Απόψεις...

 

«Δεν είναι μόνο τα φριχτά σκηνικά, τα υπερφωτισμένα πλατό, το στημένο περφόρμανς των παρουσιαστών - δημοσιογράφων, οι κραυγαλέοι τίτλοι, το χυδαίο δραματικό κρεσέντο του σάουντρακ, η υπερδιέγερση των πιο ταπεινών ενστίκτων, η επανάληψη μέχρι τελικής πτώσης (του θεατή εννοείται, αυτοί δεν έχουν ανάγκη) των ίδιων εικόνων και των ίδιων σλόγκαν μέχρι να κάνει εμετό το μυαλό, δεν είναι μόνο το γελοίο και fake εισαγγελικό ύφος και η υπονόμευση κάθε φωνής που δεν κολλάει στην ατζέντα, το ύφος και το αφήγημα της ενημέρωσης όπως την εννοούν τα κανάλια. Όλα αυτά είναι δεδομένα.

Τις τελευταίες μέρες όμως η κακοφορμισμένη δυστοπία των καναλιών έχει πάει σε άλλο επίπεδο, υπερβαίνοντας ακόμα και τα όρια αυτού που αποκαλείται disaster porn, αν και πιο ακριβής εν προκειμένω θα ήταν ίσως ο όρος devastation porn: πορνό απόγνωσης. Ή φρίκης. 

Ο τρόμος νικάει το δράμα. Εξαϋλωμένοι άνθρωποι, απανθρακωμένα πτώματα, άμορφες μάζες, σφαγείο σωμάτων και ψυχών, μαύρες σακούλες, περιγραφές συνθηκών της πιο καυτής κόλασης, ξανά και ξανά και ξανά. Φαντάσου τους ανθρώπους που χάνουν αγαπημένο τους πρόσωπο μέσα σ’ ένα τέτοιο πλαίσιο. 

Εκτός από την συντριβή της απώλειας, θα είναι πάντα για τους άλλους εκείνοι που έχασαν άνθρωπο σε μια «διάσημη» καταστροφή, σε μια εθνική τραγωδία – αυτό θα τους καθορίζει, η σύνδεση της μοίρας τους με έναν τηλεοπτικό μαραθώνιο φρίκης. Ακόμα κι όταν τα μέσα θα έχουν εγκαταλείψει προ πολλού το θέμα, ακόμα κι όταν η τραγωδία θα είναι για τους περισσότερους μια μαύρη αλλά μακρινή ανάμνηση.  Φρίκη!»

                                                                            (Δ.Πολιτάκης-lifo.gr)

 «Η σημερινή κυβέρνηση ομολογεί ότι “δεν καταφέραμε να νικήσουμε τις παθογένειες”. Σωστά! Ποιές είναι αυτές οι “παθογένειες“; Είναι οι συνδικαλιστές που ΔΕΝ θέλουν να μπουν οι αυτοματισμοί, οι οποίοι θα καταργούσαν θέσεις εργασίας;  Είναι οι εργολάβοι που όταν αναλαμβάνουν κάθε φορά, δεν θέλουν να χρησιμοποιήσουν το υλικό που υπάρχει (έστω και “στα κουτιά” ακόμα), αλλά θέλουν να προκηρυχθούν νέοι διαγωνισμοί για προμήθεια νέου υλικού (και να πάρουν κι αυτοί τις σχετικές μίζες); 

Είναι το κράτος που δεν μπορεί να επιβληθεί στους συνδικαλιστές ή δεν μπορεί να ελέγξει τους εργολάβους; Eίναι όλα αυτά μαζί;Πάντως και τις πιο “παλιές” τεχνολογίες αν είχαμε εφαρμόσει, τα τρένα μας ΔΕΝ θα ήταν “τυφλά“. Και τέτοια freak accidents ΔΕΝ θα γίνονταν…Κι όταν ακούω κάποιους να λένε ότι “δεν υπήρξαν προσλήψεις“, ενώ το βασικό πρόβλημα είναι ότι ΔΕΝ υπήρχε καμία “δικλείδα ασφαλείας” κι ότι απαξιώθηκαν όλοι οι μηχανισμοί που αγοράστηκαν στο μεταξύ, κάτι παθαίνω!Δεν θυμώνω. Φρικάρω…

ΥΓ. Ναι, κάποιοι από μέσα είχαν ειδοποιήσει εγκαίρως ότι το σιδηροδρομικό σύστημα είναι σαθρό. Κι είχαν προϊδεάσει ότι θα γίνει δυστύχημα. Μπράβο τους! Αλλά εκείνο που θέλω να μάθω είναι τα συστήματα ασφαλείας ΠΟΙΟΙ τα εμπόδιζαν; Ποιοι τα μπλόκαραν; Με ποιά προσχήματα; Και ποιοί τους κάλυπταν; Θα τα μάθουμε αυτά ποτέ; Η θα βυθιζόμαστε συνεχώς σε ένα τέλμα φρίκης; 

Και με τα γνωστά… “ξαδέλφια” μας που λεηλατούν συνεχώς το δίκτυο, αφαιρούν μεταλλικά τμήματα, αφαιρούν καλώδια, αφαιρούν κάμερες και συσκευές ακριβείας, τα πουλάνε στη “μαύρη” και δεν συλλαμβάνονται ποτέ, τι θα γίνει;Θα τους σταματήσουμε κάποτε; Ή δεν μας το επιτρέπει η “πολιτική ορθότητα“; Τελικά πολύ ακριβά πληρώνουμε την “πολιτική ορθότητα”. Σε αίμα!»

                                                                            (Θανάσης Κ-dailypost.gr)