήσουν την Ουκρανία στέλνει λανθασμένο μήνυμα στη Μόσχα με αποτέλεσμα η Ρωσία να μην παραιτείται από τις μαξιμαλιστικές απαιτήσεις όχι μόνο ως προς τις εδαφικές παραχωρήσεις αλλά και ως προς μια σειρά περιορισμούς στην εθνική κυριαρχία της Ουκρανίας.
Οι
ΗΠΑ αρνούνται την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, κάνοντας λόγο για απαράδεκτη
«πολιτική ανοιχτών θυρών στη Συμμαχία» μολονότι η Φινλανδία και η Σουηδία
έγιναν μέλη του ΝΑΤΟ υπό τον φόβο της Ρωσίας και η προηγούμενη ένταξη
χρονολογείται από το 2020 όταν στη Συμμαχία προσχώρησε η Βόρεια Μακεδονία».
(Protagon team)
«Θυμάστε την περίοδο που το «τσουνάμι Κασσελάκη» ήταν στο φόρτε του; Όταν τα κανάλια έπαιζαν Στέφανο από το πρωί ως το βράδυ, όταν τα πρωινάδικα αποθέωναν τις εξόδους του ζεύγους με τον σκύλο τους, όταν οι παρέες στα μαγαζιά είχαν μόνιμο θέμα συζήτησης τους καναπέδες του καινούριου του σπιτιού στο Κολωνάκι; Δεν ήταν λίγοι τότε που πρόβλεπαν ότι ο απαστράπτων Κασσελάκης θα άλωνε το πολιτικό σύστημα της χώρας με την ίδια ευκολία που είχε βάλει τον ΣΥΡΙΖΑ στην κωλότσεπη του.Ακόμα και εκείνοι που διέθεταν καθαρό μυαλό και μπορούσαν να διακρίνουν τη γελοιότητα μέσα στην υπερέκθεση, διατύπωναν τον φόβο ότι ο ελληνικός λαός πολλές φορές έχει αποδειχθεί χαζός ή ελαφρόμυαλος, με αυτοκαταστροφικές επιλογές.
Και ναι μεν θεωρούσαν αδιανόητο να κάνει πολιτική καριέρα ένας τύπος σαν τον Στέφανο, μα από την άλλη πρόσθεταν μ’ ένα ανασήκωμα του φρυδιού τους ένα «λες ρε συ;». Διότι η υπερδιαφήμιση δημιουργούσε την ψευδαίσθηση της καθολικής αποδοχής.Αντιστοίχως αυτή την περίοδο, η μονοπώληση της πολιτικής συζήτησης από το βιβλίο του Τσίπρα, δημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι ο πρώην πρωθυπουργός επανήλθε ως τσουνάμι που έχει σαρώσει τα πάντα.
Και αν μεν δούμε ένα κάποιο
ενδιαφέρον για πολιτικές θέσεις, τότε σε κάτι μπορεί να ελπίζει ο Αλέξης. Αν
όμως τα προγράμματα του πάνε άπατα, αν οι πολιτικές του απόψεις αντιμετωπιστούν
με αδιαφορία και αν οι νέες ιδεολογικές του συντεταγμένες απομείνουν στην
αφάνεια, τότε θα καταλάβει ότι το βιβλίο του έκανε ντόρο και πούλησε όχι ως
προάγγελος της πολιτικής του επιστροφής, αλλά ως κουτσομπολίστικος επίλογος
μιας περιπέτειας που έληξε οριστικά».
(Δ. Καμπουράκης-liberal.gr)
«Κάποια στιγμή πρέπει να συνεννοηθούμε ότι σεβασμός στη Δικαιοσύνη δεν σημαίνει έλλειψη κριτικής στις δικαστικές αποφάσεις και τους λειτουργούς της, ούτε έλλειψη κριτικής στα προβλήματα του συστήματος απονομής δικαιοσύνης γενικότερα. Η έννοια του σεβασμού στη Δικαιοσύνη δεν την καθιστά ιερή αγελάδα.Αν κάποιος κάνει (δίκαιη ή άδικη) κριτική στους δικαστές ή σε μια συγκεκριμένη απόφαση, δεν σημαίνει ότι θέλει να ζει σε κράτος χωρίς σύστημα Δικαιοσύνης.
Αλίμονο αν περιβάλλουμε τους δικαστές και τις αποφάσεις τους με μανδύα έλλειψης λογοδοσίας. Ελέγχονται και αυτοί από την κοινωνία, όπως και οι φορείς των άλλων δύο εξουσιών (και κάθε φορέας εξουσίας). Δεδομένου μάλιστα ότι, σε αντίθεση με τις άλλες δύο εξουσίες, οι δικαστές είναι ισόβιοι, η κριτική αυτών και συνολικά της λειτουργίας της Δικαιοσύνης είναι το μόνο εργαλείο ώστε η τελευταία να ελέγχεται από τον λαό.
Γι’ αυτό, άλλωστε, οι
δικαστικές αποφάσεις εκτελούνται στο όνομα του ελληνικού λαού και όχι στο όνομα
της ίδιας της Δικαιοσύνης. Δεδομένου
ότι οι δικαστές είναι ισόβιοι, η κριτική αυτών και συνολικά της λειτουργίας της
Δικαιοσύνης είναι το μόνο εργαλείο ώστε η τελευταία να ελέγχεται από τον λαό».
(Α.Μερεντίτης –ATHensvoice)
.jpg)
.jpg)
Απόψεις...
«Το πρόβλημα είναι πολιτικό. Οι πολίτες έχουν διαπαιδαγωγηθεί στη λογική του «λεφτά υπάρχουν» και δεν υπάρχει κυβέρνηση που θέλει να τους δυσαρεστήσει. Εκεί την «πάτησε» και η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Στα δύσκολα, εκεί που θα πάταγε κάλους, δεν τόλμησε. Κι αντί η αντιπολίτευση να την «σπρώχνει» να κάνει αυτό που δεν τολμά, μας υπόσχεται ότι αυτή θα βρει λύσεις. Αλλά δεν μας λέει τι λύσεις. Το σωστό θα ήταν να πάρει κάποιος το νήμα από την κυβέρνηση Μητσοτάκη και να το πάρει παραπέρα, όταν έρθει η ώρα να κλείσει τον κύκλο της αυτή η κυβέρνηση. Πιο γρήγορα και πιο αποφασιστικά.
Αλλά κι αυτή δυστυχώς είναι μία συζήτηση που είναι πολύ
θεωρητική, από τη στιγμή που δεν διαφαίνεται κάποιος για να κάνει τη «δουλειά»
πέρα από τον κ. Μητσοτάκη. Μέχρι σήμερα
δεν έχουμε ακούσει μια συζήτηση για τον λόγο που η ελληνική οικονομία υστερεί.
Ο οποίος δεν είναι άλλος από το γεγονός ότι οι επενδύσεις στην Ελλάδα είναι
χαμηλότερες ως ποσοστό από τον μέσο όρο της Ευρώπης. Γι' αυτό δεν θα ακούσετε
κάτι. Θα ακούσετε μόνο συνθήματα «να πάρουμε πίσω την ζωή μας» και άλλα
παρόμοια. Μα, δεν μας την έχει κλέψει κάποιος. Εμείς συνεχίζουμε και
πυροβολούμε τα πόδια μας!»
(Θ.Μαυρίδης-liberal.gr)
«Οι ΗΠΑ του Τραμπ κινούνται αποκλειστικά στη βάση της κυνικής εκμετάλλευσης του πλεονεκτήματος που τους δίνουν η οικονομική και η στρατιωτική τους ισχύ. Για την Ουάσιγκτον δεν υπάρχουν φίλοι, σύμμαχοι ή κανόνες· υπάρχουν μόνο συμφέροντα.Κάποια στιγμή θα προκύψουν αντισυσπειρώσεις – τόσο από εχθρούς όσο και από φίλους των ΗΠΑ. Ωστόσο, προς το παρόν, η νέα αμερικανική στρατηγική ευνοεί τα ελληνικά συμφέροντα και δημιουργεί ένα πραγματικό παράθυρο ευκαιρίας.
Τα εξοπλιστικά προγράμματα που μας δίνουν προβάδισμα έναντι της Τουρκίας, η ανάδειξη της Ελλάδας σε ενεργειακό κόμβο, η μετατροπή της Ελευσίνας σε διαμετακομιστικό κέντρο για τις ΗΠΑ, οι γεωτρήσεις εντός περιοχών που αμφισβητεί η Άγκυρα με την κάλυψη της Ουάσιγκτον – όλα αυτά καταδεικνύουν ότι οι ΗΠΑ αναδεικνύουν τη χώρα μας σε προνομιακό εταίρο στην περιοχή.
Αποδεικνύεται επίσης ότι έχει προηγηθεί σοβαρή
διπλωματική και οικονομική προετοιμασία από την ελληνική κυβέρνηση, η οποία
έμεινε μυστική καθ’ όλη την περίοδο που εδώ ακούγαμε διάφορα «ψέκια» να
αποκαλύπτουν τις πληροφορίες τους πως έρχεται η νέα πρέσβης για να διορίσει νέα
κυβέρνηση.Οι εξελίξεις αυτές δημιουργούν ένα παράθυρο ευκαιρίας που, αν
αξιοποιηθεί σωστά, μπορεί να ενισχύσει σημαντικά την ελληνική οικονομία και να
επιταχύνει την πραγματική σύγκλιση με την Ε.Ε.»
(Κ.Στούπας-liberal.gr)
«To 1992, μόνο λίγους
μήνες μετά από την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, η Ρωσία επενέβη στρατιωτικά στην
Μολδαβία, κατακτώντας εδάφη της που κατέχει μέχρι σήμερα. Το ίδιο έτος η Ρωσία
εισέβαλε στο Τατζικιστάν, εκμεταλλευόμενη τον εμφύλιο πόλεμο εκεί, ώστε να
εγκαταστήσει κυβέρνηση μαριονέττα.
Τα έτη 1992-1993 η Ρωσία εισέβαλε 2 φορές στην Γεωργία εκτοπίζονταν πλήθη Γεωργιανών από ολόκληρες περιοχές. Το 1994 η Ρωσία εισέβαλε στο ανεξάρτητο κράτος της Τσετσενίας (νομίζοντας, όπως στην περίπτωση της Ουκρανίας, ότι θα ήταν περίπατος) και το 1996 είχε ισοπεδώσει ολοκληρωτικά την χώρα σκοτώνοντας 100.000 πολίτες. Το 1996 υπεγράφη κατάπαυση πυρός αλλά το 1999, με το που ανέλαβε πρωθυπουργός ο Πούτιν, η Ρωσία εισέβαλε ξανά για να τελειώσει την δουλειά που είχε αρχίσει 5 χρόνια νωρίτερα.
Άλλωστε οι χώρες αυτές το είχαν ξαναδεί το έργο, για το οποίο ήθελαν να προετοιμαστούν εντασσόμενες στο ΝΑΤΟ, όταν με την επικράτηση των Μπολσεβίκων η Ρωσία είχε ξεκινήσει να τις «αφομοιώνει» μία μία. Το μοτίβο δηλαδή πως όταν η Ρωσία ξανασταθεί στα πόδια της ξεκινάει τον επεκτατισμό.
