Mισό λεπτό, βρε Άρη μου...

«Μισό λεπτό βρε Άρη μου, γιατί δεν έχω καταλάβει πλήρως το σκηνικό που περιέγραψες με την συνέντευξη σου στην Lifo. Πήγατε μαζί με τον Νίκο Παππά και τον Χριστόφορο Βερναρδάκη σ’ ένα γραφειάκι στην Μητροπόλεως κι εκεί σου ανέθεσαν να φτιάξεις και να λειτουργείς το portal.gr που θα στηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ;  Καλά το κατάλαβα ή κάνω λάθος; Η δημιουργία του site ήταν μια ιδέα του Βερναρδάκη, ενώ ο Νίκος Παππάς πλήρωνε κάθε μήνα χίλια πεντακόσια ευρώ γιαυτό, σωστά; Εσύ δούλευες δέκα ώρες ημερησίως, παίρνοντας ένα χιλιάρικο και ένας ακόμα συνεργάτης σου έπαιρνε άλλα πεντακόσια, όλοι οι υπόλοιποι γράφανε τσάμπα. Τα λέω καλά ή παρερμηνεύω κάπου τα λόγια σου;

Ας ανακεφαλαιώσω: Πρώτον, υπάρχει ένα μικρό κρυμμένο γραφειάκι κάπου στην Μητροπόλεως, απ’ όπου γίνονται οι δουλειές που δεν έχουν και πολλή σχέση με το φως και την διαφάνεια. 

Δεύτερον, εκεί δεν πάνε δευτερο-τριτοκλασσάτοι, αλλά τα «μεγάλα κεφάλια» του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν γίνεται διεκπεραίωση δηλαδή στο γραφειάκι, αλλά λαμβάνονται αποφάσεις.

Τρίτον, στην συγκεκριμένη δουλειά με το portal.gr, ο Βερναρδάκης ήταν το thinktank, ο Νίκος Παππάς ο χρηματοδότης και εσύ (ο Δαβαράκης) η βιτρίνα, ο υπάλληλος και ο χαμάλης μαζί;

Τέταρτον, η χρηματοδότηση γίνονταν μέσω τραπεζικών λογαριασμών. “Μόλις αρθρογράφησα υπέρ του ΝΑΙ στο δημοψήφισμα, σταμάτησαν να μπαίνουν τα χρήματα στους λογαριασμούς”, έτσι είπες αυτολεξεί στην Lifo. Καλά το ‘χω συλλάβει το συνολικό σκηνικό ή το χάνω κάπου;

Και δε μου λες βρε Άρη μου, όταν έγραφες στο portal.gr εκείνα τα πύρινα άρθρα για ‘’την διαπλοκή και την αδιαφάνεια που κατέστρεψαν την Ελλάδα’’, δεν σου ‘καιγε καθόλου τα δάκτυλα το πληκτρολόγιο του υπολογιστή σου;

Όταν έγραφε το site σου για τα ‘’τσιράκια της δημοσιογραφίας που εκτελούν τις εντολές των αφεντικών που τους πληρώνουν’’, δεν κοκκίνιζαν τόσο δα τα μάγουλα σου κάτω από τα ματογυάλια σου; 

Όταν άκουγες τον Παππά στην Βουλή να κατακεραυνώνει την ‘’διαφθορά και τις υπόγειες συναλλαγές κάτω απ’ το τραπέζι του παλιού αμαρτωλού πολιτικού συστήματος’’, δεν ένιωθες ένα τόσο δα τσιμπηματάκι εντός σου;

Όταν άκουγες από τηλεοράσεως τον φίλο σου τον Αλέξη, να λέει ‘’θα καθαρίσουμε την κόπρο του Αυγεία’’, τι του απαντούσες μέσα σου; ‘’Στείλε μου πρώτα το χιλιάρικο αρχηγέ και μετά καθαρίζεις’’ ή ‘’καθάρισε πρώτα και μετά θυμήσου και το χιλιάρικο μου’’; Α ξέχασα, με τον Αλέξη δεν λέγατε τέτοια πράγματα στις συναντήσεις σας. Μιλούσατε για τέχνη, έτσι δεν είπες στην συνέντευξη σου; Οπότε αυτός δεν ήξερε τίποτα, ήτα αθώος του αίματος, άλλοι κάνανε την βρώμικη δουλειά.

Και αλήθεια, μιας και είπαμε γι αυτά τα χίλια πεντακόσια ευρώ που έμπαιναν στον τραπεζικό σας λογαριασμό, μαύρα τα παίρνατε ή κόβατε δελτίο παροχής; Διότι αν κόβατε δελτίο, έχεις την ευγενή καλοσύνη να μας πεις τα στοιχεία αυτού που πλήρωνε τις υπηρεσίες σας; Κι αν τα τσιμπούσατε μαύρα, μπορεί να μας πεις τον αριθμό λογαριασμού από τον οποίον προέρχονταν; Διότι στις τραπεζικές διαδρομές δεν μπορεί να κρυφτεί τίποτα. Έτσι βρε αδερφέ, ίσα για να δούμε αν προέρχονταν από προσωπικό λογαριασμό του Παππά, του Βερναρδάκη, από κομματικό λογαριασμό του Σύριζα ή από λογαριασμό κάποιου άλλου άσχετου. Κάποιου επιχειρηματία ας πούμε, ή κάποιου παρένθετου προσώπου.

