Απόψεις...

 

«Ο Πούτιν ως επικεφαλής ενός ολοκληρωτικού μηχανισμού βομβαρδίζει νοσοκομεία και σκοτώνει εσκεμμένα αμάχους γιατί στοχεύει στο ηθικό των αμυνομένων. Όταν χτυπάς γέρους, παιδιά, εγκύους και λεχώνες δείχνεις στον αντίπαλο ότι δεν φοβάσαι κανέναν, δεν υπολογίζεις κανέναν, δεν έχεις κανέναν ηθικό φραγμό. Συνεπώς, αν δεν το θέλεις και μπορείς, δεν σταματάς πουθενά. Αν είσαι τόσο σκληρός με τους αμάχους, τι θα είσαι άραγε με τους ενόπλους; 

Η δολοφονία των αθώων είναι στο αλφαβητάρι κάθε φασισμού. Η Ιστορία το έχει αποδείξει. Ο Πούτιν εμπνέεται από τον μεγαλύτερο τεχνίτη του είδους, τον Αδόλφο. Δεν επιτίθεται μόνο στον στρατό της Ουκρανίας αλλά και στον λαό της. Μοιάζει σαν να θέλει να τον εξοντώσει, να τον εξαφανίσει. Ένα λαό πολύ συγγενικό με τους Ρώσους. Που χρόνια τώρα ζούσε μαζί τους, η αλήθεια είναι όχι πάντα ειρηνικά, αλλά ζούσε. Και μόνο το γεγονός ότι μιλούν σχεδόν την ίδια γλώσσα είναι αρκετό. Αν θέλεις να εξοντώσεις τους φίλους σου, τι θα κάνεις με τους εχθρούς σου;» 

                                                                      (Λ.Kαστανάς-ATHesnvoice)

«Η εταιρεία McDonald’s έκλεισε τα 850 εστιατόριά της στη Ρωσία. Ποιος δεν θυμάται τις μεγαλειώδεις ουρές που σχηματίσθηκαν έξω από το πρώτο εστιατόριο McDonald’s που άνοιξε στη Μόσχα; Οι Ρώσοι δάγκωναν το big mac και ήταν σαν να γεύονταν τη γεύση της Γκλάσνοστ, της απελευθέρωσής τους από το σοβιετικό καθεστώς. 

Η απόσυρση της αλυσίδας έχει, αν μη τι άλλο, συμβολικό βάρος. Μπροστά στους Ουκρανούς πρόσφυγες, στις οικογένειες που χωρίζουν χωρίς να ξέρουν αν πρόκειται να ξανασυναντηθούν, μπροστά στις μανάδες που κρατούν τα παιδάκια τους για να τα κρατήσουν στη ζωή, το δράμα του Μοσχοβίτη, που έχασε τα «κεκτημένα» του, ωχριά. 

Πόσους έχω ακούσει να λένε ότι ο Ζελένσκι έπρεπε να υποχωρήσει για να προστατεύσει τον λαό της Ουκρανίας από τον όλεθρο. Για σκεφθείτε πού θα ήταν η Ελλάδα σήμερα αν ο Ιωάννης Μεταξάς είχε πει το «Ναι» αντί για το «Οχι» στην πρόκληση των Ιταλών; Για να μην οδηγήσει τους Ελληνες στην περιπέτεια του Β’ Πολέμου από τη σωστή πλευρά. Σε αντίθεση με τους αντιπάλους του που προέτασσαν την ουδετερότητα, όπως ο Ζαχαριάδης. 

Η ουδετερότητα τού «τα δικά μου είναι δικά μου και τα δικά σου τα διαπραγματευόμαστε».

                                                            (Τ. Θεοδωρόπουλος-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Στην Ελλάδα, μια χώρα που ευδοκιμεί η ρωσοφιλία, είναι δύσκολο να καταδικαστεί η ρωσική επιθετικότητα. Από την άλλη πλευρά όμως θα είναι προκλητικό όλοι οι ρωσόφιλοι, επαγγελματίες και ιδεολόγοι, να μην πουν κάτι για την εισβολή. Να ψελλίσουν μια κουβέντα, βρε αδερφέ. Και αποφάσισαν να καταδικάσουν όχι τον ρωσικό ιμπεριαλισμό, αλλά συνολικά όλους τους ιμπεριαλισμούς, πιστοί στον προπαγανδιστικό κανόνα, πως όσο διευρύνουμε τους όρους ενός προβλήματος, τόσο χάνουμε την ουσία του. 

Όσο πιο πολύ το ανοίγουμε, τόσο πιο εύκολο είναι να αποπροσανατολίσουμε την κοινή γνώμη.Με απλά λόγια μέσα στους κάθε μορφής ιμπεριαλισμούς που καταδικάζουμε, χάνεται ο ρωσικός, ο μοναδικός που θα πρέπει να δικάζεται σήμερα.

                                                                          (Σ.Μουμτζής-liberal.gr)

«Με μια πρόχειρη έρευνα διεπίστωσα ότι η κ. Μποφίλιου δηλώνει τροτσκίστρια, αλλά ψηφίζει ΚΚΕ. Αν αναρωτιέστε πώς μια τροτσκίστρια ψηφίζει ένα κόμμα που πολεμάει με τα λάβαρα του Στάλιν, θυμηθείτε ότι η κ. Μποφίλιου, εκτός από τραγουδίστρια, είναι και Ελληνίδα αριστερή, κοινώς ο νους της κάνει άλματα που αν τα έκανε ο δικός μας κοινός νους θα κατέληγε στο ΚΑΤ. Τα τραγούδια, όσο έντεχνα κι αν είναι, δεν φτάνουν για να καταλάβεις για ποιον λόγο ξεπαγιάζεις και ξελαρυγγιάζεσαι. Χρειάζονται υπότιτλους».

                                                               (Τ.Θεοδωρόπουλος-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)