Σε κάποιες από τις χώρες αυτές, όπως στις μικρές
χώρες της Βαλτικής, οι Ρώσοι είχαν ήδη φροντίσει να εγκαταστήσουν πληθυσμούς
εκατοντάδων χιλιάδων εθνικά Ρώσων, για ευνόητους λόγους... Εμείς οι ίδιοι εάν
ήμασταν στη θέση των λαών αυτών, δεν θα ανησυχούσαμε με όλες αυτές τις κινήσεις
της Ρωσίας;»
(Αναγνώστης στο liberal.gr/ Κ.Στούπας)
.jpg)
.jpg)
Απόψεις...
«Η απελευθέρωση» της οινοποιίας της Αργεντινής έχει ταυτόχρονα ουσιαστικό και συμβολικό χαρακτήρα. Γι’ αυτό και προβάλλεται με τόσο ηχηρό τρόπο. Ωστόσο, μεγαλύτερης βαρύτητας ήταν η απόφαση για τη μείωση των υπουργείων από 18 σε 9. Αλλά και το εμβληματικό διάταγμα «Mega DNU 70/2023», που είχε περάσει αμέσως μετά την ανάληψη της προεδρίας από τον Χαβιέρ Μιλέι, με το οποίο είχαν καταργηθεί ή τροποποιηθεί 300 διαφορετικοί νόμοι, φέροντας στον μυαλό μας την κλασσική εγχώρια «αντιμνημονιακή» ρήση «με ένα νόμο και ένα άρθρο».
Μέσω του συγκεκριμένου διατάγματος έχει καταργηθεί ο νόμος του ενοικιοστάσιου και των ελέγχων στα μισθώματα ακινήτων που οδήγησε αμέσως στην αύξηση της προσφοράς κατοικιών, ο νόμος του ελέγχου των τιμών στα τρόφιμα, ο νόμος του περιορισμού της αγοράς πιστωτικών καρτών, ο νόμος της απαγόρευση υπηρεσιών ιδιωτικής υγείας και είχε θεσμοθετηθεί η μετατροπή των κρατικών εταιρειών σε ανώνυμες εταιρείες με σκοπό την ιδιωτικοποίηση τους.
Η κεντρική φιλοσοφία του Javier Milei ήταν και παραμένει η «θεραπεία σοκ» για την επαναφορά της οικονομίας στην ανάπτυξη, μέσω της εξάλειψης του δημοσιονομικού ελλείμματος και της απελευθέρωσης της αγοράς. Αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων, η κυβέρνηση του εφάρμοσε πρωτοφανή μέτρα λιτότητας.
Προέβη σε δραστικές περικοπές στις δημόσιες δαπάνες,
συμπεριλαμβανομένης ακόμα και της μείωσης των υπουργείων (από 18 σε 9), του
παγώματος δημόσιων έργων υποδομών στην περιφέρεια και τις μαζικές απολύσεις
δημοσίων υπαλλήλων. Μείωσε ή ακόμα και κατάργησε επιδοτήσεις στην ενέργεια και
τις μεταφορές. Υποτίμησε το πέσο έναντι του δολαρίου, για να προσεγγίσει την
τιμή της πραγματικής αγοράς, ενισχύοντας με αυτόν τον τρόπο τις εξαγωγές.
Προσπάθησε να ιδιωτικοποιήσει κρατικές επιχειρήσεις και να απελευθερώσει τις
αγορές ενέργειας και ακινήτων.Το σημαντικό είναι ότι οι πολίτες στην Αργεντινή
επιβράβευσαν με την ψήφο τους, αυτό το δύσκολο πρώτο στάδιο της προσαρμογής στα
νέα δεδομένα».
(Κ.Χαροκόπος-liberal.gr)
« Ακόμη και αν ανακαλυφθούν τεράστια κοιτάσματα υδρογονανθράκων ή πολύτιμων πόρων, η εμπειρία άλλων χωρών δείχνει ότι ο εύκολος πλούτος συχνά οδηγεί σε αυταρχική κλεπτοκρατία τύπου Ρωσίας ή Νιγηρίας και όχι σε μοντέλα Νορβηγίας ή Ολλανδίας. Ο πραγματικός πλούτος μιας χώρας εξαρτάται από την ικανότητα της κοινωνίας να δημιουργεί εμπιστοσύνη, να πειθαρχεί συλλογικά και να αξιοποιεί τους ικανούς αντί των «κολλητών».
Για μακροχρόνια ευημερία χρειάζονται σωστά κίνητρα. Η προσπάθεια, η παραγωγή και το κέρδος πρέπει να ανταμείβονται και όχι να φορολογούνται υπερβολικά ή να αντιμετωπίζονται ως ύποπτες δραστηριότητες. Στις υπανάπτυκτες δημοκρατίες προηγούνται τα συμφέροντα των πελατών και των «δικών μας παιδιών». Στις κομμουνιστικές δικτατορίες, οι οικογενειακοί δεσμοί αντικαθίστανται από κομματικούς, ενώ η απουσία ιδιοκτησίας καταστρέφει τα κίνητρα για προσπάθεια.
Επιπλέον, η Ελλάδα διαθέτει υπερβολικά μεγάλο αριθμό
μικρών οικογενειακών επιχειρήσεων, οι οποίες δεν μπορούν να επιτύχουν οικονομίες
κλίμακας ούτε να προσφέρουν υψηλούς μισθούς. Η οικογενειακή τους δομή συχνά
εμποδίζει την αξιοκρατία, περιορίζοντας τις δυνατότητες ανάπτυξης.Αυτές είναι
οι βασικές αιτίες της ελληνικής μισθολογικής υστέρησης. Και δεν αλλάζουν από τη
μια μέρα στην άλλη».
(Κ. Στούπας-liberal.gr)
.jpg)
Απόψεις...