Διότι όλα τα ‘βγαλες στην φόρα με την συνέντευξη σου, πρόσωπα, χρόνους, τοποθεσίες και ποσά, αλλά για κάποιον μυστηριώδη τύπο που περνάς ξώφαλτσα, σ’ έπιασε ξαφνική κρίση μυστικοπάθειας.  Λες για ‘’έναν άλλον κύριο που ήταν στις συναντήσεις μας, αλλά δεν θέλω να πω το όνομα του’’. Ποιος ήταν αυτός Άρη μου, τι ρόλο έπαιζε, ποια ακριβώς εργασία κάνει στην ζωή του και τι δουλειά είχε στις μυστικές συναντήσεις σας στο γραφειάκι; Μην και ήταν η βαθιά τσέπη του κόλπου; Και γιατί δεν τον αποκαλύπτεις; Καρφώνεις τους μεγαοϋπουργούς κι αυτόν τον κρύβεις; Ποιος είναι τέλος πάντων; Τον ξέρουμε μήπως;

Και επίσης, εκείνο το γραφειάκι στην Μητροπόλεως, μόνο για ένα μικρό siteσαν το δικό σου το κρατούσαν; Διότι και νοίκι θα ‘χει και φως και νερό και κοινόχρηστα. Μόνο για το portal.gr το είχαν ή γίνονταν εκεί μέσα τακτικά γεννητούρια παιδιών αγνώστου πολιτικού πατρός;

Πόσα αδερφάκια είχε αλήθεια το portal σου Άρη μου, μήπως έχεις ακουστά; Πόσα χιλιοπεντακοσάρια μοιράζονταν κάθε μήνα απ’ αυτό το αριστερό γραφειάκι; Θα μου πεις βέβαια, ‘’εισαγγελέας είσαι ρε Καμπουράκη’’; Όχι Άρη μου, εγώ είμαι ένας καλοπροαίρετος άνθρωπος (που έχουμε πιει και τρεις καφέδες μαζί), όμως ο άλλος που θα ‘ρθει, θα είναι κανονικός εισαγγελέας. Και σ’ αυτόν πρέπει να απαντήσεις. Όχι για σένα, αλλά για τους άλλους. Και κυρίως, πρέπει να δώσεις τα νούμερα των λογαριασμών απ’ τους οποίους έφευγαν τα λεφτά για να φτάσουν σε σένα. 

Θα μου πεις βέβαια, ‘’σιγά τα λεφτά , ρε Δημήτρη, για χίλια πεντακόσια ευρώ κάνεις τόση φασαρία;’’ Συμφωνώ, κορόιδο σε πιάσανε, πούλησες τσάμπα τ’ όνομα σου και την γραφίδα σου, αλλά αυτό αφορά εσένα. Εγώ λέω απλώς, πως όποιος στήνει έναν μηχανισμό με χιλιοπεντακοσάρια, δεν έχει κανένα πρόβλημα να στήσει και μηχανισμό με εκατομμύρια. Μία είναι η κόκκινη γραμμή (τι μας θυμίζει αυτό, ε;) κι όταν την περάσεις, βράζε Κινέζικη όρυζα.

Κι έπειτα με πιάνει το παράπονο ρε Άρη. Εμένα κι άλλους χίλιους επαγγελματίες δημοσιογράφους μας είχε πιάσει ο Παππάς, κι ο Βερναρδάκης, κι ο Φίλης κι ο Λαζόπουλος στο στόμα τους, μας κουνούσαν το δάκτυλο και μας χτυπούσαν σαν χταπόδια διότι δουλεύαμε με τις φάτσες μας και τα’ όνομα μας σε σταθμούς που δεν τους άρεσαν.

Ήμασταν επί μια πενταετία αυταπόδεικτα ένοχοι, μόνο και μόνο επειδή έτυχε να μην δουλεύουμε στην Αυγή ή διότι διαφωνούσαμε μ’ αυτά που έλεγαν. Και την ίδια ώρα, αυτοί οι μάγκες μοίραζαν χιλιοπεντακοσάρια κάτω απ’ το τραπέζι με χρήμα άγνωστης προέλευσης, για να κατασκευάζουν κατηγόρους. Ωραίο ηθικό πλεονέκτημα… σα δεν ντρέπονται λέω ‘γω.

Και τέλος, φαντάζεσαι να γινόταν από κάπου γνωστό, ότι εγώ ο Καμπουράκης άνοιξα το lionnews σ’ ένα γραφειάκι στο Μοσχάτο, με λεφτά του Κυριάκου, της Φώφης ή του Σταύρου; Έστω και με χίλια πεντακόσια τον μήνα… Για σκέψου Άρη μου τι θα γινόταν, μ’ εμένα τον δημοσιογράφο του Mega. Θα ξανακυκλοφορούσα στον δρόμο;

                                           (Άρθρο του Δ.Καμπουράκη από το lionnews.gr)