Απόψεις...

 

«Το 90% του παγκόσμιου εμπορίου γίνεται διά της θάλασσας. Η κρίση λοιπόν που έχει προκληθεί στον κλάδο όσον αφορά τον ανεφοδιασμό των πληρωμάτων, όχι μόνο έχει ήδη πυροδοτήσει ένα ντόμινο διαταραχών στη ροή πρώτων υλών, αλλά δημιουργεί το υπόβαθρο για σοβαρές μακροπρόθεσμες συνέπειες στον συντελεστή της εργασίας. 

Σύμφωνα με την έρευνα, μετά την «τρικυμία» που προκάλεσε η πανδημία, οι μισοί ναυτικοί σκέφτονται σοβαρά να αποχωρήσουν μόνιμα από τον κλάδο και να στραφούν σε άλλο επάγγελμα. Αν πράγματι συμβεί κάτι τέτοιο, τότε η έλλειψη ναυτικών θα επιβαρύνει ακόμα περισσότερο την λειτουργία του παγκόσμιου στόλου και του διεθνούς εμπορίου. Συνολικά λοιπόν 200.000 ναυτικοί και μηχανικοί βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε μια ιδιότυπη «ομηρία», αντιμετωπίζοντας για άλλη μια φορά τους τελευταίους 18 μήνες εξαιρετικά αντίξοες επαγγελματικές συνθήκες εξαιτίας της πανδημίας».

                                                                             (Μ. Βενέτη-liberal.gr)

«Από το 2005 όλες οι βιομηχανίες και οι σταθμοί παραγωγής ενέργειας στην Ε.Ε. υποχρεούνται να πληρώνουν για το δικαίωμα να εκπέμπουν ρύπους στην ατμόσφαιρα. Αυτό σημαίνει ότι η ΔΕΗ, όταν παράγει ηλεκτρικό ρεύμα καίγοντας λιγνίτη –ένα εξαιρετικά «βρώμικο» καύσιμο, που εκλύει πάρα πολύ CO2 στην ατμόσφαιρα– πληρώνει. Και πληρώνει πολλά – εξαπλάσια το 2019 από ό,τι το 2013. Αυτό σημαίνει ότι η καύση του λιγνίτη πλέον είναι πανάκριβη.

Η Ελλάδα δεν εγκαταλείπει τον λιγνίτη επειδή ξαφνικά αγάπησε το περιβάλλον, το πράσινο και τις ΑΠΕ, αλλά επειδή δεν συμφέρει πια. Όλες οι μονάδες της ΔΕΗ που καίνε λιγνίτη είναι ζημιογόνες. Το 2019 εμφάνισαν ζημίες ύψους μισού δισεκατομμυρίου. Συνειδητοποιείτε το μέγεθος; Γι’ αυτό κλείνουν κυρίως, επειδή η ΔΕΗ (που μέχρι πρότινος ήταν υπό κατάρρευση, στο χείλος της χρεοκοπίας) δεν μπορεί να πληρώνει πια μισό δισ. τον χρόνο για να τις κρατά σε λειτουργία».

                                                            (Θ. Γεωργακόπουλος-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Σχεδόν επί έντεκα συναπτά έτη η Ελλάδα βιώνει αλλεπάλληλες κρίσεις. Όλες με τη βαρύτητά τους. Δεν σηκώσαμε κεφάλι. Μνημόνια, φωτιές, ελληνοτουρκικά, μεταναστευτικό, πανδημία, συνέθεσαν και εξακολουθούν και συνθέτουν ένα τοπίο εφιαλτικό. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον καμία κυβέρνηση δεν μπόρεσε να κινηθεί με βάση το πρόγραμμά της. Και φυσικά και η παρούσα κυβέρνηση, που βρίσκεται σε διαρκή συναγερμό από τις πρώτες ημέρες που ανέλαβε την εξουσία. Όταν ζούμε μια παρατεταμένη  κρίση επί δύο χρόνια, είναι αδύνατον να φανταστούμε πώς θα ήταν η πατρίδα μας σήμερα αν τα πράγματα κυλούσαν χωρίς αυτές τις ακραίες καταστάσεις».

                                                                       (Σ. Μουμτζής-liberal.gr)