Α- διδακτέα ύλη...

«Π​​ώς γίνεται άνθρωποι που ζούσαν όσο στεκόταν το Τείχος του Βερολίνου, τόσο προσβλητικό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, να υπερασπίζονται αποτυχημένα συστήματα όπως τον κεντρικό σχεδιασμό-κουμμουνισμό; 

Συχνή απορία σε οικονομικοπολιτικές συζητήσεις στην Ελλάδα, πάλι επίκαιρη αυτές τις μέρες που εορτάζεται η 28η επέτειος της Επανένωσης των Γερμανιών.

Οπως καταδεικνύει έρευνα που διεξάγεται σε συνεργασία με το ΚΕΦίΜ, ο γρίφος του παράλογου φιλοκομμουνισμού τελικά λύνεται απλά: για πολλούς Ελληνες, η μεγαλύτερη ίσως κοινωνικοοικονομική καταστροφή του 20ού αι., απλά δεν συνέβη ποτέ.

Σύμφωνα με δημοφιλή έντυπα για πλατιά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας προ 1990, οι χώρες του κομμουνισμού είχαν δήθεν απαράμιλλη ευημερία και κοινωνική ειρήνη. Σε μέρες χωρίς διαδικτυακή ενημέρωση και λιγοστά τηλεοπτικά κανάλια, πλήθος δημοσιογράφοι στην Ελλάδα εκθείαζε τον κομμουνιστικό παράδεισο, είτε από ιδεοληπτική ανευθυνότητα είτε με το αζημίωτο, διαδίδοντας τη χονδροειδέστερη σοβιετική προπαγάνδα.

Τα σοβιετόφιλα ψεύδη δεν καταρρίφθηκαν ποτέ με τον συνήθη τρόπο, την επιμόρφωση των επόμενων γενεών σε αντικειμενικό μάθημα Ιστορίας, γιατί έως σήμερα οι Ελληνόπαιδες δεν διδάσκονται τα σημαντικότερα γεγονότα του περασμένου αιώνα, Β΄ Παγκόσμιο και Ψυχρό Πόλεμο. Η ιστορία για εμάς τελειώνει κάπου το 1936.Τα ακρωτηριασμένα βιβλία Ιστορίας, σύμφωνα με την έρευνα που κάναμε σε νέους 20-35 ετών κυρίως υψηλού μορφωτικού επιπέδου, προκαλούν βαθιά άγνοια. 

Μόλις 28% αισθάνονται ότι ενημερώθηκαν επαρκώς στο σχολείο για την περίοδο 1950-2000, 40% δηλώνουν ότι δεν γνωρίζουν καλά τι εστί τείχος του Βερολίνου, μεγάλο ποσοστό δεν ξέρει πότε χτίστηκε ούτε με ακρίβεια δεκαετίας. Λίγοι απαριθμούν με ακρίβεια τις κομμουνιστικές χώρες (33% αγνοούν τα δεινά της γειτονικής Βουλγαρίας, 63% αγνοούν ότι ο Κόκκινος Στρατός επέβαλε τον κομμουνισμό στην Πράγα!) ή κατανοούν επαρκώς την οικονομική στέρηση που έφερε, από Πολωνία έως Κίνα. 

Ούτε το 4% δεν μπορεί να διανοηθεί ότι η μέση αναμονή για αγορά μιας νέας ανατολικογερμανικής σακαράκας «Τραμπάντ» έφτανε 13 χρόνια! Τώρα που η κυβέρνηση αναμορφώνει τη διδακτέα ύλη στα σχολεία, ίσως θέλει να λύσει αυτή τη φοβερή έλλειψη».

            (Απόσπασμα άρθρου του Σ. Γεωργανά από την  ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)