Δικαιώματα και....υποχρεώσεις

«Με τη χρεοκοπία του 2010 και τα μνημόνια πίστεψα πως οι αναγκαίες αλλαγές θα επιβάλλονταν απ΄ έξω όπως επιβλήθηκαν παλαιότερα οι αλλαγές που έφεραν ο Καποδίστριας και ο Όθωνας. Διαψεύστηκα οικτρά. Μια οκταετία μετά ελάχιστα έχουν αλλάξει προς το καλύτερο και πολλά ειδικά μετά την ανάδειξη του εθνολαϊίστικου μετώπου των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στην εξουσία, πολλά έχουν αλλάξει προς το χειρότερο.Καθώς το οικονομικό μοντέλο που συνεχίζει να υπολειτουργεί δεν είναι βιώσιμο περιμένω το επόμενο σοκ να είναι ισχυρότερο από το προηγούμενο. 

Πλέον δεν είμαι σε θέση να εκτιμήσω αν το σοκ θα μας συνεφέρει ως κοινωνία ή όπως έγινε μετά το 2010 θα μας οδηγήσει σε λάθος επιλογές με ακόμη πιο οδυνηρές συνέπειες. Η χρεοκοπία μας δεν είναι απλά οικονομική, αλλά πολιτική, κοινωνική και πολιτισμική.

Ένα από τα αίτια αυτής της αδυναμίας, να αντιληφθούμε τι μας συμβαίνει και να καταφέρουμε να εξέλθουμε από την παγίδα που έχουμε περιέλθει, περιγράφει πολύ σωστά μια φράση του Βαγγέλη Βενιζέλου όπου αναφέρει πως ως λαός πάσχουμε ταυτόχρονα από σύμπλεγμα ανωτερότητας και σύμπλεγμα κατωτερότητας τα οποία συγκρουόμενα μας ακινητοποιούν. 

Η λύση του προβλήματος υπανάπτυξης της χώρας ξεκινάει από το σημείο που καθένας θα κάνει αυτό που οφείλει να κάνει όσο πιο σωστά και αξιόπιστα μπορεί. Τούτο δεν αφορά μόνο την επαγγελματική συμπεριφορά, αλλά τη γενικότερη συμπεριφορά από την οδήγηση στον δρόμο, το πέταγμα των σκουπιδιών, τη συμπεριφορά απέναντι στους άλλους. 

Αντί αυτού πιστεύουμε πως αν εμείς κοροϊδέψουμε τους άλλους αυτοί δεν θα κοροϊδέψουν εμάς και η συνολική κατάσταση θα σωθεί με την παρέμβαση κάποιου θαύματος. Μοιάζουμε περισσότερο με μια μεσαιωνική κοινωνία όπου ο βασικός ιστός συνύπαρξης είναι τα σόγια και οι εξ αίματος φατρίες και όχι μια σύγχρονη κοινωνία οργανωμένη γύρω από νόμους και κοινωνικούς θεσμούς με δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις».

                                    (Απόσπασμα άρθρου του Κ.Στούπα από το capital.gr)