«Ονομάζονται «μέγα-πυρκαγιές» και αφορούν τη νέα παγκόσμια απειλή. Αποκαλούνται έτσι όσες καίνε 400.000 στρέμματα και πάνω, όπως στην Εύβοια όπου έχουν μέχρι τώρα απανθρακωθεί πάνω από 500.000 στρέμματα. Τέτοιες γιγάντιες πυρκαγιές θα βλέπουμε ολοένα και συχνότερα στην Ελλάδα. Τέτοια είναι και η Dixie fire που μαίνεται στην Καλιφόρνια, η δεύτερη μεγαλύτερη στην ιστορία της, έχοντας κάψει πάνω από 4 εκατομμύρια στρέμματα.
Τέτοια ήταν η φονική πυρκαγιά «Camp Fire» στην Καλιφόρνια το 2018, όπως και η Dixie fire που μαίνεται αυτές τις ημέρες στην πολιτεία, η δεύτερη μεγαλύτερη στην ιστορία της, έχοντας κάψει πάνω από 4 εκατομμύρια στρέμματα. Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες εμφανίζονται τέτοιες φωτιές καταγράφονται σε διεθνείς δείκτες επικινδυνότητας, όπως αυτοί που έχουν κάνει οι Καναδοί. Τις προκαλεί η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη, οι άφθονες ποσότητες εύφλεκτης ύλης στα δάση, η απουσία υγρασίας.
Όλες αυτές οι παράμετροι επιδεινώνονται παντού και φυσικά στην Ελλάδα. Οι
βροχοπτώσεις στην χώρα μας μειώνονται σταθερά, ενώ οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν,
για αυτό και βρισκόμαστε στις χώρες υψηλής επικινδυνότητας όσον αφορά τις mega
fires».
(Δ. Λάλας-liberal.gr)
«Μήπως αντί να απαγορεύουμε απολύτως την κοπή, ακόμα και το
κλάδεμα, των πεύκων, θα έπρεπε να μεριμνήσουμε για αντικατάσταση τους με
βραδυφλεγή δένδρα, όπου αυτό απαιτείται, σε έναν ευρύτερο σχεδιασμό πολιτικής
προστασίας ζωών και περιουσιών; Μήπως θα πρέπει να υπάρξει ειδική μέριμνα για
την αντικατάσταση των πεύκων περιμετρικά οικισμών που κινδυνεύουν από φωτιά με
πιο δύσφλεκτα φυτά;»
(K. Θεοδωρίδης-liberal.gr)
Την παρατήρηση την έκανε ο αναγνώστης μας Γ.Ν.: «Γνώριζαν πως
δεν δουλεύουν οι κρουνοί εάν κοπεί το ρεύμα αλλά προφανώς δεν φαντάστηκαν. Τι;
Ότι θα κοπεί το ρεύμα με την πυρκαγιά στο δάσος!». Το σύστημα χωλαίνει σε όλα
τα επίπεδα. Αυτή η τραγωδία πρέπει να είναι η αφορμή για να αλλάξουμε πολλά.
Από την οργάνωση και την πρόληψη μέχρι τα φυτά στις αναδασώσεις. Το περιβάλλον
είναι το σπουδαιότερο project.
(Θ. Μαυρίδης-liberal.gr)
«Η ηλεκτρονική επικοινωνία περιόρισε τη φυσική συνομιλία, που
συνοδεύεται από χειρονομίες, νεύματα, βλέμματα, υπόρρητες συμπαραδηλώσεις – την
εύγλωττη γλώσσα του σώματος, η οποία αποσαφηνίζει τα λεχθέντα. Και η γλώσσα
έγινε περισσότερο διφορούμενη. Συνομιλούμε στα κοινωνικά δίκτυα χωρίς να
αντιλαμβανόμαστε ότι ακολουθούμε διαφορετικούς κανόνες στη χρήση των λέξεων.
Φορτίζουμε τις έννοιες με την υποκειμενική προσέγγιση του πραγματικού, τις
ποτίζουμε με προσωπικές δοξασίες, ιδεολογίες».
(Τ. Καραϊσκάκη-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου