Ο Σαμαράς έδειξε τον δρόμο...

«Στη προχθεσινή συνέντευξη Ερντογάν στον Αλέξη Παπαχελά, ο Τούρκος Πρόεδρος απαρίθμησε τις καλές του σχέσεις και στη στενή συνεργασία του με όλους του προηγούμενους Πρωθυπουργούς της Ελλάδας.Με όλους; Όχι ακριβώς!έχασε έναν: Τον Αντώνη Σαμαρά. Γιατί άραγε;   Να λοιπόν γιατί:Ο Σαμαράς έκανε τέσσερις κινήσεις που ο Ερντογάν δεν θέλει να θυμάται. Γιατί του ήταν απολύτως δυσάρεστες. Αν και τότε δεν τόλμησε να πει το παραμικρό.

* Πρώτον, ο Σαμαράς, ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ακόμα, έθεσε για πρώτη φορά θέμα Ελληνικής ΑΟΖ! Πράγμα για το οποίο το ελληνικό «κατεστημένο» ενοχλήθηκε τότε. Και η Τουρκία ενοχλήθηκε επίσης. Ο Σαμαράς όμως επέμενε και προκάλεσε αρχές του 2011 «προ ημερησίας διάταξης» συζήτηση στη Βουλή για την ΑΟΖ. Για πρώτη φορά ever…Αξίζει να διαβάσετε εκείνη την ομιλία του (υπάρχει στο διαδίκτυο).Κι αξίζει επίσης, να δείτε τα δημοσιεύματα διαφόρων Ελλήνων «πανεπιστημιακών» τις μέρες εκείνες, που αμφισβητούσαν είτε τη σημασία της ΑΟΖ, είτε την ύπαρξη οποιουδήποτε αξιόλογου κοιτάσματος υδρογονανθράκων εντός της Ελληνικής ΑΟΖ.Τώρα βέβαια, κανείς δεν θέλει να θυμάται όλες αυτές τις αρλούμπες.

* Δεύτερον, τον Ιούλιο του 2012, μόλις είχε αναλάβει την Πρωθυπουργία, ο Σαμαράς έμαθε (και μάλιστα με «ανορθόδοξο τρόπο»), ότι η Τουρκία είχε αρχίσει ήδη να προκηρύσσει «οικόπεδα», δηλαδή θαλάσσια τεμάχια μέσα στην Ελληνική ΑΟΖ νοτίως του Καστελόριζου! Και διάφορες μεγάλες πετρελαϊκές εταιρίες είχαν αρχίσει να το συζητούν μαζί της. Αντέδρασε αμέσως. Ειδοποίησε επισήμως τον Οργανισμό για το Δίκαιο της Θάλασσας, υπό τον ΟΗΕ, ότι τα θαλάσσια «οικόπεδα» τα οποία είχε «προκηρύξει» η Τουρκία βρίσκονταν μέσα στην Ελληνική ΑΟΖ! 

Μ’ άλλα λόγια τους είπε: αυτά είναι δικά μας!Η Ελληνική διακοίνωση δημοσιεύτηκε αυθημερόν στην «εφημερίδα» (ιστοσελίδα) της Οργανισμού για το Δίκαιο της Θαλάσσης (του οποίου η Ελλάδα είναι μέλος).Η Τουρκική αντίδραση μπήκε μόνο ως «υποσημείωση», μιας και η Τουρκία ΔΕΝ είναι μέλος του Οργανισμού αυτού (δεν έχει υπογράψει το Δίκαιο της Θαλάσσης). Και το αποτέλεσμα ήταν οι πετρελαϊκοί «κολοσσοί» που είχαν αρχίσει να διαπραγματεύονται με την Άγκυρα για τα θαλάσσια “οικόπεδα” μέσα στην Ελληνική ΑΟΖ, να κάνουν αμέσως πίσω!

* Τρίτον, στα δύο επόμενα χρόνια, ο Σαμαράς ξεκίνησε δύο μεγάλες εθνικές στρατηγικές – καινοτόμες για τα ελληνικά και περιφερειακά δεδομένα: Πρώτον τον «στρατηγικό άξονα» Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, που αγκάλιασαν αμέσως και ο Πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Αναστασιάδης και ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπέντζαμιν Νετανιάχου.Είπε ότι η Ελλάδα επιμένει, βέβαια, στην παραδοσιακή πολιτική της για το Παλαιστινιακό (ζητά την αναγνώριση Παλαιστινιακού κράτους), αλλά αυτό το διαχωρίζει από την ανάγκη και την προτεραιότητα για «στρατηγική σύγκλιση» Ελλάδας-Ισραήλ! 

Κι ακόμα έβαλε σε αυτή τη «σύγκλιση» ως ισότιμο «τρίτο μέρος» την Κύπρο! Τη θέση και το ρόλο της οποίας αναβάθμιζε ευθέως.Ο Νετανιάχου «το ’πιασε το υπονοούμενο» αμέσως! Κι όταν υποδεχόταν το Σαμαρά στην Ιερουσαλήμ είπε το ιστορικό: Απέχουμε μόλις δύο ώρες δρόμο (με το αεροπλάνο) και μας πήρε 65 χρόνια να καλύψουμε την απόσταση!

Δικαίως, λοιπόν, ο Ερντογάν δεν θέλει να θυμάται το Σαμαρά.Γι’ αυτό και, παρά το γεγονός ότι τις απόψεις για τη Συνθήκη της Λωζάνης τις είχε διατυπώσει δημόσια (στη χώρα του και στο δικό του «ακροατήριο») ποτέ δεν είχε τολμήσει να τις εκφράσει σε «συνάντηση κορυφής» - και μάλιστα… στην Αθήνα!»

                         
                         (Απόσπασμα άρθρου του Θανάση Κ. από το antinews.gr)