«Σου δόθηκε η επιλογή ανάμεσα στον πόλεμο και την ατίμωση. Επέλεξες την ατίμωση και θα έχεις πόλεμο». Με αυτή τη φράση, ο Ουίνστον Τσόρτσιλ προειδοποίησε το 1938 τον Νέβιλ Τσάμπερλεϊν, ο οποίος επιδίωξε «ειρήνη με τον Χίτλερ» παραδίδοντας τμήματα της Τσεχοσλοβακίας μέσω της Συμφωνίας του Μονάχου. Η ιστορία έδειξε ότι ο κατευνασμός δεν φέρνει ειρήνη· φέρνει μεγαλύτερο πόλεμο. Το σχέδιο των 28 σημείων για την ειρήνη στην Ουκρανία, το οποίο διέρρευσε, κινείται στην ίδια επικίνδυνη λογική.
Παρουσιάζεται ως «ειρηνευτική λύση», αλλά στην ουσία αποτελεί στρατηγική ατίμωσης: ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη, σταθερότητα χωρίς ελευθερία, ασφάλεια χωρίς εγγυήσεις. Και όπως το 1938, έτσι και σήμερα μια τέτοια συμφωνία δεν θα αποτρέψει τον πόλεμο — θα τον υποθάλψει.Ακόμη σοβαρότερη είναι η γεωπολιτική διάσταση.
Αν η Μόσχα νομιμοποιήσει την απόσπαση ουκρανικών
εδαφών μέσω ενός αμερικανικού σχεδίου, θα θεωρήσει ότι δικαιώθηκε στρατηγικά.
Μόλις ανασυνταχθεί, θα επιχειρήσει ανάλογες κινήσεις στη Μολδαβία, στις
Βαλτικές χώρες — ίσως και πέραν αυτών. Η Ευρώπη το γνωρίζει: γι’ αυτό και ξυπνά
από τον λήθαργο της πασιφιστικής αμνησίας, προετοιμαζόμενη για δεκαετίες
αυξημένων αμυντικών δαπανών εις βάρος του κράτους πρόνοιας».
(Κ.Στούπας-liberal.gr)
«Παλαιότερα οι σοφοί κοινωνιολόγοι αποφαίνονταν πως η βία εκδηλώνεται σε στρώματα του πληθυσμού τα οποία αισθάνονται αποκλεισμένα ή περιθωριοποιημένα. Οι κοινότητες των Ρομά, για παράδειγμα, έχουν φτιάξει ολόκληρο οπλοστάσιο στο Ζεφύρι επειδή η υπόλοιπη κοινωνία τούς αντιμετωπίζει με ρατσισμό. Γιατί όμως οι ίδιες κοινότητες αντιστέκονται σε όσες προσπάθειες γίνονται για να ενταχθούν κοινωνικά; Το ελληνικό κράτος τούς επιδοτεί για να στέλνουν τα παιδιά τους σχολείο κι αυτοί αφού παίρνουν την επιδότηση παίρνουν και τα παιδιά τους από το σχολείο για να τους μάθουν άλλες τέχνες.
Πάντως, η θεωρία περί κοινωνικού αποκλεισμού έχει διαψευσθεί προ πολλού. Η βία που απασχολεί την ελληνική κοινωνία είναι αυτή που ξεσπάει μέσα στην κανονικότητα της ζωής, από ανθρώπους που εργάζονται, ή από εφήβους που μεγαλώνουν σε μεζονέτες και πάνε σε ακριβά σχολεία.
Είμαστε όμως μια κοινωνία που έχουμε
ξεμάθει την αξία της δημιουργίας. Και γι’ αυτό δεν αντέχουμε τον εαυτό μας. Κι
όταν δεν αντέχεις τον εαυτό σου δεν αντέχεις ούτε τον απέναντί σου. Θέλεις να
τον βρίσεις, να τον γρονθοκοπήσεις, να του δείξεις ποιος είσαι εσύ. Κι έτσι η
συνείδησή σου νομιμοποιεί την άσκηση βίας. Τη θεωρεί φυσιολογική. Εδώ που τα
λέμε, ας μην αισθανόμαστε μοναδικοί. Το φαινόμενο κυκλοφορεί σε όλες τις κοινωνίες
του Δυτικού Κόσμου».
(Τ.Θεοδωρόπουλος –ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
«Μαζί με την Πολωνία, την Ουγγαρία και τη Σλοβακία, η Ελλάδα ανήκει στους μεγαλύτερους εξαγωγείς γιατρών και νοσηλευτών προς τις υπόλοιπες χώρες του ΟΟΣΑ, γεγονός το οποίο μπορεί κάλλιστα να αποδοθεί στις χαμηλές αποδοχές και τις προβληματικές συνθήκες εργασίας στο εγχώριο σύστημα υγείας. Αντικατοπτρίζει όμως και την υψηλή αναλογία γιατρών ανά κάτοικο, η οποία με τη σειρά της εξηγεί και τις ελλείψεις εργατικών χεριών στον πρωτογενή τομέα. Διότι, στον αντίποδα, η ελληνική οικονομία εισάγει αλλοδαπούς για να τους απορροφήσει στον τουρισμό, στις κατασκευές και στη γεωργία.
Σε κάθε
περίπτωση, η Ελλάδα διαθέτει την υψηλότερη αναλογία γιατρών ανά κάτοικο (6,6
ανά 1.000 κατοίκους), αν υπολογίσει κανείς τους γιατρούς που έχουν άδεια
άσκησης επαγγέλματος, χωρίς να είναι απαραίτητα ενεργοί. Δεν ισχύει το ίδιο με
την πυκνότητα των νοσηλευτών στον πληθυσμό, τομέας όπου η χώρα μας βρίσκεται
στις τελευταίες θέσεις των χωρών του ΟΟΣΑ..Η χώρα μας διαθέτει την υψηλότερη
αναλογία γιατρών ανά κάτοικο (6,6 ανά 1.000 κατοίκους) μεταξύ των χωρών του
ΟΟΣΑ».
