Αναπαρήγαγαν πολύ στον Τύπο και (κυρίως) στο Internet τη
δήλωση του Γιάννη Μπουτάρη «αν ξανάκανα τη ζωή μου δεν θα άλλαζα τίποτα
απολύτως από αυτά που έκανα μέχρι τώρα. Και αλκοολικός θα ήμουν και
αλητάμπουρας θα ήμουν και καλός επιχειρηματίας θα ήμουν, όλα τα ίδια θα έκανα».
Δείγμα λεβέντικης ειλικρίνειας και «προοδευτικού» τρόπου σκέψης και ζωής; Κάπως
έτσι αντιμετωπίστηκε. Σχεδόν με θαυμασμό. Αλήθεια, γιατί;
Εννοείται πως το «καλός επιχειρηματίας» δεν θα είχε κανέναν
λόγο να το αλλάξει, ούτε ο κ. Μπουτάρης ούτε οποιοσδήποτε καλός επιχειρηματίας
στον οποίο θα δινόταν η ευκαιρία μιας δεύτερης ζωής. Και το «αλητάμπουρας» το
καταλαβαίνω. Είναι γλυκιά η ανάμνηση της ανεμελιάς που μπορεί να έχει απολαύσει
κάποιος στα νιάτα του, μακριά από τις συμβάσεις που του «φόρεσε» στη συνέχεια η
ενήλικη ζωή του. Είναι φυσικό να τη νοσταλγείς και να θέλεις να την ξαναβρείς.
Ομως, να θέλεις να επιστρέψεις και ως αλκοολικός; Οχι, αυτό δεν το καταλαβαίνω.
Ούτε συμφωνώ με το μήνυμα που μπορεί να στείλει με μια τέτοια
δήλωση-εξομολόγηση ο πάντα συμπαθητικός και ενδιαφέρων αλλά ώρες-ώρες…
επικινδύνως πληθωρικός στα λόγια, δήμαρχος Θεσσαλονίκης.
Αυτή τη φορά ο κ. Μπουτάρης μίλησε στο διαδικτυακό
MyPortal.gr, είχε όμως και παλαιότερα πει ακριβώς τα ίδια, για την ακρίβεια
έναν χρόνο πριν, σε συνέντευξή του στη Real News: «Παρόλο που τα λάθη με
δυσκόλεψαν στη ζωή μου, αν την ξαναζούσα δεν θα άλλαζα τίποτα, ούτε τα λάθη
μου», είχε δηλώσει, για να προσθέσει: «Και πάλι θα ήμουν μπέκρα και πάλι θα
ήμουν κω[…]. Γιατί υπήρξα και κω[…]. Πέρασα ωραία στη ζωή μου, είμαι
ευχαριστημένος, δεν έχω κάτι που να μου έλειψε». Ακολούθως θυμήθηκε τη μοναξιά
που ένιωθε ως αλκοολικός, την κακή επίδραση του ποτού στις σχέσεις του, την
αγωνία της απεξάρτησης… Αυτά ήταν τα ωραία; Και από αυτά δεν θα άλλαζε τίποτα;
Δεν είναι, όμως, ο μόνος. Εχω βαρεθεί να διαβάζω παρόμοια «δεν
θα άλλαζα τίποτα» και «δεν μετανιώνω για τα λάθη μου» στις συνεντεύξεις των
επωνύμων, από τη θρυλική ηθοποιό Ταλούλα Μπάνκχεντ («Αν ξαναζούσα τη ζωή μου θα
έκανα τα ίδια ακριβώς λάθη, μόνο που θα τα έκανα νωρίτερα») ως τον γλυκανάλατο
(έστω, τρυφερό) Τζέιμς Μπλαντ που τραγουδάει: «Give me reason but don’t give me
choice, ‘cause I’ll just make the same mistake» («δώσε μου λόγο, αλλά μην μου
δίνεις τη δυνατότητα επιλογής, γιατί θα ξανακάνω το ίδιο λάθος»). Ολοι, σχεδόν
όλοι, θα έκαναν ξανά το ίδιο λάθος. Και το καμαρώνουν!
Πιθανώς «επειδή, τα λάθη σε απελευθερώνουν και σε κάνουν
καλύτερο άνθρωπο», όπως λέει (παραδεχόμενη τα δικά της λάθη) η Αλκηστις
Πρωτοψάλτη. Συμπληρώνοντας, πως «ένα βήμα πίσω σου δίνει φόρα για δύο μπροστά».
Αν όμως το ένα βήμα πίσω ήταν αρκετό για να πέσεις στο γκρεμό, τώρα που βγήκες
(αν όχι σώος και αβλαβής, τουλάχιστον ζωντανός) γιατί να πας να ξαναπέσεις;
Αυτό λέει πάνω – κάτω ο Τζορτζ Μπέρναρντ Σόου: «Επιτυχία δεν σημαίνει να μην
κάνεις ποτέ λάθη, αλλά να μην κάνεις το ίδιο λάθος για δεύτερη φορά». Θα
συμφωνήσω. Εγώ, που έχω κάνει πολλά λάθη, που μετανιώνω για όλα και που δεν
θέλω να επαναλάβω κανένα! Εξάλλου, τo δις εξαμαρτείν…»
(Άρθρο του Κ.Βίδου από το protagon.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου