Το επόμενο βραχυκύκλωμα...

«Έχει ξαναγραφτεί ότι οι έξυπνοι μαθαίνουν από τα λάθη των άλλων και έτσι καταφέρνουν να τα αποφεύγουν. Οι άλλοι, με μνήμη χρυσόψαρου και κρίση κούκου κατά τακτά διαστήματα επαναλαμβάνουν τα ίδια λάθη στα πλαίσια ενός σισύφιου μοτίβου. Η Ελλάδα το 2018 έχει καταφέρει να βγάλει πλεόνασμα το οποίο όμως δεν είναι βιώσιμο γιατί δεν στηρίζεται στην ανάπτυξη και τη βελτίωση του κλίματος της οικονομίας. Αντιθέτως, η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας όχι μόνο δεν έχει αναβαθμιστεί σε σχέση με το 2009 αλλά έχει χειροτερεύσει στη διεθνή κατάταξη. 

Το ίδιο συμβαίνει και με τους δείκτες οικονομικής ελευθερίας που αποτελούν βασικό συστατικό των προϋποθέσεων προσέλκυσης επενδύσεων και ανάπτυξης της επιχειρηματικότητας. Η Ελλάδα πολύ σύντομα θα αντιμετωπίσει συνθήκες πολύ δυσκολότερες από αυτές που αντιμετώπισε μετά το 2010 όταν αναδείχθηκε αδύναμος κρίκος της διεθνούς κρίσης του 2008.

Πέρυσι όμως είχαμε μια σπάνια ευνοϊκή συγκυρία και για την ευρωπαϊκή και για την παγκόσμια οικονομία. Αν είχαν ολοκληρωθεί οι μεταρρυθμίσεις μετά από μια καθίζηση του ΑΕΠ κατά 25% μετά το 2010 ή αύξηση του ΑΕΠ θα έπρεπε να "πετάει” πολύ πάνω από το 5%. Φέτος τα πράγματα δυσκολεύουν καθώς η τιμή του πετρελαίου κινείται πλέον πάνω από 70 δολ. το βαρέλι και η γερμανική οικονομία που αποτελεί την ατμομηχανή της ευρωπαϊκής κατεβάζει ρυθμούς ανάπτυξης.

Οταν η υπόλοιπη Ε.Ε. τρέχει με μέσο όρο αύξησης του ΑΕΠ 2,5% και εσύ γράφεις 1,4%, επί της ουσίας απομακρύνεσαι από τον μέσο όρο των κοινωνιών που ευημερούν. Στην πραγματικότητα συμβαίνει αυτό που περιγράφουμε συχνά μετά το 2010. Η Ελλάδα αποκαλύπτεται κάθε χρόνο που περνά όλο και περισσότερο πως είναι το τελευταίο σοβιετικού τύπου καθεστώς στην Ευρώπη για το οποίο ο χρόνος έχει αρχίσει εδώ και πολύ καιρό να μετράει αντίστροφα. 

Οι περισσότερες άλλωστε χώρες της πάλαι ποτέ σοβιετίας που βγήκαν πάμφτωχες από τον κομμουνιστικό μεσαίωνα και έβλεπαν χώρες σαν την Ελλάδα σαν οικονομικούς παραδείσους με επαγγελματικές ευκαιρίες, ξεπερνούν πλέον τη χώρα σε κατά κεφαλή εισόδημα η μία μετά την άλλη...

Αυτό είναι το τίμημα της αριστερής στροφής που έγινε μετά το 1981 στην Ελλάδα η οποία σε συνδυασμό με την παγκόσμια κατάσταση της πιστωτικής επέκτασης δημιούργησε την αυταπάτη της διατηρησιμότητας της ευημερίας με δανεικά.

Η επόμενη διεθνής κρίση θα βρει την Ελλάδα με λιγότερες καταθέσεις, εξαντλημένες τράπεζες, με τις καλές επιχειρήσεις να έχουν μεταφέρει τον μεγαλύτερο όγκο των διεθνών δραστηριοτήτων εκτός χώρας, με τα καλύτερα μυαλά να έχουν φύγει από τη χώρα. Το πρώτο μεταναστευτικό ρεύμα αφορούσε τους Έλληνες με υψηλή εξειδίκευση που δεν μπορούσαν να βρουν εργασίες στην Ελλάδα ή να δουλέψουν για 500 και 1.000 ευρώ που αφήνει η υπερφορολόγηση. 

Tο δεύτερο κύμα θα αφορά τους Έλληνες χαμηλής ειδίκευσης που θα αναζητούν εργασία για ένα κομμάτι ψωμί, όπως αναζητούσαν οι Βαλκάνιοι και οι ανατολικοί στην Ελλάδα μετά την κατάρρευση της σοβιετίας. Πότε θα προκύψει ο επόμενος γύρος της κρίσης; Πιθανότατα όταν δώσουν την αφορμή οι διεθνείς αγορές.Το επόμενο "βραχυκύκλωμα” στις διεθνείς αγορές πλησιάζει αρκεί να προσέξουμε τα πρόδρομα μηνύματα».

                        

                                                 (Αρθρο του Κ. Στούπα από το capital.gr)