(Β.Κωστούλας – Moneyreview.gr)
.jpg)
.jpg)
Απόψεις...
«Μπορεί κανείς να υποβαθμίσει ένα γεγονός, όπως ο τραγικός θάνατος ενός ανθρώπου σε ώρα εργασίας; Κατηγορηματικά όχι, σε καμία περίπτωση. Αυτό συνέβη το πρωί της Τετάρτης, 26 Νοεμβρίου, στο αμαξοστάσιο της ΣΤΑΣΥ στον Πειραιά. Θα όφειλε να είναι μία από τις σημαντικές ειδήσεις της ημέρας, να γίνουν γνωστά τα αίτια και οι συνθήκες του δυστυχήματος, να γίνει γνωστό τι συνθήκες επικρατούν στον χώρο των συγκοινωνιών, που ούτως ή άλλως είναι μία ανοιχτή πληγή.
Και όμως δεν συνέβη αυτό. Και την ευθύνη δεν φέρουν τα ΜΜΕ. Την φέρουν οι συνδικαλιστές της ΣΤΑΣΥ, που αποφάσισαν ότι σε ένδειξη πένθους – ή διαμαρτυρίας, ή μήπως τιμωρίας της κοινωνίας; – έπρεπε να κατεβάσουν αιφνιδιαστικά, απροειδοποίητα, τα ρολά σε όλα τα μέσα σταθερής τροχιάς, δηλαδή στον ΗΣΑΠ και στις γραμμές 2 και 3 του Μετρό, για έξι ολόκληρες ώρες. Ενώ θα μπορούσαν να κάνουν τη στάση εργασίας την επόμενη ημέρα έχοντας προετοιμάσει τους πολίτες που με το εισιτήριό τους χρηματοδοτούν και αυτοί τους μισθούς των συνδικαλιστών.
Τι επιπτώσεις είχε αυτή η απόφαση στη ζωή της Αθήνας το γνωρίζουν όσοι το έζησαν και δεν μπορούν καν να το φανταστούν όσοι δεν κινούνταν εκείνες τις ώρες στην πόλη. Δυστυχώς, αυτοί που επηρεάστηκαν από την αιφνιδιαστική στάση εργασίας ήταν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι. Οσοι εκδιώχθηκαν από τους συρμούς του Μετρό και ξεχύθηκαν στους δρόμους αναζητώντας εναλλακτικούς τρόπους μετακίνησης, όσοι στριμώχθηκαν ασφυκτικά στα λεωφορεία και τα τρόλεϊ, όσοι ματαίως αναζητούσαν ταξί, όσοι, Ελληνες και ξένοι, έχασαν τις προγραμματισμένες πτήσεις τους, όσοι δεν είχαν τρόπο να φτάσουν στους προορισμούς τους, όσοι βρίσκονταν στα ΙΧ τους και προσπαθούσαν να κατανοήσουν τι έχει συμβεί.
Η είδηση μετατράπηκε αυτομάτως σε κάτι άλλο: πώς η Αθήνα μπορεί
να φτάσει στα πρόθυρα της αυτανάφλεξης ή της εσωτερικής κατάρρευσης, όταν
κάποιος αποφασίζει να κάνει μία τέτοια δολιοφθορά. Πρόκειται ακριβώς περί
αυτού: δολιοφθοράς σε βάρος του συνόλου της κοινωνίας, οριζοντίως, καθέτως και
αδιακρίτως».
(Αγγ.Κωβαίος-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
«Η woke κουλτούρα αργοπεθαίνει. Το ξέρουν όλοι: οι εταιρείες υποχωρούν, τα στούντιο φοβούνται να ξαναπατήσουν την ίδια νάρκη, τα social media δεν υπακούουν πλέον στις ίδιες ιεροεξεταστικές παρορμήσεις. Αλλά πριν αυτή η ιδεολογική επιδημία κλείσει οριστικά τον κύκλο της, υπάρχει κάτι που δεν πρέπει να επιτρέψουμε: να ξεχαστούν τα θύματα που άφησε πίσω της. Και πρώτο ανάμεσά τους ο ηθοποιός Kevin Spacey.
Δεν μιλάμε για έναν ακόμα διάσημο που απλά «έμπλεξε» και βρήκε τον μπελά του. Μιλάμε για τον άνθρωπο που εξαϋλώθηκε δημόσια από μια κουλτούρα που αυτοανακηρύχθηκε εισαγγελέας, δικαστής και δήμιος, χωρίς να χρειαστεί καμία απόδειξη. Η πτώση του Spacey το 2017 ήταν η τελειότερη επίδειξη δύναμης της woke Ιεράς Εξέτασης. Μιας εξουσίας που δεν στηρίζεται σε νόμους αλλά σε tweet storms, όχι σε δικαστήρια αλλά σε ψηφιακές αγέλες, όχι σε γεγονότα αλλά στη φαντασιακή ηθική ανωτερότητα των SJW, δηλαδή των Μαχητών της Κοινωνικής Δικαιοσύνης.
Τα στούντιο πανικοβλήθηκαν. Το Netflix τον εξαφάνισε από την τελευταία σεζόν του House of Cards πριν ακουστεί ούτε μία κατάθεση. Ο Ridley Scott τον έσβησε ψηφιακά από έτοιμη ταινία, διαπράττοντας μια πρωτοφανή πράξη δημόσιας ταπείνωσης για έναν ηθοποιό με δύο Όσκαρ και μια πραγματικά μεγαλειώδη καριέρα. Όλοι έτρεξαν να προλάβουν την οργή της μάζας, λες και η Δικαιοσύνη είναι παρωχημένη διαδικασία και το (τότε) Twitter το νέο Ανώτατο Δικαστήριο.Και τότε άρχισε το θέατρο του παραλόγου: έξι χρόνια καταγγελιών, υποθέσεων, πρωτοσέλιδων.
Και μετά; Οι αποφάσεις. Καμία
καταδίκη. Απόλυτη αθώωση.Παντού».
(Αλ.Σκούρας-liberal.gr)
.jpg)
.jpg)
ΑΠόψεις...
«Ο άνθρακας καίει - αλλά όχι στην Ευρώπη-Το γράφημα είναι σχεδόν προσβλητικό για όποιον συνεχίζει να πιστεύει ότι η Ευρώπη «σώζει τον πλανήτη». Η καμπύλη της Κίνας εκτοξεύεται στα 500 TWh/μήνα, ενώ ο υπόλοιπος κόσμος μειώνει ή σταθεροποιεί την παραγωγή. Με απλά λόγια: η μάχη για το κλίμα δεν κρίνεται στις Βρυξέλλες. Η Ευρώπη, όμως, έχει πειστεί ότι πρέπει να αυτοπεριοριστεί. Κλείνει βιομηχανίες, φορολογεί την ενέργεια, επιβάλλει κανονισμούς που δεν ακολουθεί κανένας άλλος και μεταφέρει παραγωγή σε Ασία–Αφρική.
Το αποτέλεσμα; Η παγκόσμια ρύπανση αυξάνεται, ενώ η ευρωπαϊκή ανταγωνιστικότητα εξαφανίζεται. Η βιομηχανία χρειάζεται φθηνή και σταθερή ενέργεια. Αλλά η Ευρώπη αντιμετωπίζει την ανάπτυξη σαν ύποπτη δραστηριότητα. Ο πραγματικός κίνδυνος δεν είναι το CO₂ της Γερμανίας, αλλά το να χάσει η Δύση την ισχύ της απέναντι σε μια Κίνα που καίει άνθρακα για να εξάγει ηλιακά πάνελ, μπαταρίες και ατσάλι στους… πράσινους Ευρωπαίους.
Δεν γίνεται κλιματική
πολιτική χωρίς γεωπολιτική. Μια ήπειρος που παράγει μόλις το 7% των παγκόσμιων
εκπομπών δεν αλλάζει το κλίμα, αλλά μπορεί να αλλάξει τη μοίρα της, αν
συνεχίσει να θυσιάζει ανάπτυξη, θέσεις εργασίας και ισχύ στον βωμό της
«πράσινης αρετής».Η ευρωπαϊκή πολιτική ωφελεί την Κίνα, όχι το κλίμα. Η
ανάπτυξη δεν είναι εχθρός· η αφέλεια είναι. Η ισχύς μιας ηπείρου κρίνεται από
τη βιομηχανία της, όχι από τα καλαμάκια της».
(Κ.Στούπας- liberal.gr)
«Νέα εξέλιξη στη σκευωρία Νοβάρτις. Δεσμεύθηκαν οι καταθέσεις των δύο προστατευόμενων μαρτύρων σε ελβετικές τράπεζες. Και όχι μόνον οι δικές τους, αλλά και των προσώπων στα οποία μετέφεραν μέρος των δικών τους χρημάτων. Ο εισαγγελέας Διαφθοράς κ. Χ. Βουρλιώτης, διαπίστωσε πως είχαν οικονομικό κίνητρο για τα όσα κατέθεσαν στις ΗΠΑ, άρα κακώς τους δόθηκε στην Ελλάδα η ιδιότητα του προστατευόμενου μάρτυρα.
Στο σημείο αυτό ο Άδωνις Γεωργιάδης, με
σχόλιο του, επισήμανε τις ευθύνες της κυρίας Τουλουπάκη, που έδωσε αυτήν την
ιδιότητα στους δύο μάρτυρες και έθεσε και το ερώτημα ποια είναι τα τρίτα
πρόσωπα στα οποία μεταφέρθηκαν διάφορα ποσά. Να σημειώσω πως ο κ.
Δεστεμπασίδης, βρέθηκε με 10 εκατομμύρια στο λογαριασμό του και η κυρία
Μαραγγέλη, με 17 εκατομμύρια. Προφανώς, ήταν η αμοιβή τους για τις προσφερθείσες
υπηρεσίες στις αμερικανικές Αρχές».
(Σ. Μουμτζής-liberal.gr)
«Μοιάζει πλέον άσκοπο να μιλάει κανείς για την κίνηση· η
γενική απαίτηση είναι να αποδεχτούμε μοιρολατρικά το γεγονός ότι σε αυτή την
πόλη χρειάζεσαι τριπλάσιο και τετραπλάσιο χρόνο από τον λογικό για να πας από
το σημείο Α στο σημείο Β. Αλλωστε η λογική που δείχνει να επικρατεί από τις
Αρχές είναι «άσ' τους να γκρινιάξουν μέχρι να το ξεχάσουν».
(Μ.Δεδούση- Protagon.gr)
Απόψεις...
«Στο νέο του βιβλίο, o Aλέξης Τσίπρας περιγράφει με λεπτομέρεια την κρίσιμη συνάντηση με τον Βλαντίμιρ Πούτιν. Ο Ρώσος πρόεδρος, ωμά και ειλικρινά, αρνήθηκε να αγοράσει ελληνικά έντοκα γραμμάτια ακόμα και για 300 εκατομμύρια ευρώ. «Θα προτιμούσα να τα δώσω σε ένα ορφανοτροφείο», του είπε. «Η Ελλάδα είναι χρεοκοπημένη. Δεν σώζεται με ψιλά. Χρειάζεται 300 δισεκατομμύρια». Και όταν ο Τσίπρας ζήτησε γεωπολιτική στήριξη, πήρε μια γεωπολιτική διάλεξη: «Η Ελλάδα ανήκει στη σφαίρα επιρροής της Γερμανίας. Ανήκει στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση».
Κάποιοι σοκαρίστηκαν από τη σκληρότητα των δηλώσεων Πούτιν. Αλλά η ωμότητα δεν ήταν προσβολή. Ήταν υπενθύμιση της πραγματικότητας. Οι χώρες που είναι υπερχρεωμένες, δεν έχουν φωνή. Δεν έχουν διαπραγματευτικό χώρο. Δεν έχουν κυριαρχία.Ακόμη χειρότερα: οι χώρες που ζητούν βοήθεια από αυταρχικά καθεστώτα, σπάνια παίρνουν βοήθεια. Συνήθως παίρνουν εξάρτηση.
Kαι εδώ έρχεται η πιο αθόρυβη αλλά κρίσιμη επιτυχία της κυβέρνησης
Μητσοτάκη: η δραστική μείωση του χρέους. Από 210% του ΑΕΠ το 2020, το ελληνικό
χρέος έπεσε στο 154% το 2024 – η μεγαλύτερη μείωση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν
είναι τεχνική λεπτομέρεια. Είναι στρατηγικό επίτευγμα. Γιατί όσο μειώνεται το
χρέος, τόσο αυξάνεται ο βαθμός ελευθερίας της χώρας».
(Αλ.Σκούρας-liberal.gr)
«Καθεστώτα όπως της Ρωσίας και της Κίνας, που δεν στηρίζονται σε θεσμούς ελευθερίας και ευημερίας, χρειάζονται εξαρτήσεις για να ασκούν επιρροή. Η ανάδειξη της Ελλάδας σε ενεργειακό κόμβο ακυρώνει αυτές τις φιλοδοξίες.Γι’ αυτό η Ζαχάροβα απειλεί. Το έχουν ξανακάνει: όταν η Ελλάδα μπήκε στο ΝΑΤΟ, ο Χρουστσόφ απειλούσε ότι θα βομβαρδίσει την Ακρόπολη.
Σαράντα
χρόνια μετά, η ΕΣΣΔ είχε καταρρεύσει και οι Ρώσοι έκαναν ουρές για να έρθουν
στην Ελλάδα ως φθηνό εργατικό δυναμικό.Οπότε, κρείττον σιγᾶν, κυρία
Ζαχάροβα. Πότε δεν ξέρεις, όπως είχε προειδοποιήσει κάποτε και ο προπονητής της
ομάδας ποδοσφαίρου της Γερμανίας Γίοχιμ Λεβ στους παίκτες του πριν το αγώνα με
την Ελλάδα το 2012: «Προσοχή στους Έλληνες είναι καλλιτέχνες της επιβίωσης...».
(Κ.Στούπας-liberal.gr)
«Σε συζητήσεις που κάνω με φίλους και γνωστούς έχω διαπιστώσει
ότι πραγματικά στην Ελλάδα έχουμε αναγάγει σε ταμπού ορισμένα θέματα, που δεν
υφίστανται σε άλλες πολιτισμένες χώρες. Είναι αρκετά τα θέματα που μας
διαφοροποιούν, αλλά θα αναφέρω μόνο τρία, που φαίνεται ότι αποτελούν πραγματικά
«βουνά» που είναι πολύ δύσκολο να ξεπεραστούν: πυρηνική ενέργεια, ψηλά κτίρια
και λειτουργία καταστημάτων τις Κυριακές».
(Α. Δρυμιώτης-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
.jpg)
Απόψεις...
«Μια ιστορική υπενθύμιση για τους ανιστόρητους και για τους ρωσόφιλους υπερπατριώτες. Στην τελική φάση των συνομιλιών της Γενεύης (10-14 Αυγούστου 1974) ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Τουράν Γκιουνές υπέβαλε τους χάρτες του επί του εδαφικού στον Γλαύκο Κληρίδη και στο Γεώργιο Μαύρο, υπό μορφή τελεσιγράφου. Ή τους αποδέχεστε ή προχωρούμε αμέσως στη δεύτερη φάση των στρατιωτικών επιχειρήσεων.
Ο Γλαύκος Κληρίδης αρνήθηκε με την υπογραφή του να
παραδώσει το 34% της πατρίδας του στην Τουρκία, όπως δήλωσε στη συνέχεια. Έτσι
σήμερα μπορούμε να μιλούμε για εισβολή και κατοχή, με μια Κυπριακή Δημοκρατία
μέλος της Ε.Ε.και της ευρωζώνης. Διαφορετικά το Κυπριακό θα είχε λυθεί οριστικά
και αμετάκλητα τότε στη Γενεύη και με ένα νόθο κρατικό μόρφωμα στη θέση της
Κυπριακής Δημοκρατίας.Σήμερα οι υπερπατριώτες ζητούν από τον Ζελένσκι να κάνει
αυτό που δεν έκανε ο Γλαύκος Κληρίδης. Να παραδώσει εδάφη της πατρίδας του με
τη δική του υπογραφή».
(Σ.Μουμτζής-liberal.gr)
«Η υπερπροσπάθεια των γονιών να καλύψουν υλικά κενά δεν
συνοδεύεται από αντίστοιχη ψυχική διαθεσιμότητα. Τα παιδιά δεν έχουν ανάγκη από
φίλους, από γονείς έχουν ανάγκη. Οι γονείς βιώνουν μείζονα ζητήματα οικονομικής
και κοινωνικής ανασφάλειας, αλλά και έχουν εσωτερικεύσει πάρα πολλά κομμάτια
από αυτό που ονομάζουμε… κουλτούρα ναρκισσισμού, κουλτούρα εικόνας. Αυτό
περνάει στα παιδιά, παρά τις οδηγίες και τις συμβουλές. Ουσιαστικά, χάνονται
βασικοί ρόλοι, βασικές γονεϊκές λειτουργίες. «Η αγωγή, η ψυχοεκπαίδευση των
γονέων μοιάζει να μην έχει ένα στέρεο έδαφος για να μπορέσει να μεταφερθεί στα
ίδια τα παιδιά. Πρέπει να εστιάσουμε στο θέμα της ενηλικίωσης των ίδιων των
γονέων, όχι των παιδιών» πρόσθεσε ο καθηγητής».
(Απ.Λακασάς-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
«Οι προτάσεις Τραμπ μου θυμίζουν τον διαιτητή που μεροληπτεί
υπέρ της μιας ομάδας. Είναι αφελές να ρωτήσω πού πήγαν οι απειλές του
Αμερικανού Προέδρου για πρόσθετες κυρώσεις κατά της Ρωσίας ή η βούλησή του να
στείλει στην Ουκρανία οπλικά συστήματα ικανά να πλήξουν τη Ρωσία στην καρδιά
της επικράτειάς της. Και όλα αυτά πριν από ένα μήνα. Σήμερα από τον ίδιον
άνθρωπο κατατίθεται ένα σχέδιο που δίνει εδάφη στον επιτιθέμενο που δεν τα έχει
κατακτήσει».
(Σ.Μουμτζής- liberal.gr)
.jpg)
Απόψεις...
@Leo Kastanas- Από τη μέρα που έσκασε το σκάνδαλο με τις αγροτικές επιδοτήσεις γράψαμε τα ευνόητα. Μπορεί να είναι διαχρονικό και διακομματικό σκάνδαλο αλλά η ΝΔ κυβερνούσε 6 χρόνια τότε που έσκασε ελέω ΕΕ και η κατάσταση στον ΟΠΕΚΕΠΕ ήταν γνωστή στην ηγεσία της. Συνεπώς έπρεπε να την είχε εξυγιάνει. Αλλά τη βόλευε εκλογικά και την άφησε. Εκ των υστέρων έκανε το σωστό έστειλε τον αμαρτωλό οργανισμό τον ΟΠΕΚΕΠΕ στην ΑΑΔΕ αλλά κανείς δεν μας λέει ότι η ιστορία τέλειωσε. Γιατί να μην επαναληφθεί και υπό νέα διεύθυνση;
Είναι τόσο εύκολη και σχεδόν νόμιμη απάτη
λόγω αυτής της πλάκας να μπορεί ο καθένας να δηλώνει βοσκοτόπια στην π….. του
Αλάχ. Η λεγόμενη και τεχνική λύση. Είδατε τι ωραία ονόματα δίνουν στις νόμιμες
απάτες; ΤεχνικήΛύση. Ενημερωτικά από τα χρήματα που καταβλήθηκαν
αχρεωστήτως δεν έχει γυρίσει ούτε
σέντσι. Αγρότες είναι, δεν είναι λακαμάδες. Να δω πότε και πως θα τα πάρετε.
Ειδικά από τη Σηφακία…
@Petros Papasarantopoulos-Συλλήψεις, δίκες και απαγχονισμούς
για 6 Δημοκρατικούς γερουσιαστές και βουλευτές ζήτησε ο Τραμπ, σ’ ένα κρεσέντο
εμπρηστικών και αυταρχικών δηλώσεων.Ο βουλευτής Κρις Ντελούζιο κατήγγειλε ότι
δέχτηκε απειλές για βόμβες στα γραφεία του.Η γερουσιαστής Ελίσα Σλότκιν είπε
ότι δεν εκφοβίζεται και η μόνη υπακοή που δέχεται είναι στο Σύνταγμα στο οποίο
ορκίστηκε.Ο γερουσιαστής Μαρκ Κέλι, βετεράνος πιλότος, γνωστοποίησε ότι ένας
οπλισμένος άνδρας απείλησε να σκοτώσει τη σύζυγό του. Δεν θα μας φιμώσουν,
δήλωσε.Φαρ Ουέστ.
(ευρωπαϊστές f/B)
@ Ένοπλοι τρομοκράτες στη Νιγηρία απήγαγαν
τουλάχιστον 227 μαθητές και καθηγητές από ένα καθολικό σχολείο την Παρασκευή.
Είναι η τελευταία από μια σειρά
επιθέσεων τζιχαντιστών εναντίον χριστιανικών σχολείων με στόχο να προκαλέσουν
φόβο και να σταματήσουν τη λειτουργία τους. Είναι επίσης η μεγαλύτερη μαζική
απαγωγή μαθητών από την απαγωγή περισσότερων από 200 μαθητών τον Μάρτιο του
2024 στη βόρεια Πολιτεία Καντούνα. Η αστυνομία και οι τοπικοί κυβερνητικοί
αξιωματούχοι επιβεβαίωσαν την απαγωγή από το σχολείο St. Mary’s, αλλά δεν ανέφεραν
τον αριθμό των απαχθέντων. Το σχέδιο για την παγκόσμια επικράτηση του Ισλάμ
προχωράει ακάθεκτο σε όλα τα μέτωπα.
@ Μέσα σε 30 χρόνια, ο στρατός του Αλλάχ
κατάφερε, με το τέχνασμα του "κατατρεγμένου πρόσφυγα", ό,τι δεν
κατάφερε επί 1300 χρόνια με το ξίφος. (H πάνω φωτό είναι από το Birmingham, η
κάτω από τη Θεσσαλονίκη.) Υπάρχει έστω και ένας, έχων σώας τας φρένας, που να
πιστεύει ότι όλοι αυτοί, που δεν αναγνωρίζουν καμμία αξία και καμμία αρχή στον
κόσμο, πέρα από τις εντολές του "ιερού βιβλίου" τους, που όλη τους η
ζωή από τα χαράματα μέχρι τη νύχτα ρυθμίζεται από "ιερές εντολές",
ήρθαν επειδή γοητεύθηκαν από τον πολιτισμό μας και λαχταρούν να ενσωματωθούν σ'
αυτόν;
(Θ.Τζήμερος- Δημιουργία ξανά)
.jpg)
.jpg)
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)
